ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՂՈՒԿԱՍՈՒ Գլուխ Ի
Գլուխ Ի
ԷԲ.
1Եւ եղեւ ի միում աւուրցն յայնցանէ, մինչդեռ ուսուցանէր զժողովուրդն ի տաճարի անդ եւ աւետարանէր, հասին ի վերայ քահանայապետքն եւ դպիրք ծերովքն հանդերձ, 2եւ ասեն ցնա. Ասա մեզ, որո՞վ իշխանութեամբ գործես դու զայդ, կամ ո՞վ է որ ետ քեզ զայդ իշխանութիւն։ 3Պատասխանի ետ եւ ասէ ցնոսա. Հարցից եւ ես ցձեզ բան մի, եւ ասացէք ինձ։ 4Մկրտութիւնն Յովհաննու յերկնի՞ց էր եթէ ի մարդկանէ։ 5Եւ նոքա խորհեցան ի միտս իւրեանց եւ ասեն. 6Եթէ ասեմք. Յերկնից, ասէ. Իսկ ընդէ՞ր ոչ հաւատացէք նմա. եւ եթէ ասեմք. Ի մարդկանէ, ամենայն ժողովուրդն քարկոծ առնեն զմեզ. զի հաստատեալ է ի միտս զՅովհաննէ, թէ մարգարէ է։ 7Եւ պատասխանի ետուն չգիտել թէ ուստի իցէ։ 8Եւ Յիսուս ասէ ցնոսա. Եւ ոչ ես ասեմ ձեզ որով իշխանութեամբ առնեմ զայս։
ԷԳ.
9Սկսաւ ասել առ ժողովուրդն զառակս զայս. Այր ոմն տնկեաց այգի, եւ ետ զնա մշակաց. եւ ինքն գնաց ճանապարհ ժամանակս բազումս։ 10Եւ ի ժամու առաքեաց առ մշակսն ծառայ, զի ի պտղոյ այգւոյն տացեն նմա. եւ մշակքն գան հարին զնա, եւ արձակեցին ունայն։ 11Եւ յաւել մեւս եւս ծառայ յղել. նոքա եւ զնա եւս գան հարին, անարգեցին եւ առաքեցին ունայն։ 12Եւ յաւել զերրորդն առաքել. նոքա եւ զնա վիրաւորեցին եւ հանին արտաքս։ 13Ասէ տէր այգւոյն. Զի՞նչ արարից. առաքեցից զորդի իմ սիրելի, թերեւս ի սմանէ պատկառեսցեն։ 14Իբրեւ տեսին զնա մշակքն, խորհեցան ընդ միմեանս եւ ասեն. Սա է ժառանգն, սպանցուք զսա, զի մեր լինիցի ժառանգութիւնն։ 15Եւ հանին զնա արտաքս քան զայգին եւ սպանին. արդ զի՞նչ արասցէ ընդ նոսա տէր այգւոյն. 16ո՞չ ապաքէն գայցէ եւ կորուսանիցէ զմշակսն զայնոսիկ եւ տացէ զայգին այլոց։ Իբրեւ լուան՝ ասեն. Քաւ, մի՛ լիցի։ 17Եւ նա հայեցեալ ընդ նոսա՝ ասէ. Իսկ զի՞նչ իցէ այն որ գրեալն է եթէ՝ Վէմն զոր անարգեցին շինողքն՝ նա եղեւ գլուխ անկեան։ 18Ամենայն որ ընդհարցի ընդ վէմս ընդ այս՝ խորտակեսցի, եւ յորոյ վերայ անկցի՝ հոսեսցէ զնա։ 19Եւ խնդրէին դպիրքն եւ քահանայապետք արկանել ի նա ձեռս ի նմին ժամու, եւ երկեան ի ժողովրդենէն, զի գիտացին թէ առ նոսա ասաց զառակն զայն։
ԷԴ.
