यूहन्‍ना 21:1-14

त्‍यसपछि येशू फेरि चेलाहरूको अघि गालील क्षेत्रको तिबेरियास तालमा देखा पर्नुभयो। सिमोन पत्रुस, जुम्‍ले भनिने थोमा, गालीलको काना निवासी नथानेल, जब्‍दियाका छोराहरू र अरू दुई जना येशूका चेलाहरू जम्‍मा भएका थिए। अनि सिमोन पत्रुसले साथीहरूलाई भने, “म त माछा मार्न जान्‍छु।” अरूहरूले भने, “हामी पनि तिमीसँगै जान्‍छौं।” अनि तिनीहरू गएर नाउमा चढे, तर तिनीहरूले रातभरिमा एउटै माछा पनि पक्रिन सकेनन्। बिहान उज्‍यालो हुन लाग्‍दा येशू किनारमा उभिनुभएको थियो। तर चेलाहरूले येशू नै हुनुहुन्‍छ भनेर चिन्‍न सकेनन्। येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “ए भाइ हो, तिमीहरूले केही माछा मारेका छौ कि?” तिनीहरूले जवाफ दिए, “अहँ एउटै पनि मारेका छैनौं!” येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “नाउको दाहिनेपट्टि जाल हान र तिमीहरूले माछा फेला पार्नेछौ।” येशूले भनेकै ठाउँमा तिनीहरूले जाल हाने। माछा यति धेरै पर्‍यो कि तिनीहरूले जाल तान्‍नै सकेनन्। यो देखेर येशूका धेरै प्‍यारा चेलाले पत्रुसलाई भने, “उहाँ प्रभु हुनुहुन्‍छ!” “उहाँ प्रभु हुनुहुन्‍छ,” भनेको सुन्‍नेबित्तिकै पत्रुस आफ्‍नो फुकालेको लुगा बेरेर पानीमा हामफाले। अरू चेलाहरूचाहिँ नाउमा चढेर माछाले भरिएको जाल तान्‍दै किनारमा आए। तिनीहरू जमिनबाट धेरै टाढा त थिएनन्, अन्‍दाजी सय मिटरजति मात्रै पर थिए। किनारमा आइपुग्‍दा तिनीहरूले आगोको भुङ्ग्रामाथि माछा र रोटी देखे। येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरूले पक्रेका अलिकति माछा ल्‍याओ!” सिमोन पत्रुसले पानीबाट निस्‍केर ठूला-ठूला माछाले भरिएको जाल तानेर जमिनमा ल्‍याए। जम्‍मा एक सय त्रिपन्‍न वटा माछा परेका रहेछन्। तर यति धेरै माछा परेर पनि त्‍यो जाल च्‍यातिएन। येशूले तिनीहरूलाई “खान आओ!” भनेर बोलाउनुभयो। त्‍यतिखेर कुनै पनि चेलाले ‘तपाईं को हुनुहुन्‍छ?’ भनेर येशूलाई सोध्‍ने आँट गरेनन्। तिनीहरूले उहाँ “प्रभु नै हुनुहुन्‍छ,” भनेर चिनिसकेका थिए। येशूले आगोको नजिकै गएर रोटी लिएर तिनीहरूलाई दिनुभयो, त्‍यसै गरी माछाहरू पनि दिनुभयो। मृत्‍युबाट बिउँतनुभएपछि उहाँ चेलाहरूकहाँ देखा पर्नुभएको योचाहिँ तेस्रो पटक थियो।