YouVersion लोगो
खोज आइकन

अय्‍यूब 29:7-17

अय्‍यूब 29:7-17 NNRV

चोकमा बस्‍नलाई जब म सहरको मूल ढोकाबाट भएर जान्‍थें जवान मानिसहरू मलाई देखेर बाटो छोड़िदिन्‍थे, र वृद्ध मानिसहरू खड़ा हुन्‍थे। अधिकारी वर्गको मुखै बन्‍द हुन्‍थ्‍यो, र आफ्‍नो मुख हातले छोप्‍थे। भारदारहरूको बोली नै बन्‍द हुन्‍थ्‍यो, तिनीहरूको जिब्रो तालुमा टाँसिन्‍थ्‍यो। मैले बोलेको सुन्‍नेहरूले मेरो गुणगान गर्थे, र मलाई देख्‍नेहरू मेरै योग्‍यताको साक्षी दिन्‍थे। किनभने सहायताको लागि पुकारा गर्दा गरीब मानिसहरूलाई, र रक्षाहीन पितृहीनहरूलाई मैले बचाएँ। मर्न लागेको मानिसले मलाई आशीर्वाद दिन्‍थ्‍यो, र मैले विधवाको मन आनन्‍दले गाउने पारिदिन्‍थें। धार्मिकतालाई मैले आफ्‍नो लुगाजस्‍तै लगाएँ, इन्‍साफलाई मैले मेरो पोशाक र फेटाझैँ लगाएँ। अन्‍धाको लागि म आँखा भएँ, र लङ्गड़ाको निम्‍ति खुट्टा भएँ। दरिद्रको लागि म बुबाझैँ थिएँ, र विदेशीको पक्षमा म मुद्दामा खड़ा हुन्‍थें। अधर्मीको शक्तिलाई मैले नाश गरें र त्‍यसको मुखबाट मैले शिकार खोसें।