YouVersion लोगो
खोज आइकन

प्रकाश 18:2-17

प्रकाश 18:2-17 सरल नेपाली

उनले जोडले यसो भनेर कराए, “ध्‍वंश भयो! त्‍यो ठूलो बेबिलोन ध्‍वंश भयो! अब शैतानका भूतहरू र अशुद्ध आत्‍माहरू र अनेक घिनलाग्‍दा र फोहोरी पक्षी त्‍यहाँ बस्‍छन् किनभने सबै जातिहरू त्‍यसको व्‍यभिचारले जाँड पिएर मातेझैँ मातेका छन्। संसारका राजाहरूले त्‍योसित गएर व्‍यभिचार गरे र त्‍यसको नमेटिने अभिलाषा तृष्‍णाले संसारका व्‍यापारीहरू औधी धनी भए।” यसपछि आकाशबाट यसो भन्‍ने अर्को एउटा सोर मैले सुनें, “हे मेरा मानिसहरू हो! त्‍यसदेखि अलग होओ। त्‍यसको पापमा सहभागी नहोओ। त्‍यसको सजाय तिमीहरूमाथि नपरोस् किनभने त्‍यसका पापको थाक आकाशसम्‍म पुगेको छ र परमेश्‍वरले त्‍यसका सबै दुष्‍ट कामलाई याद गर्नुभएको छ। तिमीहरूलाई त्‍यसले जे-जस्‍तो गरेकी छे, त्‍यसलाई त्‍यस्‍तै गर। तिमीहरूलाई त्‍यसले जेजति गरेकी छे, त्‍यसलाई त्‍यसको दुई गुणा बढी फर्काइदेओ। तिमीहरूका लागि त्‍यसले तयार गरेकी मद्यभन्दा दुई गुणा कडा मद्य त्‍यसको कचौरामा भरिदेओ। त्‍यसले जति मान-सम्‍मानता, ऐश-आराम गरेकी थिई, त्‍यत्ति नै कष्‍ट र शोक त्‍यसलाई देओ किनभने त्‍यसले मनमनै भन्‍छे, ‘म त महारानी भएर यहाँ बस्‍छु। म विधवा होइनँ। मलाई शोकपर्नेछैन।’ यसैले एकै दिनमा त्‍यसमाथि विपत्ति, शोक, रोग, अनिकाल आइपर्नेछ र त्‍यसलाई आगोले डढाउनेछ किनभने त्‍यसलाई न्‍याय गर्ने परमेश्‍वर शक्तिशाली हुनुहुन्‍छ।” त्‍यो सहरलाई डढाउने आगोको धुवाँ देख्‍दा त्‍योसँग व्‍यभिचार गर्ने संसारका राजाहरूले त्‍यसको निम्‍ति विलाप गर्नेछन्। तिनीहरूलाई त्‍यसको सजाय नलागोस् भनेर तिनीहरूले टाढै उभिएर यसो भन्‍नेछन्, “बेबिलोनमा के यस्‍तो आपत् आइलाग्‍यो। एकै घण्‍टामा तैँले सजाय पाइस्।” संसारका व्‍यापारीहरूले पनि त्‍यसको लागि विलाप गर्छन् किनभने सबैले तिनीहरूको सामान किन्‍नै छोड्छन्। कसैले पनि तिनीहरूका सुन, चाँदी, रत्‍न, मोती, असल सुती कपडाका वस्‍तुहरू, बैजनी कपडा, रेशम, सिँदुरे रङ्गका कपडा, अनेक थरीका बिरलै पाइने काठ अनि सबै थरीका हात्तीका दाँतबाट बनेका वस्‍तुहरू, दामी काठ, काँसाका वस्‍तुहरू, फलाम र सिङ्गमरमर किन्‍नेछैनन्। दालचिनी, सबै किसिमका मसला, बास्‍ना भएका धूपहरू, मूर्र र सेतो-धूप, मद्य र तेल, मैदा र गहुँ, गाईवस्‍तु, भेडाहरू, घोडा र घोडा-गाडीहरू, कमारा र मानिसहरूसमेत पनि किन्‍नेछैनन्। व्‍यापारीहरूले त्‍यसलाई भन्‍नेछन्, “तिमीले इच्‍छा गरेका असल कुराहरू हरायौ। तिम्रो धन-सम्‍पत्ति र मान-मर्यादा सबै नाश भइसके अनि ती सबै कहिल्‍यै पाउनेछैनौ!” त्‍यस सहरमा व्‍यापार गरी धनी भएका व्‍यापारीहरू टाढै खडा हुनेछन्, कारण तिनीहरू त्‍यसको डरलाग्‍दो विपत्तिदेखि डराउँछन्। तिनीहरूले विलाप गर्दै यसो भनेर कराउनेछन्, “यो सहरको निम्‍ति कस्‍तो डरलाग्‍दो समय आयो!” यसले असल सुती कपडा, बैजनी र सिँन्‍दुरे रङ्गका वस्‍त्रहरू लगाउँथी अनि सुन, बहुमूल्‍य रत्‍न र मोतीको गहना लाउँथी। एकै घण्‍टामा त्‍यसले सबै गुमाई।” जहाजका कप्‍तानहरू, यात्रीहरू, नावीकहरू र समुद्रमा काम गरी पेट पाल्‍नेहरू सबैले टाढै उभिएर

प्रकाश 18 पढ्नुहोस्