हितोपदेश 26:13-20
हितोपदेश 26:13-20 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)
अल्छेले भन्छ, “सड़कमा सिंह छ, डरलाग्दो सिंह गल्लीहरूमा डुलिरहेको छ!” ढोका आफ्नो कब्जामा यताउता फर्केझैँ अल्छे आफ्नो खाटमा पल्टन्छ। अल्छेले आफ्नो हात थालमा गाड्छ, र आफ्नो मुखसम्म पुर्याउन पनि त्यसलाई अल्छी लाग्छ। ढङ्ग मिलाएर जवाफ दिने सात जना मानिसभन्दा पनि अल्छे आफ्नै नजरमा बुद्धिमान् बन्छ। आफूसँग असम्बन्धित झगड़ामा हस्तक्षेप गर्ने बटुवा, र कुकुरको कान पक्रने व्यक्ति एउटै हो। त्यो अगुल्टा वा घातक काँड़ हान्ने बौलाहाजस्तो हो, जसले आफ्नो छिमेकीलाई छल गरिसकेपछि भन्छ, “मैले त ख्यालख्याल मात्रै गरेको थिएँ!” दाउराविना आगो निभ्छ, कुरौटेविना खिचोला शान्त हुन्छ।
हितोपदेश 26:13-20 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)
अल्छीले बाटोमा खतरनाक सिंह छ भनी बाहिर निस्कँदैन। कब्जामा ढोका यताउता चलेझैँ अल्छी आफ्नो ओछ्यानमा यताउता पल्टन्छ। अल्छीले आफ्नो गाँस उठाएर मुखमा हाल्न गाह्रो मान्छ। अल्छीले आफैंलाई समझसित जवाफ दिने सात जना मानिसभन्दा बुद्धिमान् सम्झन्छ। अर्काको झगडामा हात हाल्नु बाटोमा गइरहेको कुकुरको कान समात्नुजस्तै हो। अर्कालाई धोका दिएर मैले त ठट्टा मात्र पो गरेको थिएँ भन्ने मानिस प्राणघातक हतियार खेलाउने बौलाहाजस्तै हो। दाउराबिना आगो निभ्छ, व्यर्थका कुराकानीबिना झगडा साम्य हुन्छ।
हितोपदेश 26:13-20 पवित्र बाइबल (NERV)
अल्छेले भन्छ, “सडकमा सिंह बसेकोछ, यसकारण म घरबाट निस्कन सक्तिनँ।” अल्छे मानिस कही जाँदैन, ढोका आफ्नो कब्जामा अल्झेर यता उति भइरहेको झैं, अल्छे आफ्नो ओछ्यानमा यता उति पल्टि रहन्छ। अल्छे मानिसलाई यति अल्छी लाग्छ कि उसलाई आफ्नो थालबाट गाँस उठाउनु पनि गाह्रो पर्छ। एउटा अल्छेले आफैंलाई बुद्धिमान सम्झन्छ। उसले आफैंलाई विवेकपूर्ण जवाफ दिने ती सात जाना बुद्धिमान मानिसहरू भन्दा पनि ज्ञानी सम्झन्छ। दुइजना मानिसहरूको विवादमा पक्ष लिनु त्यति नै विपद जनक हो जति गल्लीमा कुकुरको कान तानेर हिँड्नु। छिमेकीलाई धोका दिनु अनि त्यस पछि त्यो “मैले दिल्लगी गरेको” भनेर भन्ने मानिस एकजना पागल मानिस जस्तै हो, जसले प्राणनाशक काँडहरू हान्छ। जसरी दाउराविना आगो बल्दैन त्यसरी नै बदनाम गराउनेलाई हटाइन्छ भने झगडा़ आफैं अन्त हुनेछ।
हितोपदेश 26:13-20 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)
