Overdenking van Paul Tripp over dagelijkse dankzeggingVoorbeeld

Het is echt waar dat een van de grootse zonden in onze relaties de zonde van vergeetachtigheid is. Denk eens aan de volgende gelijkenis van Jezus:

U kunt het Koninkrijk van de hemelen vergelijken met een koning die besloot geld op te eisen dat hij tegoed had van zijn dienaren. Niet lang nadat hij daarmee was begonnen, werd iemand bij hem gebracht die hem vele miljoenen schuldig was. Maar de man kon niet betalen. De koning nam het besluit hem als slaaf te verkopen om zo aan geld te komen. Ook zijn vrouw en kinderen en al zijn bezittingen moesten worden verkocht. De man liet zich voor de koning neervallen, met zijn gezicht in het stof. Hij smeekte: “Geeft u mij alstublieft uitstel. Dan zal ik u alles terugbetalen.” De koning kreeg medelijden met hem, liet hem vrij en zei dat hij niets meer hoefde te betalen. Nauwelijks was de man weer buiten of hij ontmoette iemand van wie hij nog wat geld tegoed had. Hij greep hem bij de keel en eiste zijn geld onmiddellijk terug. De ander viel voor hem neer en smeekte: “Geef mij uitstel. Dan zal ik alles terugbetalen.” Maar de man wilde niet wachten en liet hem gevangen zetten, tot hij zijn schuld volledig zou hebben betaald. Enkele andere mensen die het zagen, vonden dit verschrikkelijk. Ze gingen het de koning vertellen. De koning liet de man bij zich roepen en zei: “Ondankbare hond! Ik heb u die enorme schuld kwijtgescholden, omdat u mij erom had gesmeekt. Moest u dan geen medelijden hebben met die ander, zoals ik medelijden heb gehad met u?” (Mattheüs 18:23-33, HTB)

We kunnen allemaal zo vergeetachtig zijn. We kunnen allemaal falen om de heerlijkheid van de liefde en genade te herinneren die over ons is uitgegoten. We kunnen allemaal vergeten dat we de beste dingen in ons leven nooit hebben kunnen verdienen of waard geweest zijn. Ze zijn alleen van ons door genade. Hier is het probleem: de mate waarin je vergeet welke genade je zelf hebt ontvangen, in die mate zal het makkelijker voor je zijn om geen genade te tonen aan anderen. De mate waarin je vergeet hoeveel jou vergeven is, in die mate zal het makkelijker voor je zijn om de mensen om je heen niet te vergeven. Als je niet leeft met een hart van dankbaarheid voor de liefde die jou zo vrijmoedig is gegeven, zal het makkelijk voor je zijn om anderen niet lief te hebben zoals je zou moeten doen.

Het is nu en altijd waar geweest dat niemand genade beter kan geven dan iemand die er diep van overtuigd is dat hij het zelf nodig heeft en dat het vol genade is geschonken door een zachtmoedige genadige God. Hij geeft ons wat we nooit hebben kunnen verdienen. Waarom draaien wij ons dan om en weigeren wij het aan anderen te geven totdat ze aan onze maatstaven voldoen? De oproep om direct te vergeven laat zien hoezeer wijzelf vergeving nodig hebben. De oproep om genade te schenken laat zien hoezeer wijzelf genade nodig hebben. De oproep om te vergeven is tegelijkertijd een oproep om te gedenken en dankbaar te zijn. Als je eraan denkt hoeveel jijzelf tekortschiet, zul je zachtmoedig van hart zijn naar anderen die tekortschieten. Dan zul je voor hun dezelfde genade verlangen die voor jou je enige hoop is. Moge God ons de genade geven om te gedenken en de bereidheid om aan anderen te geven wat ons gegeven is.