YouVersion लोगो
खोज आइकन

प्रस्‍थान 22:1-15

प्रस्‍थान 22:1-15 सरल नेपाली

“यदि कसैले गाई वा भेडा चोरेर त्‍यसलाई मार्‍यो वा बेच्‍यो भने त्‍यसले एउटा गाईको सट्टामा पाँचवटा गाई र एउटा भेडाको सट्टामा चारवटा भेडा दिनुपर्नेछ। त्‍यसले जे चोरेको छ, त्‍यसको लागि दाम चुकाउनुपर्नेछ। त्‍योसित केही छैन भने त्‍यसलाई कमारो बनाई बेचेर त्‍यसले चोरेको दाम तिरिदिनू। त्‍यसले चोरेको पशु– गाई, गधा, भेडा जे होस्, जिउँदै त्‍योसँग पाइयो भने त्‍यसले दोब्‍बर तिर्नुपर्छ। “राती घर फोरिरहँदा चोर पक्राउ पर्‍यो र मारियो भने त्‍यसलाई मार्ने मानिसलाई ज्‍यानमारा गरेको दोष लाग्‍नेछैन। तर त्‍यो काम दिउँसो भयो भने मार्नेलाई ज्‍यानमाराको दोष लाग्‍नेछ। “कुनै मानिसले आफ्‍नो पशुलाई खेत वा दाखबारीमा चर्न छोडिदियो र पशु गएर अर्काको खेतको अन्‍न खाइदियो भने त्‍यस मानिसले दोस्रोको अन्‍नको नोक्‍सानी आफ्‍नो खेत वा दाखबारीको सबैभन्दा असल उब्‍जनी दिएर तिर्नुपर्छ। “कुनै मानिसले आफ्‍ना खेतमा आगो बाल्‍दा र आगो सल्‍कँदैगएर अर्काको खेतबारी र त्‍यहाँ उम्रेका वा काटेर बिटा बाँधिराखेका अन्‍न भस्‍म पारिदियो भने आगो बाल्‍नेले क्षतिपूर्ति गर्नुपर्नेछ। “नासो राखिदिएको रकम-पैसा वा कुनै बहुमूल्‍य सामान घरबाट चोरी भयो भने र चोर पक्राउ पर्‍यो भने चोरले दुई गुणा तिर्नुपर्नेछ। तर चोर फेला परेन भने त्‍यो नासो राख्‍नेलाई परमेश्‍वरलाई पुज्‍ने स्‍थानमा ल्‍याउनू र त्‍यसले म आफैंले छिमेकीको धन वा सम्‍पत्ति चोरेको होइन भनी शपथ खाओस्। “गाई-वस्‍तु, गधा, भेडा, लुगाफाटा वा अरू कुनै धन-सम्‍पत्तिको बारेमा झगडा हुँदा झगडियालाई परमेश्‍वरलाई पुज्‍ने स्‍थानमा लैजानू र जसलाई परमेश्‍वरले दोषी ठहराउनुहुन्‍छ, त्‍यसले अर्कोलाई दोब्‍बर तिरोस्। “कसैले अर्काको गधा, गाई, भेडा, वा अरू कुनै पशु आफूसँग राखिदिन राजी भयो तर कसैले नदेखी त्‍यो पशु मर्‍यो वा घाइते भयो वा कसैले लुटेर लग्‍यो भने पशु राखिदिने मानिसले परमेश्‍वरलाई पुज्‍ने स्‍थानमा गएर त्‍यो पशु मैले चोरेको होइनँ भनी शपथ खाओस्। पशुको चोरी भएको होइन भने त्‍यसको धनीले त्‍यसको नोक्‍सानी आफैंले खेपोस् र पशु राख्‍नेले त्‍यो भर्नुपर्दैन, तर पशुको चोरी भएको हो भने त्‍यो राख्‍नेले धनीलाई नोक्‍सानी भरिदिनुपर्नेछ। पशुलाई जङ्गली जन्‍तुले मारिदियो भने त्‍यो पशु राख्‍नेले त्‍यसको सिनु ल्‍याएर देखाउनुपर्नेछ। जङ्गली जन्‍तुले मारेको खण्‍डमा त्‍यसले हर्जाना दिनुपर्दैन। “कसैले अरूबाट कुनै पशु पैँचो लियो र वास्तविक धनी नहुँदा त्‍यो पशु घाइते भयो वा मर्‍यो भने त्‍यो पैँचो लिने मानिसले त्‍यसको बदलामा दाम दिनुपर्नेछ। तर धनीकै आँखाअघि त्‍यो पशु मर्‍यो वा घाइते भयो भने त्‍यस मानिसले दाम तिर्नुपर्दैन। यदि त्‍यो पशु बहालमा लिएको हो भने त्‍यसको नोक्‍सानी बहालमा काटिन्‍छ।

प्रस्‍थान 22 पढ्नुहोस्