YouVersion लोगो
खोज आइकन

प्रस्‍थान 16:22-36

प्रस्‍थान 16:22-36 सरल नेपाली

छैटौँ दिन तिनीहरूले सधैँको भन्दा दोब्‍बर, हरेक व्‍यक्तिको लागि चार लिटर गरेर बटुल्‍थे। समुदायका सबै अगुवाहरूले यसबारे मोशालाई सोधे र उनले तिनीहरूलाई भने, “परमप्रभुले आज्ञा गर्नुभएअनुसार भोलि विश्रामको पवित्र दिन हो, त्‍यो उहाँलाई अर्पण गरिएको दिन हो। पकाउनुपर्ने र उसिन्‍नुपर्ने कुराहरू आजै पकाओ र उसिन। उब्रेको जति भोलिको लागि छुट्ट्याइराख्‍नू।” मोशाको आज्ञाअनुसार तिनीहरूले उब्रेको जति भोलिपल्‍टसम्‍म राखे। त्‍यसमा किरा परेन अनि त्‍यो कुहेन। मोशाले भने, “आज त्‍यो खाओ किनभने आज परमप्रभुलाई अर्पण गरिएको विश्राम दिन हो। तिनीहरू बसेका ठाउँबाहिर तिमीहरूले केही खानेकुरा पाउनेछैनौ। तिमीहरूले छ दिनसम्‍म खानेकुरा बटुल्‍नू तर सातौँ दिन विश्रामको दिनमा केही पाउनेछैनौ।” सातौँ दिनमा कोही-कोही मानिसहरू खाने कुरा बटुल्‍न बाहिर गए; तर तिनीहरूले केही पाएनन्। तब परमप्रभुले मोशालाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरूले कहिलेसम्‍म मेरो आज्ञा नमान्‍ने? याद राख्, म परमप्रभुले तिमीहरूलाई एक दिन विश्राम गर्न दिएको छु। यसैकारण छैटौँ दिनमा म दुई दिन पुग्‍ने खानेकुरा तिमीहरूलाई सधैँ दिन्‍छु। सातौँ दिनमा हरेक व्‍यक्ति आफू जहाँ छ, त्यहीँ बस्‍नुपर्नेछ र घर छोड्‍नुहुँदैन।” यसकारण मानिसहरूले सातौँ दिनमा काम गर्दैनथे। इस्राएलीहरूले त्‍यो खानेकुराको नाम ‘मन्‍न’ राखे। त्‍यो धनियाँको दानाजस्‍तो थियो र महसित बनाएको सानो पातलो रोटीजस्‍तो स्‍वादिलो थियो। मोशाले भने, “हाम्रा पछि हुने सन्‍तानको निम्‍ति केही मन्‍न बचाएर राख्‍न परमप्रभुले आज्ञा गर्नुभएको छ। हामीलाई मिश्रबाट निकाली ल्‍याउँदा परमप्रभुले मरुभूमिमा हामीलाई जे कुरा खान दिनुभएको थियो, सो तिनीहरूले देख्‍न सक्‍नेछन्।” मोशाले हारूनलाई भने, “एउटा भाँडो लगेर त्‍यसमा दुई लिटर मन्‍न भर र त्‍यसलाई हाम्रा पछिका सन्‍तानको निम्‍ति परमप्रभुको अघि राख।” परमप्रभुले मोशालाई दिनुभएको आज्ञाअनुसार हारूनले त्‍यो भाँडो करारको सन्‍दुकको सामुन्‍ने त्‍यो नष्‍ट नहोस् भनेर राखे। इस्राएलीहरू कनान देशमा पुगेर बसोबास नगरुञ्‍जेल चालीस वर्षसम्‍म तिनीहरूले मन्‍न खाइरहे। मन्‍न नाप्‍न प्रयोग गरिने भाँडो एक ओमेर बराबरको थियो। एक ओमेर बराबर दुई लिटर हुन्थ्यो।

प्रस्‍थान 16 पढ्नुहोस्