अल्छेले भन्छ, “सड़कमा सिंह छ, डरलाग्दो सिंह गल्लीहरूमा डुलिरहेको छ!” ढोका आफ्नो कब्जामा यताउता फर्केझैँ अल्छे आफ्नो खाटमा पल्टन्छ। अल्छेले आफ्नो हात थालमा गाड्छ, र आफ्नो मुखसम्म पुर्याउन पनि त्यसलाई अल्छी लाग्छ। ढङ्ग मिलाएर जवाफ दिने सात जना मानिसभन्दा पनि अल्छे आफ्नै नजरमा बुद्धिमान् बन्छ। आफूसँग असम्बन्धित झगड़ामा हस्तक्षेप गर्ने बटुवा, र कुकुरको कान पक्रने व्यक्ति एउटै हो। त्यो अगुल्टा वा घातक काँड़ हान्ने बौलाहाजस्तो हो, जसले आफ्नो छिमेकीलाई छल गरिसकेपछि भन्छ, “मैले त ख्यालख्याल मात्रै गरेको थिएँ!” दाउराविना आगो निभ्छ, कुरौटेविना खिचोला शान्त हुन्छ।
हितोपदेश 26:13-20 पवित्र बाइबल, नेपाली समकालीन संस्करण (NCV)
अल्छेले भन्छ, “बाटोमा सिंह छ, एउटा डरलाग्दो सिंह गल्लीहरूमा डुलिरहेको छ।” ढोका कब्जामा यताउता फर्केजस्तै, अल्छे आफ्नो ओछ्यानमा यताउता पल्टिन्छ। अल्छेले आफ्नो हात थालमा राख्छ, तर त्यसले आफ्नो हात उठाएर मुखसम्म पनि पुर्याउन अल्छी मान्छ। सात जना मानिसले बुद्धिपूर्वक जवाफ दिएकोभन्दा, एक जना अल्छे आफ्नै दृष्टिमा बुद्धिमान् हुन्छ। बाटो हिँड्ने मानिसले अर्काको झगडामा हस्तक्षेप गर्नु, कुकुरलाई कानमा समात्नुजस्तै हो। आफ्नो छिमेकीलाई छल गरिसकेपछि, “मैले त ठट्टा मात्र गरेको हो!” भन्ने व्यक्ति अगुल्टो वा घातक काँड हान्ने बौलाहाजस्तो हो। दाउराविना आगो निभ्छ; कुरौटेविना झगडा शान्त हुन्छ।
हितोपदेश 26:13-20 पवित्र बाइबल (NERV)
अल्छेले भन्छ, “सडकमा सिंह बसेकोछ, यसकारण म घरबाट निस्कन सक्तिनँ।” अल्छे मानिस कही जाँदैन, ढोका आफ्नो कब्जामा अल्झेर यता उति भइरहेको झैं, अल्छे आफ्नो ओछ्यानमा यता उति पल्टि रहन्छ। अल्छे मानिसलाई यति अल्छी लाग्छ कि उसलाई आफ्नो थालबाट गाँस उठाउनु पनि गाह्रो पर्छ। एउटा अल्छेले आफैंलाई बुद्धिमान सम्झन्छ। उसले आफैंलाई विवेकपूर्ण जवाफ दिने ती सात जाना बुद्धिमान मानिसहरू भन्दा पनि ज्ञानी सम्झन्छ। दुइजना मानिसहरूको विवादमा पक्ष लिनु त्यति नै विपद जनक हो जति गल्लीमा कुकुरको कान तानेर हिँड्नु। छिमेकीलाई धोका दिनु अनि त्यस पछि त्यो “मैले दिल्लगी गरेको” भनेर भन्ने मानिस एकजना पागल मानिस जस्तै हो, जसले प्राणनाशक काँडहरू हान्छ। जसरी दाउराविना आगो बल्दैन त्यसरी नै बदनाम गराउनेलाई हटाइन्छ भने झगडा़ आफैं अन्त हुनेछ।
हितोपदेश 26:13-20 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)
अल्छीले बाटोमा खतरनाक सिंह छ भनी बाहिर निस्कँदैन। कब्जामा ढोका यताउता चलेझैँ अल्छी आफ्नो ओछ्यानमा यताउता पल्टन्छ। अल्छीले आफ्नो गाँस उठाएर मुखमा हाल्न गाह्रो मान्छ। अल्छीले आफैंलाई समझसित जवाफ दिने सात जना मानिसभन्दा बुद्धिमान् सम्झन्छ। अर्काको झगडामा हात हाल्नु बाटोमा गइरहेको कुकुरको कान समात्नुजस्तै हो। अर्कालाई धोका दिएर मैले त ठट्टा मात्र पो गरेको थिएँ भन्ने मानिस प्राणघातक हतियार खेलाउने बौलाहाजस्तै हो। दाउराबिना आगो निभ्छ, व्यर्थका कुराकानीबिना झगडा साम्य हुन्छ।