रहबाम शकेममा गए, किनकि सारा इस्राएल तिनलाई राजा बनाउन त्यहाँ गएका थिए। जब नबातका छोरा यारोबामले यो कुरा सुने (तिनी अहिलेसम्म मिश्रदेशमा नै थिए, जहाँ तिनी सोलोमन राजादेखि भागेर गएका थिए), तब तिनी मिश्रदेशबाट फर्के। यसकारण मानिसहरूले यारोबामलाई बोलाइपठाए, र तिनी र इस्राएलका जम्मै समुदाय रहबामकहाँ गएर तिनलाई भने, “तपाईंका पिताले हामीलाई गह्रौँ जुवा बोकाइदिनुभएको थियो, तर उहाँले हामीमाथि लगाउनुभएको यो कठोर परिश्रम र गह्रौँ जुवालाई तपाईंले हलुङ्गो गरिदिनुहोस्, र हामी तपाईंको सेवा गर्नेछौं।”
रहबामले जवाफ दिए, “मलाई तीन दिनको समय देओ, र फेरि आओ।” यसैले मानिसहरू गइहाले।
तब राजा रहबामले तिनका पिता सोलोमन जीवित छँदा तिनका सेवा गर्ने धर्म-गुरुहरूसित सल्लाह मागे। तिनले सोधे, “यी मानिसहरूलाई मैले कस्तो जवाफ दिनुपर्ने हो?”
तिनीहरूले भने, “यदि आज हजूर यी मानिसहरूका सेवक भएर तिनीहरूको सेवा गर्नुहुन्छ र अहिले तिनीहरूले चाहेको जवाफ हजूरले तिनीहरूलाई दिनुहुन्छ भने, तिनीहरू सधैँ हजूरका सेवकहरू हुनेछन्।
तर ती धर्म-गुरुहरूले दिएको सल्लाह तिनले इन्कार गरे, र तिनले आफूसँग बढ़ेका र तिनको सेवा गर्ने जवान मानिसहरूको सल्लाह लिए। तिनले तिनीहरूलाई सोधे, “तिमीहरूको सल्लाह के छ? ‘तपाईंका पिताले हामीहरूमाथि बोकाउनुभएको जुवा हलुङ्गो गरिदिनुहोस्’ भन्ने यी मानिसहरूले बिन्ती गरेकामा म कस्तो जवाफ दिऊँ?”
तिनीसँग बढ़ेका ती जवान मानिसहरूले जवाफ दिए, “‘हजूरका पिताले हामीमाथि गह्रौँ जुवा बोकाइदिनुभएको थियो, र त्यो हलुङ्गो पारिदिनुहोस्’ भनी हजूरलाई भन्ने यी मानिसहरूलाई भन्नुहोस्, ‘मेरो कान्छी औँली मेरा पिताको कम्मरभन्दा मोटो छ। मेरा पिताले तिमीहरूमाथि गह्रौँ जुवा बोकाइदिनुभएको थियो। म त्यो अझै गह्रौँ पारिदिनेछु। मेरा पिताले तिमीहरूलाई बेतले कुट्न लगाउनुहुन्थ्यो, तर म तिमीहरूलाई बिच्छीहरूले डस्न लगाउनेछु’।”
“तीन दिनपछि मकहाँ आओ” भनी राजाले भनेझैँ यारोबाम र ती सबै मानिसहरू रहबामकहाँ फर्केर आए। राजाले ती मानिसहरूलाई कड़ा जवाफ दिए। धर्म-गुरुहरूले दिएका सल्लाह तिनले इन्कार गर्दै ती जवानहरूले दिएको सल्लाह मानेर भने, “मेरा पिताले त तिमीहरूको जुवा गह्रौँ पारिदिनुभएको थियो। म त्यो अझै गह्रौँ पारिदिनेछु। मेरा पिताले तिमीहरूलाई बेत लगाउनुहुन्थ्यो, तर म तिमीहरूलाई बिच्छीहरूले डस्न लगाउनेछु।” यसरी राजाले ती मानिसहरूको कुरा सुनेनन्, किनकि शीलोका अहियाहद्वारा नबातका छोरा यारोबामलाई उहाँले भन्नुभएको वचन पूरा हुनलाई परमप्रभुले यस्तो स्थिति ल्याउनुभएको थियो।
जब राजाले तिनीहरूका कुरा नसुनेका सारा इस्राएलले देखे, तब तिनीहरूले राजालाई जवाफ दिए,
“दाऊदमा हाम्रो के हिस्सा छ र?
यिशैका छोरामा हाम्रो के भाग छ?
हे इस्राएली हो, आ-आफ्नो पालमा जाओ,
हे दाऊद, तिमी आफ्नै घर सम्हाल।”
यसैकारण इस्राएलीहरू आ-आफ्नो घर लागे, तर यहूदाका सहरहरूमा बस्ने इस्राएलीहरूमाथि रहबामले अझै शासन गरे।
राजा रहबामले बेगार काममा लगाउने मानिसहरूका जिम्मावाल अदोनीरामलाई पठाए, तर सबै इस्राएलीहरूले तिनलाई ढुङ्गाले हानेर मारे। तापनि राजा रहबामचाहिँ आफ्नो रथमा चढ़ेर यरूशलेममा भागेर जान सफल भए। अनि आजको दिनसम्म दाऊदका घरानाको विरुद्धमा इस्राएल बागी भएको छ।
जब यारोबाम फर्केर आएका छन् भनी सबै इस्राएलीहरूले सुने, तब तिनीहरूले मानिसहरू पठाएर तिनलाई सभामा बोलाए, र सारा इस्राएलमाथि तिनलाई राजा तुल्याए। यहूदाको कुल मात्र दाऊदका घरानाको राजभक्त भइरहे।
जब रहबाम यरूशलेममा आइपुगे, तब सोलोमनका छोरा रहबामको निम्ति राज्य फिर्ता लिन इस्राएलका घरानाको विरुद्धमा लड़ाइँ गर्न यहूदा र बेन्यामीनका कुलका एक लाख असी हजार योद्धाहरूलाई तिनले भेला गराए।
तर परमेश्वरका जन शमायाहकहाँ परमेश्वरको यो वचन आयो: “सोलोमनको छोरो यहूदाको राजा रहबामलाई र यहूदा र बेन्यामीनका सारा घराना र बाँकी मानिसहरूलाई भन्, ‘परमप्रभु यसो भन्नुहुन्छ: तिमीहरू आफ्ना दाजुभाइ इस्राएलको विरुद्धमा युद्ध गर्न उक्लेर नजाओ। तिमीहरू हरेक आ-आफ्नो घर फर्केर जाओ, किनकि यो काम मैले गरेको हो’।” यसैले परमप्रभुले तिनीहरूलाई हुकुम गर्नुभएझैँ तिनीहरूले परमप्रभुको वचन पालन गरेर तिनीहरू आ-आफ्नो घर गए।