दशौँ दिन दानका कुलनायक अम्मीशद्दैका छोरा अहीएजेरले आफ्नो भेटी ल्याए।
तिनको भेटी यही थियो: पवित्रस्थानको शेकेलबमोजिम एक सय तीस शेकेल चाँदीको एउटा थाल, सत्तरी शेकेल चाँदीको एउटा छर्कने बाटा— यी दुवै अन्नबलिको निम्ति तेलले मुछेको मसिनो पीठोले भरिएका थिए— धूपले भरिएको दश शेकेल सुनको एउटा धुपौरो, र होमबलिको निम्ति एउटा बाछो, एउटा भेड़ा र एउटा एक वर्षे थुमा, पापबलिको निम्ति एउटा बोका, मेलबलिको निम्ति चाहिँ दुई वटा साँढ़े, पाँच वटा भेड़ा, पाँच वटा बोका र पाँच वटा एक वर्षे थुमा। अम्मीशद्दैका छोरा अहीएजेरको भेटी यही थियो।
एघारौँ दिन आशेरका कुलनायक ओक्रानका छोरा पगीएलले आफ्नो भेटी ल्याए।
तिनको भेटी यही थियो: पवित्रस्थानको शेकेलबमोजिम एक सय तीस शेकेल चाँदीको एउटा थाल, सत्तरी शेकेल चाँदीको एउटा छर्कने बाटा— यी दुवै अन्नबलिको निम्ति तेलले मुछेको मसिनो पीठोले भरिएका थिए— धूपले भरिएको दश शेकेल सुनको एउटा धुपौरो, होमबलिको निम्ति एउटा बाछो, एउटा भेड़ा र एउटा एक वर्षे थुमा, पापबलिको निम्ति एउटा बोका, र मेलबलिको निम्ति चाहिँ दुई वटा साँढ़े, पाँच वटा भेड़ा, पाँच वटा बोका र पाँच वटा एक वर्षे थुमा। ओक्रानका छोरा पगीएलको भेटी यही थियो।
बाह्रौँ दिन नप्तालीका कुलनायक एनानका छोरा अहीराले आफ्नो भेटी ल्याए।
तिनको भेटी यही थियो: पवित्रस्थानको शेकेलबमोजिम एक सय तीस शेकेल चाँदीको एउटा थाल, सत्तरी शेकेल चाँदीको एउटा छर्कने बाटा— यी दुवै अन्नबलिको निम्ति तेलले मुछेको मसिनो पीठोले भरिएका थिए— धूपले भरिएको दश शेकेल सुनको एउटा धुपौरो, होमबलिको निम्ति एउटा बाछो, एउटा भेड़ा र एउटा एक वर्षे थुमा, पापबलिको निम्ति एउटा बोका, र मेलबलिको निम्ति चाहिँ दुई वटा साँढ़े, पाँच वटा भेड़ा, पाँच वटा बोका र पाँच वटा एक वर्षे थुमा। एनानका छोरा अहीराको भेटी यही थियो।
वेदीका अभिषेकको दिन त्यसको अर्पण-कार्यमा इस्राएलका कुलनायकहरूले चढ़ाएका भेटी यी नै थिए: बाह्र वटा चाँदीका थाल, बाह्र वटा चाँदीका छर्कने बाटा, र बाह्र वटा सुनका धुपौरा। प्रत्येक चाँदीको थाल एक सय तीस शेकेल तौलको र प्रत्येक चाँदीको छर्कने बाटा सत्तरी शेकेल तौलको थियो। भाँड़ाकुँड़ाहरूको जम्मै चाँदीको तौल पवित्रस्थानको शेकेलबमोजिम दुई हजार चार सय शेकेल थियो। धूपले भरिएका सुनका बाह्र वटा धुपौरा, पवित्रस्थानबमोजिम प्रत्येक दश-दश शेकेलको सबै धुपौराको सुन १२० शेकेल तौलको थियो। होमबलिको निम्ति, तिनका अन्नबलिसमेत, बाह्र वटा साँढ़े, बाह्र वटा भेड़ा र बाह्र वटा एक वर्षे थुमा थिए र पापबलिको निम्ति बाह्र वटा बोका थिए। अनि मेल-बलिको निम्ति चाहिँ सबै पशुहरू गरी जम्मा चौबीस वटा साँढ़े, साठी वटा भेड़ा, साठी वटा बोका र साठी वटा एक वर्षे थुमा थिए। वेदीको अभिषेक भएपछि त्यसको अर्पण-कार्यको भेटी यही थियो।
जब मोशा भेट हुने पालमा परमप्रभुसित कुरा गर्न भित्र गए, तब गवाहीको सन्दूकमा रहेको कृपा-आसनमाथिका दुई करूबहरूका बीचबाट तिनले आफूसँग बोलिरहनु भएको वाणी सुने। अनि परमप्रभु तिनीसित बोल्नुभयो।