YouVersion လိုဂို
ရွာရန္ အိုင္ကြန္

႐ွင္မာကုခရစ္ဝင္ 6

6
နာဇရက္ၿမိဳ႕၌ျငင္းပယ္ခံရျခင္း
1ထို႔ေနာက္ ေယရႈ​သည္ ထို​ေနရာ​မွ​ထြက္ခြာ​၍ မိမိ​၏​ေနရင္း​ၿမိဳ႕​သို႔​ႂကြ​ေတာ္မူ​၏။ တပည့္​ေတာ္​တို႔​သည္​လည္း ေနာက္​ေတာ္​သို႔​လိုက္​ၾက​၏။ 2ဥပုသ္ေန႔​ေရာက္​ေသာအခါ ဝတ္ျပဳ​စည္းေဝး​ေက်ာင္း#6:2 စုေဝး၍ ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ျခင္း၊ ဆုေတာင္းျခင္း၊ က်မ္းစာဖတ္ၾကားနာယူျခင္းႏွင့္ ဘာသာေရးကိစၥမ်ားဆုံးျဖတ္ျခင္းတို႔အတြက္ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔အသုံးျပဳေလ့ရွိေသာအေဆာက္အအုံ။ ဆရာယုဒသန္ျပန္ဆိုေသာသမၼာက်မ္းတြင္ “တရားစရပ္”ဟု ဘာသာျပန္ထားသည္။​၌ သြန္သင္​ေတာ္မူ​ရာ ၾကားနာ​သူ​မ်ားစြာ​တို႔​သည္ အံ့အားသင့္​လ်က္ “ဤ​သူ​သည္ ဤ​အရာ​မ်ား​ကို အဘယ္က​ရ​သနည္း။ ဤ​သူ​ရ​သည့္​ဉာဏ္ပညာ​ႏွင့္ သူ႔​လက္​ျဖင့္​ျပဳ​ေသာ တန္ခိုး​လကၡဏာ​မ်ား​ကား မည္သို႔​နည္း။ 3သူ​သည္ လက္သမား​မ​ဟုတ္​ေလာ။ မာရိ​၏​သား​ျဖစ္ၿပီး ယာကုပ္၊ ေယာေသ၊ ယုဒ​ႏွင့္​ရွိမုန္​တို႔​၏​အစ္ကို​မ​ဟုတ္​ေလာ။ သူ​၏​ႏွမ​မ်ား​သည္​လည္း ငါ​တို႔​ႏွင့္အတူ ဤ​အရပ္​၌​ရွိ​ၾက​သည္​မ​ဟုတ္​ေလာ”​ဟု ေျပာဆို​ကာ ကိုယ္ေတာ္​အေပၚ​ဘဝင္မက်​ျဖစ္​ၾက​၏။ 4ေယရႈ​က​လည္း“ပေရာဖက္​သည္ မိမိ​၏​ေနရင္း​ၿမိဳ႕၊ မိမိ​၏​ေဆြမ်ိဳး​မ်ား​ၾကား​ႏွင့္ မိမိ​၏​အိမ္​တို႔​မွတစ္ပါး မည္သည့္​အရပ္​၌​မွ် ဂုဏ္သေရ​မဲ့​သည္​ဟူ၍​မ​ရွိ”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ 5ကိုယ္ေတာ္​သည္ မ​က်န္းမာ​ေသာ​သူ​အနည္းငယ္​တို႔​အေပၚ လက္​ေတာ္​တင္​လ်က္ က်န္းမာ​ေစ​ခဲ့​ျခင္း​မွတစ္ပါး ထို​ေနရာ​၌ မည္သည့္​တန္ခိုး​လကၡဏာ​ကို​မွ်​မ​ျပဳ​ႏိုင္​ခဲ့​ေပ။
6ကိုယ္ေတာ္​သည္ သူ​တို႔​၏​မ​ယုံၾကည္​မႈ​အတြက္ အံ့ၾသ​ေတာ္မူ​၏​။ ဤသို႔ျဖင့္ ဝန္းက်င္​ရွိ​ေက်း႐ြာ​မ်ား​သို႔ လွည့္လည္​၍​သြန္သင္​ေတာ္မူ​၏။
တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါးေသာတပည့္ေတာ္တို႔ကို ေစလႊတ္ေတာ္မူျခင္း
7ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္​ပါး​ေသာ​တပည့္​ေတာ္​တို႔​ကို​ေခၚ​၍ ႏွစ္​ဦး​စီ​၊ ႏွစ္​ဦး​စီ​ေစလႊတ္​ကာ သူ​တို႔​အား ညစ္ညဴး​ေသာ​နတ္​တို႔​ကို ႏိုင္​ရ​ေသာ​အခြင့္​အာဏာ​ကို​ေပး​ေတာ္မူ​၏။ 8ထို႔ျပင္ လမ္း​ခရီး​အတြက္ ေတာင္ေဝွး​တစ္​ေခ်ာင္း​မွတစ္ပါး မည္သည့္​အရာ​ကို​မွ်​မ​ယူ​သြား​ၾက​ရန္​ႏွင့္ အစားအစာ#6:8 တိုက္႐ိုက္ျပန္ဆိုလွ်င္ “မုန႔္”။​၊ လြယ္အိတ္၊ ေၾကး​ဒဂၤါး​တို႔​ကို​လည္း ခါးပန္း​၌​မ​ထည့္​သြား​ဘဲ 9ဖိနပ္​ကို​သာ​စီး​၍ အက်ႌ​ကို​လည္း ႏွစ္​ထပ္​မ​ဝတ္​သြား​ၾက​ရန္ မိန႔္မွာ​ေတာ္မူ​၏။ 10တစ္ဖန္ သူ​တို႔​အား“မည္သည့္​အရပ္​တြင္​မဆို အိမ္​တစ္​အိမ္​သို႔ သင္​တို႔​ဝင္​ၾက​ေသာအခါ ထို​အရပ္​မွ​ျပန္လည္​ထြက္ခြာ​သည့္​တိုင္ေအာင္ ထို​အိမ္​၌​တည္းခို​ၾက​ေလာ့။ 11မည္သည့္​အရပ္​၌​မဆို သင္​တို႔​ကို​လက္​မ​ခံ၊ သင္​တို႔​၏​စကား​ကို​လည္း​နား​မ​ေထာင္​လွ်င္ ထို​အရပ္​မွ​ထြက္ခြာ​ၾက​စဥ္ သူ​တို႔​တစ္ဖက္၌ သက္ေသ​ျဖစ္​ေစရန္ သင္​တို႔​၏​ေျခဖဝါး​မွ​ေျမမႈန႔္​ကို ခါခ်​ခဲ့​ၾက​ေလာ့#6:11 အခ်ိဳ႕မူရင္းက်မ္း၌ “ငါအမွန္ဆိုသည္ကား တရားစီရင္ေတာ္မူရာေန႔၌ ေသာဒုံၿမိဳ႕ႏွင့္ ေဂါေမာရၿမိဳ႕တို႔သည္ ထိုၿမိဳ႕ထက္ပို၍ ခံသာလိမ့္မည္” ပါသည္။​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။
12ထိုအခါ တပည့္​ေတာ္​တို႔​သည္​ထြက္သြား​၍ လူ​တို႔​ေနာင္တရ​ၾက​မည့္​အေၾကာင္း ေဟာေျပာ​ၾက​၏။ 13သူ​တို႔​သည္ မ်ားစြာ​ေသာ​နတ္ဆိုး​တို႔​ကို​ႏွင္ထုတ္​ကာ မ​က်န္းမာ​ေသာ​သူ​မ်ားစြာ​တို႔​ကို ဆီ​လိမ္း​၍​က်န္းမာ​ေစ​ၾက​၏။
ဗတၱိဇံဆရာေယာဟန္၏ေသဆုံးျခင္း
