यस चुनौतीको लागि परमेश्‍वरले हामीलाई चुन्नुभएको थियो। </p>Sample

उठ्नुहोस्

के तपाईंले कहिल्यै आफ्नो जन्मदिनको लागि कार्ड पाउनुभएको छ, र तपाईंले खाम खोल्नुभयो, तर तपाईंले कार्ड पनि पढ्नुभएन मात्र तपाइँ कार्ड हल्लाउनु हुन्छा ? तपाईंले यसो गर्नुभयो किनभने तपाईं जान्न चाहनुहुन्थ्यो कि तपाईंलाई कार्ड पठाउने व्यक्तिले तपाईंलाई तपाईंको कार्डमा कुनै ग्रीनब्याक दिएको थियो कि थिएन । वा, शायद, तिनीहरूले एक चेक लेखे? यदि तपाईं इमानदार हुनुभयो भने, तपाईं स्वीकार ्नुहुनेछ कि तपाईं कार्डको बारेमा धेरै वास्ता गर्नुहुन्न। कार्डमा के छ भनेर तपाईंलाई चासो छ!

तपाईं र म दुवैलाई थाहा छ कि तपाईंको जन्मदिनमा यो कति निराशाजनक छ कि केवल यसमा केहि पनि कार्ड छैन। प्रेषित ३ मा लङ्गडा मानिस कत्ति निराश भएको थियो भनेर तपाईं कल्पना गर्न सक्नुहुन्छ जब पत्रुसले तिनलाई दिनलाई कुनै चाँदी वा सुन छैन भनेर बताए, विशेष गरी तिनीहरूले उसको भीख माग्दा तिनीहरूले रोकेका थिए। जब तपाईं रोक्नुहुन्छ, यसको मतलब सामान्यतया तपाईं केहि गर्न जाँदै हुनुहुन्छ।

कहिलेकाहीं ढिलासुस्ती हाम्रो लागि राम्रो हुन्छ । परमेश्‍वरको ठूलो उद्देश्यको लागि हाम्रो जीवनमा उहाँको प्रबन्ध र हस्तक्षेपलाई ढिलो गर्ने बानी छ।यसको एउटा उद्देश्य उहाँले पहिले हाम्रो पूर्ण ध्यान छ भनेर पक्का हुनु हो।

प्रेरित ३ को लङ्गडा मानिसलाई हरेक दिन मन्दिरको ढोकामा लगिन्थ्यो (पद २)। यद्यपि यो ठूलो पैदल यातायात भएको क्षेत्र भए तापनि तिनलाई बेवास्ता गरिएको हुन सक्छ।पत्रुस र यूहन्ना लङ्गडा मानिसको छेउमा हिंड्दा पत्रुसले भने, "हामीलाई हेर!" (पद ४) अब, यदि पत्रुसले तिनलाई "हामीलाई हेर" भन्नुपऱ्यो भने यसको अर्थ तिनले सुरुमा तिनीहरूलाई हेरेका थिएनन्। यसले हामीलाई यो लङ्गडा मानिसबारे ठूलो अन्तरदृष्टि दिन्छ। पत्रुसलाई यस व्यक्तिको अविभाज्य ध्यानको खाँचो थियो।तिनलाई ध्यान केन्द्रित गर्न आवश्यक थियो । तिनले तिनको कुरा सुन् न चाहन्थे।यदि यो मानिस साँच्चिकै समाधान चाहन्थे भने तिनले त्यतिबेला पत्रुसलाई राम्ररी ध्यान दिनुपर्थ्यो। उहाँ समाधानको भाग हुन आवश्यक थियो।

निको पार्ने र सबलीकरण जादूको छडीको स्पर्शद्वारा एकतर्फी उपहार होइन। साँचो चंग्गैको लागि तपाईंको इच्छा, जिम्मेवारी र ध्यान चाहिन्छ। त्यसैले येशूले अक्सर "के तपाईं निको हुन चाहनुहुन्छ?" भन्ने प्रश्न सोध्नुहुन्थ्यो।उहाँ मानिसहरूको शिरमा हात राखेर , स्वास्थ्य प्रदान गर्न र नजिकको व्यक्तिलाई निको पार्न मात्र हिंड्नुभएन।नबिर्सनुहोस्, येशू जहाँ-जहाँ जानुभयो, त्यहाँ मानिसहरूको भीड उहाँको वरिपरि जम्मा भयो। लाइनहरू बनाइए । निस्सन्देह, मानिसहरू निको नहुँदै हिँडिरहेका थिए ।बरु, येशूले त्यो व्यक्ति पूर्ण हुन इच्छुक छ कि छैन भनेर सोध्नुहुन्थ्यो। चङ्गाइ र पूर्णता विश्वासको प्रक्रियामा र राम्रो बनाउने इच्छाको माध्यमबाट आउँदछ।

जब परमेश्‍वरले पापले क्षति पुऱ्याएका वा व्यक्तिगत उपेक्षा वा हानिद्वारा घाइते भएका हाम्रा भागहरूलाई पुनर्स्थापित गर्नुहुन्छ, उहाँ यस प्रक्रियामा हाम्रो सहयोग चाहनुहुन्छ।यसको अभावमा दीर्घकालीन प्रगति हुन सक्दैन ।

जसरी कुनै मानिसले जिममा एक्लै ठूलो परिमाणमा तौल उचाल्नु विरलै हुन्छ, त्यसरी नै कुनै स्पोटर वा प्रोत्साहन र सहयोग गर्ने कोही पनि हुँदैन, त्यसरी नै आत्वमिक नमा वृद्धि साइलोमा हुँदैन।हामी सबै सामूहिक प्रक्रियाको एक भाग हौं, हाम्रो उपचार रआत्मिक विकासमा परमेश्‍वर र अरूसँग सहयोग गर्दछौं।अरूसित अझ घनिष्ठ भई र परमेश्‍वरसामु अझ नम्र भई जीवनबिताउने हाम्रो इच्छाले व्यक्तिगत र समूहगत रूपमा हामी कत्तिको लङ्गडापनलाई परास्त गर्न सक्छौं भन्ने कुरामा ठूलो प्रभाव पार्नेछ ।