YouVersion लोगो
खोज आइकन

प्रस्‍थान 16:22-36

प्रस्‍थान 16:22-36 NNRV

छैटौँ दिनचाहिँ तिनीहरूले दोबर, अर्थात्‌ हरेकको निम्‍ति दुई-दुई ओमेर बटुले, अनि समुदायका सबै नाइकेहरू आएर मोशालाई त्‍यो कुरा बताए। तब तिनले तिनीहरूलाई भने, “परमप्रभुले अह्राउनुभएको कुरा यही हो: ‘भोलि विश्रामको दिन हो, परमप्रभुको निम्‍ति एक पवित्र शबाथ हो। जे पकाउनु छ, सो पकाओ, र जे उमाल्‍नु छ, सो उमाल। जति उब्रिन्‍छ त्‍यो आफ्‍नो निम्‍ति बिहानसम्‍मलाई राख’।” मोशाले आज्ञा गरेझैँ त्‍यो तिनीहरूले बिहानसम्‍मै छोड़िराखे। त्‍यो गन्‍हाएन र त्‍यसमा कुनै कीरा पनि लागेन। तब मोशाले भने, “त्‍यो आज खाओ, किनकि आज परमप्रभुको निम्‍ति शबाथ हो। आज त्‍यो तिमीहरूले भूमिमा पाउनेछैनौ। छ दिनसम्‍म तिमीहरूले त्‍यो बटुल, तर सातौँ दिन शबाथ हो, र त्‍यसमा केही हुनेछैन।” तरै पनि सातौँ दिनमा मानिसहरूमध्‍ये कति जना त्‍यो बटुल्‍न गए, तर केही पाएनन्‌। तब परमप्रभुले मोशालाई भन्‍नुभयो, “कहिलेसम्‍म तिमीहरू मेरा आज्ञा र मेरा आदेशहरू मान्‍न अस्‍वीकार गर्नेछौ? याद राख, कि परमप्रभुले तिमीहरूलाई शबाथ दिनुभएको छ। यसैकारण परमप्रभुले तिमीहरूका निम्‍ति छैटौँ दिनमा दुई दिनको भोजन दिनुहुन्‍छ। सातौँ दिनमा तिमीहरू हरेक जहाँ छौ त्‍यहीँ नै बसिरहनू, कुनै पनि मानिस आफ्‍नो डेराबाट बाहिर नजाओस्‌।” यसकारण मानिसहरूले सातौँ दिनमा विश्राम गरे। इस्राएलीहरूले त्‍यस रोटीको नाउँ “मन्‍न” राखे। त्‍यो धनियाँजस्‍तो सेतो थियो। त्‍यसको स्‍वादचाहिँ महमा बनाएको बाबरजस्‍तो थियो। मोशाले भने, “परमप्रभुले यो आज्ञा गर्नुभएको छ: ‘जुन भोजन तिमीहरूलाई मिश्रबाट निकालेर ल्‍याउँदा उजाड़-स्‍थानमा तिमीहरूलाई खुवाएको थिएँ, आउने पुस्‍ताहरूले त्‍यो देखून्‌ भनेर त्‍यसबाट एक ओमेर पुस्‍तौँ-पुस्‍तौँसम्‍म राख’।” अनि मोशाले हारूनलाई भने, “एउटा भाँड़ो लिएर त्‍यसमा एक ओमेर मन्‍न हाल्‍नुहोस्, र आउने पुस्‍ताहरूका निम्‍ति परमप्रभुको अगाड़ि राख्‍नुहोस्‌।” तब परमप्रभुले मोशालाई आज्ञा गर्नुभएबमोजिम हारूनले गवाही-पाटीको सामु रहिरहोस्‌ भनेर मन्‍न राखे। इस्राएलीहरूले मानिसले बसोबास गरेको जमिनसम्‍म नपुगुञ्‍जेल चालीस वर्षसम्‍म मन्‍न खाइरहे। कनान देशको सिमानामा नपुगुञ्‍जेल तिनीहरूले त्‍यो मन्‍न खाइरहे। (एक ओमेर आधा पाथी हो।)