14ကိုယ္ေတာ္​၏​နာမ​ေတာ္​သည္ ထင္ေပၚ​ေက်ာ္ၾကား​လာ​သျဖင့္ ေဟ႐ုဒ္​မင္း​၏​နား​ေတာ္​သို႔​ေရာက္​ေလ​၏။ လူ​အခ်ိဳ႕​တို႔​က#6:14 အခ်ိဳ႕မူရင္းက်မ္း၌ “သူ(ေဟ႐ုဒ္မင္း)က”။ “ဗတၱိဇံ​ဆရာ​ေယာဟန္​သည္ ေသ​ေသာ​သူ​တို႔​ထဲမွ ထေျမာက္​ေလ​ၿပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ​၌ တန္ခိုး​လကၡဏာ​မ်ား​ထင္ရွား​ေန​၏”​ဟု ဆို​ၾက​၏။ 15အခ်ိဳ႕​တို႔​က​လည္း “သူ​သည္ ဧလိယ​ျဖစ္​၏”​ဟု ဆို​ၾက​ၿပီး အခ်ိဳ႕​တို႔​က​လည္း “ေရွး​ပေရာဖက္​မ်ား​တစ္ပါးပါး​ကဲ့သို႔ေသာ​ပေရာဖက္​ျဖစ္​၏”​ဟု ဆို​ၾက​၏။ 16ေဟ႐ုဒ္​သည္​ၾကား​လွ်င္ “ငါ​ေခါင္းျဖတ္​ကြပ္မ်က္​ခဲ့​ေသာ​ေယာဟန္​သည္ ထေျမာက္#6:16 အခ်ိဳ႕မူရင္းက်မ္း၌ “ေသေသာသူတို႔ထဲမွထေျမာက္”။​ေလ​ၿပီ”​ဟု ဆို​၏။
17ထိုသို႔​ဆို​သည့္​အေၾကာင္းမွာ ေဟ႐ုဒ္​သည္ မိမိ​အစ္ကို ဖိလိပၸဳ​၏​ဇနီး ေဟေရာဒိ​ကိစၥ​ေၾကာင့္ သူ​ကိုယ္တိုင္​လူ​လႊတ္​၍ ေယာဟန္​ကို​ဖမ္းဆီး​ကာ ေထာင္​ထဲ၌ ခ်ဳပ္ေႏွာင္​ထား​၏။ အဘယ္ေၾကာင့္​ဆိုေသာ္ ေဟ႐ုဒ္​သည္ ထို​မိန္းမ​ႏွင့္​ထိမ္းျမား​စုံဖက္​သျဖင့္ 18ေယာဟန္​က “သင္​သည္ အစ္ကို​၏​ဇနီး​ကို​သိမ္းယူ​ျခင္း​မွာ တရား​ေတာ္​ႏွင့္​မ​ညီ​ပါ”​ဟု ေျပာ​ခဲ့​ေသာေၾကာင့္​ျဖစ္​၏။ 19ေဟေရာဒိ​သည္ ေယာဟန္​ကို​ရန္ၿငိဳး​ထား​လ်က္ သတ္​လို​ေသာ္လည္း အခြင့္​မ​ရ​ခဲ့​ေခ်။ 20အေၾကာင္းမူကား ေယာဟန္​သည္ ေျဖာင့္မတ္​သန႔္ရွင္း​သူ​ျဖစ္​ေၾကာင္း ေဟ႐ုဒ္​သည္​သိ​၍ သူ႔​ကို​ေၾကာက္႐ြံ႕​႐ိုေသ​လ်က္ ေစာင့္ေရွာက္​ထား​သည့္အျပင္ ေယာဟန္​၏​စကား​ကို​ၾကား​ရ​သည့္အခါ အလြန္​စိတ္အေႏွာင့္အယွက္​ျဖစ္​တတ္​ေသာ္လည္း ဝမ္းေျမာက္​စြာ​နားေထာင္​ေလ့​ရွိ​ေသာေၾကာင့္​ျဖစ္​၏။
