ေမၽွာ္လင့္ျခင္း၏ အစြမ္းတန္ခိုးနမူနာ

ျပန္ေပးေတာ္မူျခင္း၌ ေမၽွာ္လင့္ျခင္း — ေယာဘ

မာရ္နတ္သည္ ေယာဘကို ဆင္းရဲဒုကၡအမ်ိဳးမ်ိဳး ခံရေစဖို႔ အတင္းအဓမၼ ေႏွာင့္ယွက္ေစသလို ေယာဘ၏ မိတ္ေဆြမ်ားလည္း မိမိေမာဟစိတ္အားျဖင့္ အေႏွာင့္အယွက္အမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖစ္ေစခဲ့သည္။ ဧလိဖတ္၊ ဗိလဒဒ္၊ ေဇာဖာတို႔သည္ ေစတနာရွိေသာ္လည္း သူတို႔၏ အလဇၨီစကားအားျဖင့္ အမဂၤလာမ်ားကို ပိုမိုးတိုးပြားေစခဲ့သည္။ ထိုသူတို႔သည္ (၇) ရက္ပတ္လုံး ေယာဘႏွင့္အတူ ေျမေပၚမွာ ထိုင္၍၊ သူသည္ ျပင္းစြာေသာဆင္းရဲ ခံရေၾကာင္းကို သိျမင္လၽွင္၊ အဘယ္သူမၽွ စကားမေျပာမဆိုဘဲ ေနၾကသည္။ ထိုအမွုသည္ အက်ိဳးကို ျပဳစုခဲ့သည္။ သို႔္ေသာ္၊ သူတို႔၏ ႏွုတ္မ်ားမွ ထြက္ေသာစကားသည္ မိစၧာစကားျဖစ္သလို အက်ိဳးမဲ့ေသာစကားလည္း ျဖစ္ခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္သည္ ဤအမွုကိစၥကို မိမိဆုံးမစကားေတာ္ျဖင့္ ေဖာ္ျပေတာ္မူခဲ့သည္။

ေယာဘသည္ သူ၏ ဆုံးရွုံးျခင္းအားျဖင့္ ႏွိမ့္ခ်ခံရၿပီ။ ထို႔ေနာက္၊ ဘုရားသခင္၏ ေမးခြန္းမ်ားျဖင့္ ေယာဘ၏ အနိစၥသေဘာႏွင့္ နိမၼိတသတၱဝါျဖစ္ျခင္းကို ထင္ရွားေစသလို ဘုရားသခင္၏ နိစၥထာဝရျဖစ္တည္ႏွင့္ ဂုဏ္ေတာ္အနႏၲကိုလည္း ထင္ရွားေစခဲ့သည္။ ေယာဘသည္ မိမိမာန္မနာေၾကာင့္ ေနာင္တရ၍ ဘုရားသခင္၏ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ကို ေတာင္ဆိုလ်က္ မိမိအေဆြခင္ပြန္းတို႔အဖို႔ ဆုေတာင္းေပးခဲ့သည္။ ထိုသို႔ ထာဝရဘုရားသည္ ေယာဘ၏ ေရွ႕ျဖစ္ဟန္ကို ေကာင္းခ်ီးေပးေတာ္မူသည္ထက္၊ ေနာက္ျဖစ္ဟန္ကို သာ၍ ေကာင္းခ်ီးေပးေတာ္မူသည္ (ေယာဘ၊ ၄၂း၁၂)။ သို႔ရာတြင္၊ ေယာဘ၏ ေလာကစည္းစိမ္ခ်မ္းသာကို ျပန္လည္ရရွိျခင္းထက္ သူ၏ ေလာကုတၱရာစည္းစိမ္ခ်မ္းသာႏွင့္ ဘုရားသခင္ႏွင့္သူ၏ မိတ္ဟာဟယဖြဲ႕ျခင္းတို႔ကိုလည္း ျပန္လည္ရရွိခဲ့သည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ေယာဘဝတၳဳအားျဖင့္ စစ္မွန္ေသာခြန္အားကို ရရွိခံစားနိုင္ၾကသည္။ အရာဘက်ိဳင္း၊ ယာလက္က်ိဳင္း၊ ခါသိလက်ိဳင္း၊ ဂါဇံက်ိဳင္းတည္းဟူေသာ ငါေစလႊတ္ေသာ ငါ၏မဟာဗိုလ္ေျခတို႔ ကိုက္စားေသာ ႏွစ္ေပါင္းကာလကို ငါျပန္ေပးမည္ (ေယာလ၊ ၂း၂၅)။