भजनसंग्रह 35:1-16

हे परमप्रभु, मेरा विरोधीहरूलाई तपाईंले विरोध गर्नुहोस्, मसँग लड्‍नेहरूसँग तपाईं लड्‍नुहोस्! तपाईंका ढाल, झिलम भिर्नुहोस् र मेरो मद्दतको निम्‍ति आउनुहोस्। मलाई खेद्‌नेहरूको विरुद्धमा तपाईंले आफ्‍नो भाला र बन्‍चरो उठाउनुहोस्। तपाईंले मलाई बचाउनुहुन्‍छ भनी प्रतिज्ञा गर्नुहोस्। मलाई मार्न खोज्‍नेहरूको हार र अपमान होस्। मलाई जाल गर्नेहरू पिठ फर्काएर भाग्‍नुपरोस् र तिनीहरू अन्‍योलमा परून्! परमप्रभुका दूतले खेद्दा तिनीहरू बतासले उडाएका परालझैँ होऊन्! परमप्रभुका दूतले तिनीहरूलाई हिर्काएको बेलामा तिनीहरू हिँड्‍ने बाटो अँध्‍यारो र चिप्‍लो होस्! बिनाकारण तिनीहरूले मलाई पासो थापे, मलाई पक्रनलाई एउटा गहिरो खाडल खने। तर तिनीहरूले थाहा पाउनुअघि नै तिनीहरू नाश पारिनेछन्, आफूले थापेका पासोमा आफैं पर्छन् र आफैं नाशको खाडलमा ओइरिनेछन्! परमप्रभुको कारणले म खुसी हुनेछु, उहाँले मलाई बचाउनुभएकोले म हर्षित हुनेछु। आफ्‍नो पूरा हृदयले म परमप्रभुलाई भन्‍नेछु, “तपाईंजस्‍तो अरू कोही छैन। तपाईंले निर्धालाई बलियोबाट र दरिद्रलाई सताउनेहरूबाट रक्षा गर्नुहुन्‍छ।” दुष्‍ट मानिसहरूले मेरो विरुद्धमा गवाही दिन्‍छन्। मैले नजानेका अपराधको दोष ममाथि ल्‍याउँछन्। तिनीहरूले मलाई भलाइको साटोमा खराबी गर्छन् र म मनको पीडामा डुब्‍दछु। तर तिनीहरू बिरामी हुँदा मैले शोक गरें, मैले खान छोडें, आफ्‍नो शिर निहुराएर मैले प्रार्थना गरें। जसरी कुनै भाइ वा मित्रको लागि प्रार्थना गर्थें, त्‍यसरी नै मैले प्रार्थना गरें। आमाको निम्‍ति शोक गर्नेले जस्‍तै मैले शोक गर्दै निहुरेर हिँडें। तर म कष्‍टमा पर्दा तिनीहरू खुसी हुन्‍थे र खिसी गर्न मेरो चारैपट्टि भेला हुन्‍थे, नचिनेका मानिसहरूले मलाई कुटे अनि कुटिरहे। कुनै हात खुट्टा नचल्‍ने मानिसलाई खिसी गरेझैँ तिनीहरूले मलाई घृणाको दृष्‍टिले हेरे।