21သို႔ေသာ္ အခြင့္ေကာင္း​ေရာက္လာ​ေလ​၏။ ေဟ႐ုဒ္​သည္ မိမိ​၏​ေမြးေန႔​၌ မႉးႀကီးမတ္ရာ​မ်ား၊ တပ္မႉးႀကီး​မ်ား​ႏွင့္ ဂါလိလဲ​နယ္​၏​ေခါင္းေဆာင္​မ်ား​အတြက္ ညစာ​စားပြဲ​က်င္းပ​ေသာအခါ 22ေဟေရာဒိ​၏​သမီး​သည္ ထို​စားပြဲ​သို႔​ဝင္လာ​၍ က​ျပ​လ်က္ ေဟ႐ုဒ္​မွစ၍ သူ​ႏွင့္အတူ​စားေသာက္ပြဲ​၌​ထိုင္#6:22 တိုက္႐ိုက္ျပန္ဆိုလွ်င္ “ေလ်ာင္း”။ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔သည္ အတူတကြစားေသာက္ၾကေသာအခါ ေလ်ာင္း၍စားေသာက္ေလ့ရွိၾကသည္။​ေန​ေသာ​သူ​တို႔​ကို ႏွစ္သက္​ေစ​၏။ ေဟ႐ုဒ္​က “လိုခ်င္​သမွ်​ေသာ​အရာ​ကို​ေတာင္း​ေလာ့။ သင့္​ကို ငါ​ေပး​မည္”​ဟု မိန္းကေလး​အား​ဆို​ၿပီးမွ 23တစ္ဖန္ “ငါ့​ကို​သင္​ေတာင္း​သမွ် ငါ့​ႏိုင္ငံ​တစ္ဝက္​တိုင္ေအာင္ သင့္​အား ငါ​ေပး​မည္”​ဟု တိုင္တည္​ေျပာဆို​ေလ​၏။ 24ထိုအခါ မိန္းကေလး​သည္​ထြက္သြား​၍ “မည္သည့္​အရာ​ကို ေတာင္း​ရ​ပါ​မည္နည္း”​ဟု မိမိ​၏​မိခင္​အား​ေမး​ေလ​ရာ မိခင္​က “ဗတၱိဇံ​ဆရာ​ေယာဟန္​၏​ဦးေခါင္း”​ဟု ဆို​၏။
25သူ​သည္​လည္း ခ်က္ခ်င္း​ပင္ မင္းႀကီး​ထံ​အလ်င္အျမန္​ဝင္​၍ “ဗတၱိဇံ​ဆရာ​ေယာဟန္​၏​ဦးေခါင္း​ကို လင္ပန္း​ေပၚ​တင္​၍ ယခုပင္ ကြၽန္မ​အား​ေပး​ေစ​လို​ပါ​သည္”​ဟု ေတာင္းေလွ်ာက္​ေလ​၏။
26မင္းႀကီး​သည္ အလြန္​စိတ္မေကာင္း​ျဖစ္​ေသာ္လည္း ျပဳ​ထား​ေသာ​ကတိ​သစၥာ​ကို​လည္းေကာင္း၊ စားပြဲ​၌​ထိုင္#6:26 တိုက္႐ိုက္ျပန္ဆိုလွ်င္ “ေလ်ာင္း”။ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔သည္ အတူတကြစားေသာက္ၾကေသာအခါ ေလ်ာင္း၍စားေသာက္ေလ့ရွိၾကသည္။​ေန​ေသာ​သူ​တို႔​၏​မ်က္ႏွာ​ကို​လည္းေကာင္း ေထာက္၍ သူ႔​ကို မ​ျငင္းဆန္​လို​သျဖင့္ 27အာဏာပါးကြက္သား​တစ္​ဦး​ကို ခ်က္ခ်င္း​ေစလႊတ္​ကာ ေယာဟန္​၏​ဦးေခါင္း​ကို​ယူေဆာင္​ခဲ့​ရန္ အမိန႔္​ေပး​ေလ​၏။ ထို​သူ​သည္​လည္း​သြား​၍ ေယာဟန္​၏​ဦးေခါင္း​ကို ေထာင္​ထဲ၌ ျဖတ္​ၿပီးလွ်င္ 28ထို​ဦးေခါင္း​ကို လင္ပန္း​ေပၚ​တင္​၍ ယူလာ​ကာ မိန္းကေလး​အား​ေပး​ေလ​၏။ မိန္းကေလး​သည္​လည္း ၎​ကို မိမိ​၏​မိခင္​အား​ေပး​ေလ​၏။ 29ေယာဟန္​၏​တပည့္​တို႔​သည္ ထို​သတင္း​ကို​ၾကားသိ​ၾက​ေသာအခါ လာ​၍ သူ​၏​အေလာင္း​ကို​ယူေဆာင္​သြား​ၿပီးလွ်င္ ဂူသြင္း​သၿဂႋဳဟ္​ၾက​၏။
