႐ွင္မာကုခရစ္ဝင္ 6မွ လူႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ က်မ္းပိုဒ္မ်ား။

မၽွေဝရန္

ကိုယ္ေတာ္​က​လည္း“သင္​တို႔​သည္ လူသူ​ကင္းေဝး​ရာ​အရပ္​သို႔ သင္​တို႔​ခ်ည္းသာ​လာ​၍ ေခတၱ​အနားယူ​ၾက​ေလာ့”​ဟု သူ​တို႔​အား မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထိုသို႔​မိန႔္​ေတာ္မူ​ျခင္း​မွာ ဝင္​ထြက္​သူ​မ်ား​သျဖင့္ သူ​တို႔​သည္ အစာ​စား​ရန္​ပင္ အခ်ိန္​မ​ရ​ၾက​ေသာေၾကာင့္​ျဖစ္​၏။

ေယရႈ​က​လည္း“ပေရာဖက္​သည္ မိမိ​၏​ေနရင္း​ၿမိဳ႕၊ မိမိ​၏​ေဆြမ်ိဳး​မ်ား​ၾကား​ႏွင့္ မိမိ​၏​အိမ္​တို႔​မွတစ္ပါး မည္သည့္​အရပ္​၌​မွ် ဂုဏ္သေရ​မဲ့​သည္​ဟူ၍​မ​ရွိ”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။

ကိုယ္ေတာ္​သည္​ေလွ​ေပၚမွ​ဆင္း​ေသာအခါ မ်ားစြာ​ေသာ​လူထု​ပရိသတ္​ကို​ျမင္​လွ်င္ သူ​တို႔​သည္ သိုးထိန္း​မ​ရွိ​ေသာ​သိုး​မ်ား​ကဲ့သို႔​ျဖစ္​ၾက​ေသာေၾကာင့္ သူ​တို႔​အေပၚ​ၾကင္နာ​စိတ္​ရွိ​ေတာ္မူ​၍ မ်ားစြာ​ေသာ​အရာ​တို႔​ကို​သြန္သင္​ေတာ္မူ​၏။

ကိုယ္ေတာ္​သည္ မ​က်န္းမာ​ေသာ​သူ​အနည္းငယ္​တို႔​အေပၚ လက္​ေတာ္​တင္​လ်က္ က်န္းမာ​ေစ​ခဲ့​ျခင္း​မွတစ္ပါး ထို​ေနရာ​၌ မည္သည့္​တန္ခိုး​လကၡဏာ​ကို​မွ်​မ​ျပဳ​ႏိုင္​ခဲ့​ေပ။ ကိုယ္ေတာ္​သည္ သူ​တို႔​၏​မ​ယုံၾကည္​မႈ​အတြက္ အံ့ၾသ​ေတာ္မူ​၏​။ ဤသို႔ျဖင့္ ဝန္းက်င္​ရွိ​ေက်း႐ြာ​မ်ား​သို႔ လွည့္လည္​၍​သြန္သင္​ေတာ္မူ​၏။

ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္​သည္ မုန႔္​ငါး​လုံး​ႏွင့္​ငါး​ႏွစ္​ေကာင္​ကို​ယူ​၍ မိုး​ေကာင္းကင္​သို႔​ေမွ်ာ္ၾကည့္​ကာ ေက်းဇူး​ေတာ္​ခ်ီးမြမ္း​ၿပီးလွ်င္ မုန႔္​ကို​ဖဲ့​၍ လူ​တို႔​ကို​ေဝ​ေပး​ရန္ တပည့္​ေတာ္​တို႔​အား​ေပး​ေတာ္မူ​၏။ ငါး​ႏွစ္​ေကာင္​ကို​လည္း လူ​အေပါင္း​တို႔​အား ခြဲေဝ​ေပး​ေတာ္မူ​၏။ လူ​အေပါင္း​တို႔​သည္ စား​၍​ဝ​ၾက​၏။ ထို႔ေနာက္ မုန႔္​အက်ိဳးအပဲ့​ႏွင့္ ငါး​၏​အႂကြင္းအက်န္​တို႔​ကို ေကာက္သိမ္း​ၾက​ရာ တစ္ဆယ့္ႏွစ္​ေတာင္း​အျပည့္​ရ​ၾက​၏။