हिब्रूहरू 4:1-13

यसकारण त्यस विश्राममा प्रवेश गर्न पाउने प्रतिज्ञा अझै पनि रहेकोले तिमीहरूमध्ये कोही पनि वञ्चित हुन नपरोस् भनी हामी होसियार रहौं। किनकि तिनीहरूलाई झैं हामीलाई पनि सुसमाचार प्रचार गरिएको हो, तर तिनीहरूले सुनेको सन्देश तिनीहरूलाई लाभदायक भएन, किनभने तिनीहरूले आज्ञा पालन गर्नेहरूको जस्तो विश्‍वास गरेनन्। तर अब हामी जतिले विश्‍वास गर्‍यौं, त्यस विश्राममा प्रवेश गरेका छौं, जसरी परमेश्‍वरले भन्‍नुभएको छ: “यसैले मैले आफ्नो क्रोधमा शपथ खाएर घोषणा गरें, ‘तिनीहरू कहिल्यै मेरो विश्राममा पस्‍नेछैनन्। ’ ” जब कि उहाँका कामहरू त संसारको उत्पत्तिदेखि नै पूरा भइसकेका थिए। किनकि धर्मशास्त्रमा उहाँले सातौं दिनको विषयमा यस्ता शब्दहरूमा भन्‍नुभएको छ: “अनि सातौं दिनमा परमेश्‍वरले आफ्ना सबै कामहरूबाट विश्राम लिनुभयो।” अनि फेरि यसै खण्डमा उहाँ भन्‍नुहुन्छ, “तिनीहरू कहिल्यै पनि मेरो विश्राममा पस्‍नेछैनन्।” अझै पनि कतिलाई त्यस विश्राममा प्रवेश गर्न बाँकी नै छ, जसलाई पहिले सुसमाचार प्रचार गरिएको थियो, तिनीहरू प्रवेश गर्न पाएनन्, किनकि तिनीहरू अनाज्ञाकारी थिए। यसकारण फेरि परमेश्‍वरले कुनै एउटा दिनलाई “आज” भनेर छुट्याउनुभयो, जब धेरै समयपछि उहाँले अघि भनेझैं दाविदद्वारा फेरि भन्‍नुभयो: “आज तिमीहरूले उहाँको स्वर सुन्यौं भने, आफ्ना हृदयलाई कठोर नबनाओ।” किनकि यदि यहोशूले तिनीहरूलाई विश्राम दिएका भए, परमेश्‍वरले पछिबाट अर्को दिनको विषयमा भन्‍नुहुने थिएन। यसकारण परमेश्‍वरका जनहरूको निम्ति विश्रामदिनको आराम बाँकी नै छ, किनकि जसले परमेश्‍वरको विश्राममा प्रवेश गर्नेछन्, परमेश्‍वरले आफ्ना कामबाट विश्राम गरेझैं तिनले पनि आफ्ना कामबाट विश्राम लिनेछन्। यसकारण इस्राएलीहरूका अनाज्ञाकारीताको नमुना अपनाएर कोही पनि नष्‍ट हुन नपरोस् भनेर हामी त्यस विश्राममा प्रवेश गर्न भरमग्दूर प्रयत्‍न गरौं। किनकि परमेश्‍वरको वचन जीवित, क्रियाशील र कुनै पनि दुईधारे तरवारभन्दा धारिलो हुन्छ, जसले प्राण र आत्मालाई अनि जोर्नी-जोर्नी र हाडको मासीलाई समेत भाग-भाग गरेर वारपार छेडिदिन्छ, र हृदयका विचार र मनोवृत्तिको न्याय गर्छ। अनि सारा सृष्‍टिमा भएको कुनै पनि थोक परमेश्‍वरको सृष्‍टिबाट लुकेको छैन। हामीले आफ्नो हिसाब बुझाउनु पर्नेका आँखामा सबै थोकहरू खुला र उदाङ्गो हुन्छन्।