လူငါးေထာင္ကိုေကြၽးေမြးေတာ္မူျခင္း
30တမန္ေတာ္​တို႔​သည္ ေယရႈ​ထံ ျပန္လည္​စုေဝး​လာ​ၾက​၍ သူ​တို႔​ျပဳ​ခဲ့​သမွ်​ႏွင့္ သြန္သင္​ခဲ့​သမွ်​တို႔​ကို ကိုယ္ေတာ္​အား​ၾကားေလွ်ာက္​ၾက​၏။ 31ကိုယ္ေတာ္​က​လည္း“သင္​တို႔​သည္ လူသူ​ကင္းေဝး​ရာ​အရပ္​သို႔ သင္​တို႔​ခ်ည္းသာ​လာ​၍ ေခတၱ​အနားယူ​ၾက​ေလာ့”​ဟု သူ​တို႔​အား မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထိုသို႔​မိန႔္​ေတာ္မူ​ျခင္း​မွာ ဝင္​ထြက္​သူ​မ်ား​သျဖင့္ သူ​တို႔​သည္ အစာ​စား​ရန္​ပင္ အခ်ိန္​မ​ရ​ၾက​ေသာေၾကာင့္​ျဖစ္​၏။
32ထို႔ေၾကာင့္ သူ​တို႔​သည္ လူသူ​ကင္းေဝး​ရာ​အရပ္​သို႔ သူ​တို႔​ခ်ည္းသာ ေလွ​ျဖင့္​ထြက္သြား​ၾက​၏။ 33သို႔ေသာ္ လူ​မ်ားစြာ​တို႔​သည္ သူ​တို႔​သြား​ၾက​သည္​ကို​ေတြ႕​၍ သိျမင္​သျဖင့္#6:33 အခ်ိဳ႕မူရင္းက်မ္း၌ "ကိုယ္ေတာ္ျဖစ္သည္ကိုသိျမင္သျဖင့္"။ ၿမိဳ႕​႐ြာ​အေပါင္း​တို႔​မွ ထို​အရပ္​သို႔ ကုန္းေၾကာင္း​ျဖင့္​ေျပးသြား​ကာ သူ​တို႔​ထက္​အလ်င္​ဦးစြာ ေရာက္​ႏွင့္​ၾက​ေလ​၏#6:33 အခ်ိဳ႕မူရင္းက်မ္း၌ “ထို႔ေနာက္ သူတို႔သည္ အထံေတာ္၌စုေဝးလာၾက၏” ပါသည္။34ကိုယ္ေတာ္​သည္#6:34 အခ်ိဳ႕မူရင္းက်မ္း၌ “ေယရႈသည္”။​ေလွ​ေပၚမွ​ဆင္း​ေသာအခါ မ်ားစြာ​ေသာ​လူထု​ပရိသတ္​ကို​ျမင္​လွ်င္ သူ​တို႔​သည္ သိုးထိန္း​မ​ရွိ​ေသာ​သိုး​မ်ား​ကဲ့သို႔​ျဖစ္​ၾက​ေသာေၾကာင့္ သူ​တို႔​အေပၚ​ၾကင္နာ​စိတ္​ရွိ​ေတာ္မူ​၍ မ်ားစြာ​ေသာ​အရာ​တို႔​ကို​သြန္သင္​ေတာ္မူ​၏။
35အခ်ိန္​ေနာက္က်​ေန​ၿပီ​ျဖစ္​၍ တပည့္​ေတာ္​တို႔​သည္ အထံ​ေတာ္​သို႔​ခ်ဥ္းကပ္​လ်က္ “ဤ​ေနရာ​သည္ လူသူ​ကင္းေဝး​ရာ​အရပ္​ျဖစ္​ၿပီး အခ်ိန္​လည္း​ေနာက္က်​ေန​ပါ​ၿပီ။ 36လူ​တို႔​သည္ ဝန္းက်င္​ရွိ​ေက်းလက္​ေတာ႐ြာ​မ်ား​သို႔​သြား​၍ မိမိ​တို႔​အတြက္ စား​စရာ​မ်ား​ဝယ္ယူ​ႏိုင္​ရန္ သူ​တို႔​ကို​ျပန္လႊတ္​ေတာ္မူ​ပါ”​ဟု ေလွ်ာက္​ၾက​၏။ 37သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္​က“သင္​တို႔​ကိုယ္တိုင္ သူ​တို႔​အား စား​စရာ​ေပး​ၾက​ေလာ့”​ဟု ျပန္​၍​မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ တပည့္​ေတာ္​တို႔​က​လည္း “အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​သည္ ေဒနာရိ#6:37 ေန႔စားအလုပ္သမားတစ္ဦး၏တစ္ေန႔လုပ္အားခႏွင့္ညီမွ်ေသာ ေရာမေငြဒဂၤါး။​ႏွစ္ရာ​ျဖင့္ မုန႔္​မ်ား​သြား​ဝယ္​၍ သူ​တို႔​စား​ရန္ ေပး​ရ​ပါမည္ေလာ”​ဟု ျပန္ေလွ်ာက္​ၾက​၏။ 38ကိုယ္ေတာ္​က​လည္း“သင္​တို႔​၌ မုန႔္​မည္မွ်​ရွိ​သနည္း။ သြား​၍​ၾကည့္​ၾက​ေလာ့”​ဟု သူ​တို႔​အား မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ သူ​တို႔​သည္​လည္း သိရွိ​ၿပီးမွ “မုန႔္​ငါး​လုံး​ႏွင့္​ငါး​ႏွစ္​ေကာင္​ရွိ​ပါ​သည္”​ဟု ေလွ်ာက္​ၾက​၏။
39ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ လူ​အေပါင္း​တို႔​ကို စိမ္းလန္း​ေသာ​ျမက္​ခင္း​ေပၚ၌ အစုလိုက္​ထိုင္#6:39 တိုက္႐ိုက္ျပန္ဆိုလွ်င္ “ေလ်ာင္း”။ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔သည္ အတူတကြစားေသာက္ၾကေသာအခါ ေလ်ာင္း၍စားေသာက္ေလ့ရွိၾကသည္။​ေစရန္ တပည့္​ေတာ္​တို႔​အား အမိန႔္​ေပး​ေတာ္မူ​၏။ 40လူ​တို႔​သည္​လည္း တစ္ရာ​စီ၊ ငါးဆယ္​စီ အစုလိုက္​ထိုင္#6:40 တိုက္႐ိုက္ျပန္ဆိုလွ်င္ “ေလ်ာင္း”။ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔သည္ အတူတကြစားေသာက္ၾကေသာအခါ ေလ်ာင္း၍စားေသာက္ေလ့ရွိၾကသည္။​ၾက​၏။ 41ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္​သည္ မုန႔္​ငါး​လုံး​ႏွင့္​ငါး​ႏွစ္​ေကာင္​ကို​ယူ​၍ မိုး​ေကာင္းကင္​သို႔​ေမွ်ာ္ၾကည့္​ကာ ေက်းဇူး​ေတာ္​ခ်ီးမြမ္း​ၿပီးလွ်င္ မုန႔္​ကို​ဖဲ့​၍ လူ​တို႔​ကို​ေဝ​ေပး​ရန္ တပည့္​ေတာ္​တို႔​အား​ေပး​ေတာ္မူ​၏။ ငါး​ႏွစ္​ေကာင္​ကို​လည္း လူ​အေပါင္း​တို႔​အား ခြဲေဝ​ေပး​ေတာ္မူ​၏။ 42လူ​အေပါင္း​တို႔​သည္ စား​၍​ဝ​ၾက​၏။ 43ထို႔ေနာက္ မုန႔္​အက်ိဳးအပဲ့​ႏွင့္ ငါး​၏​အႂကြင္းအက်န္​တို႔​ကို ေကာက္သိမ္း​ၾက​ရာ တစ္ဆယ့္ႏွစ္​ေတာင္း​အျပည့္​ရ​ၾက​၏။ 44မုန႔္​ကို​စား​ေသာ​ေယာက္်ား​ဦးေရ​မွာ ငါးေထာင္​ရွိ​၏။
ေရေပၚ၌လမ္းေလွ်ာက္ေတာ္မူျခင္း
45ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ခ်က္ခ်င္း​ပင္ တပည့္​ေတာ္​တို႔​ကို ေလွ​ေပၚသို႔​တက္​ေစ​၍ တစ္ဖက္ကမ္း​ရွိ ဗက္ဇဲဒ​ၿမိဳ႕​သို႔ အလ်င္​ဦးစြာ​ကူး​ႏွင့္​ေစ​ေတာ္မူ​ၿပီး တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ လူထု​ပရိသတ္​မ်ား​ကို ျပန္လႊတ္​ေတာ္မူ​၏။ 46လူ​တို႔​ကို​ႏႈတ္ဆက္​ၿပီးေနာက္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ဆုေတာင္း​ရန္ ေတာင္​ေပၚသို႔​တက္​ေတာ္မူ​၏။
47ညေနခ်မ္း​အခ်ိန္​ေရာက္​ေသာအခါ ေလွ​သည္ ပင္လယ္​အလယ္​၌​ရွိ​၏။ ကိုယ္ေတာ္​မူကား ကုန္း​ေပၚ၌ တစ္ပါးတည္း​ရွိ​ေတာ္မူ​၏။ 48ေလ​ဆန္​ေသာေၾကာင့္ ေလွာ္ခတ္​၍ ပင္ပန္း​ေန​ၾက​ေသာ​တပည့္​ေတာ္​တို႔​ကို ကိုယ္ေတာ္​ျမင္​ေတာ္မူ​လွ်င္ မိုးေသာက္ယံ​အခ်ိန္#6:48 တိုက္႐ိုက္ျပန္ဆိုလွ်င္ “ည၏စတုတၳအခ်ိန္”။​ဝန္းက်င္​၌ ပင္လယ္​ေပၚတြင္​လမ္းေလွ်ာက္​လ်က္ သူ​တို႔​ထံသို႔​ႂကြ​ေတာ္မူ​ၿပီး သူ​တို႔​ကို​ေက်ာ္ျဖတ္​သြား​မည္​ျပဳ​ေလ​၏။ 49တပည့္​ေတာ္​တို႔​သည္ ပင္လယ္​ေပၚတြင္ ကိုယ္ေတာ္​လမ္းေလွ်ာက္​ေန​သည္​ကို​ျမင္​လွ်င္ တေစၦ​ျဖစ္​သည္​ဟု​ထင္မွတ္​လ်က္ ေအာ္ဟစ္​ၾက​၏။ 50သူ​တို႔​အားလုံး​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ေတြ႕ျမင္​၍ တုန္လႈပ္​ေခ်ာက္ခ်ား​ၾက​ေသာေၾကာင့္​ျဖစ္​၏။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ခ်က္ခ်င္း​ပင္ သူတို႔​ႏွင့္​စကား​ေျပာ​လ်က္“မစိုးရိမ္​ၾက​ႏွင့္။ ငါ​ပင္​ျဖစ္​၏။ မ​ေၾကာက္​ၾက​ႏွင့္”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ 51ထို႔ေနာက္ သူ​တို႔​ရွိရာ ေလွ​ေပၚသို႔​တက္​ေတာ္မူ​ေသာ္ ေလ​သည္​ၿငိမ္​သြား​ေလ​၏။ သူ​တို႔​သည္ အလြန္​အမင္း​အံ့ၾသ​ေငးေမာ​ၾက​၏။ 52အေၾကာင္းမူကား သူ​တို႔​သည္ မုန႔္​ႏွင့္ပတ္သက္​ေသာ​ျဖစ္ရပ္​ကို​နား​မ​လည္​ဘဲ သူ​တို႔​၏​စိတ္ႏွလုံး​မာေက်ာ​လ်က္​ရွိ​ၾက​ေသာေၾကာင့္​ျဖစ္​၏။
ဂင္ေနသရက္ၿမိဳ႕၌ အနာေရာဂါေပ်ာက္ကင္းေစေတာ္မူျခင္း
53ထို႔ေနာက္ သူ​တို႔​သည္ ပင္လယ္​ကို​ကူး​၍ ဂင္ေနသရက္​ၿမိဳ႕​သို႔​ေရာက္​သျဖင့္ ေလွ​ကို​ဆိုက္ကပ္​ၾက​၏။ 54ေလွ​ေပၚမွ သူ​တို႔​ဆင္း​ၾက​ရာ လူ​တို႔​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ခ်က္ခ်င္း​မွတ္မိ​ၾက​သျဖင့္ 55ထို​အရပ္#6:55 အခ်ိဳ႕မူရင္းက်မ္း၌ “ထိုနယ္ပတ္ဝန္းက်င္”။​ေဒသ​တစ္ဝန္းလုံး​သို႔​ေျပး​သြား​ကာ ကိုယ္ေတာ္​ရွိ​ေတာ္မူ​သည္​ဟု သူ​တို႔​ၾကား​ရ​သည့္​ေနရာ​သို႔ နာမက်န္း​ျဖစ္​သူ​တို႔​ကို အိပ္ရာ​ႏွင့္တကြ​သယ္ေဆာင္​လာ​ၾက​၏။ 56ကိုယ္ေတာ္​ႂကြ​ေတာ္မူ​ေသာ ၿမိဳ႕​၌​ျဖစ္ေစ၊ ေက်းလက္​ေတာ႐ြာ​၌​ျဖစ္ေစ၊ လူ​တို႔​သည္ နာမက်န္း​ျဖစ္​သူ​တို႔​ကို ေဈး​အရပ္​၌​ခ်​ထား​ကာ သူ​တို႔​အား ကိုယ္ေတာ္​၏​ဝတ္႐ုံ​ေတာ္​ပန္းဖြား​ကို​မွ် တို႔ထိ​ခြင့္ျပဳ​ပါ​မည့္​အေၾကာင္း ကိုယ္ေတာ္​ကို​ေတာင္းပန္​ၾက​၏။ ကိုယ္ေတာ္​ကို တို႔ထိ​ရ​ေသာ​သူ​ရွိသမွ်​တို႔​သည္​လည္း ေရာဂါ​ေပ်ာက္ကင္း​ျခင္း​အခြင့္​ကို​ရ​ၾက​၏။

လက္ရွိေရြးခ်ယ္ထားမွု

႐ွင္မာကုခရစ္ဝင္ 6: MSBZ

အေရာင္မွတ္ခ်က္

မၽွေဝရန္

ကူးယူ

None

မိမိစက္ကိရိယာအားလုံးတြင္ မိမိအေရာင္ခ်ယ္ေသာအရာမ်ားကို သိမ္းဆည္းထားလိုပါသလား။ စာရင္းသြင္းပါ (သို႔) အေကာင့္ဝင္လိုက္ပါ