20Եւ ապա սպասեցին, եւ առաքեցին դաւաճանս կեղծաւորեալս զանձինս առ արդարս ունել, զի ըմբռնեսցեն զնա բանիւք, առ ի մատնել զնա պետութեան եւ իշխանութեան դատաւորին։ 21Հարցին ցնա եւ ասեն. Վարդապետ, գիտեմք եթէ ուղիղ խօսիս եւ ուսուցանես, եւ ոչ առնուս ակն, այլ ճշմարտութեամբ զճանապարհն Աստուծոյ ուսուցանես. 22արժա՞ն է մեզ կայսեր հարկս տալ թէ ոչ։ 23Եւ նայեցեալ ընդ խորամանկութիւն նոցա՝ ասէ #20։23 Ոմանք. ցնոսա. Զի՞ փորձէք զիս. ցուցէքցնոսա. 24Ցուցէք՝՝ ինձ զդահեկանն։ #20։24 Յոմանս պակասէԵւ նոքա ցուցին. եւ ասէ.՝՝ Զո՞յր պատկեր եւ զգիր ունի։ Պատասխանի ետուն եւ ասեն. ԶԿայսեր։ 25Եւ նա ասէ ցնոսա. Արդ երթայք տուք զկայսերն կայսեր, եւ զԱստուծոյն՝ Աստուծոյ։ 26Եւ ոչ կարացին զնա ըմբռնել բանիւք առաջի ժողովրդեանն. եւ զարմացեալ ընդ պատասխանին նորա՝ լռեցին։
ԷԵ.
27Մատուցեալ ոմանք ի սադուկեցւոցն, որք հակառակէին չլինել յարութեան, հարցին ցնա 28եւ ասեն. Վարդապետ, Մովսէս գրեաց մեզ. Եթէ ուրուք եղբայր մեռանիցի, որոյ իցէ կին, եւ նա անորդի #20։28 Ոմանք. իցէ ի մեռանելնիցէ, զի առնուցու եղբայր նորա զկինն, եւ յարուսցէ զաւակ եղբօր իւրում։ 29Արդ եւթն եղբարք էին. եւ առաջնոյն առեալ կին՝ մեռաւ անորդի։ 30Առ զնա եւ երկրորդն, մեռաւ եւ նա անորդի։ 31Առ զնա եւ երրորդն, նոյնպէս եւ եւթանեքին, եւ ոչ թողին #20։31 Բազումք. որդիս եւ մեռան։ (32) Յետ ամենեցուն մեռաւորդիս։ 32Մեռաւ՝՝ եւ կինն։ 33Արդ ի յարութեան ո՞ւմ ի նոցանէ լինիցի կին. զի եւթանեքին կալան զնա կին։ 34Պատասխանի ետ նոցա Յիսուս եւ ասէ. Որդիք աշխարհիս այսորիկ կանայս առնեն եւ արանց լինին. 35իսկ որ արժանի լինիցին այնմ աշխարհի հասանել եւ յարութեանն որ ի մեռելոց՝ ոչ կանայս առնեն եւ ոչ արանց լինին։ 36Քանզի եւ ոչ մեռանել եւս կարեն, զի հաւասար հրեշտակաց են, եւ որդիք Աստուծոյ, քանզի յարութեան որդիք են։ 37Այլ զի յառնեն մեռեալք, եւ Մովսէս գուշակեաց ի մորենւոջն, որպէս ասէ զՏեառնէ #20։37 Յոյնն. ԱստուածԱստուծոյ Աբրահամու եւ #20։37 Յոյնն. ԱստուածզԱստուծոյ Իսահակայ եւ #20։37 Յոյնն. ԱստուածզԱստուծոյ Յակովբայ։ 38Եւ Աստուած չէ մեռելոց, այլ՝ կենդանեաց, զի ամենեքին նմա կենդանի են։ 39Պատասխանի ետուն ոմանք ի դպրացն եւ ասեն. Վարդապետ, բարւոք ասացեր։ 40Եւ ոչ եւս ոք իշխէր հարցանել զնա եւ ոչինչ։
ԷԶ.
41Ասէ եւ առ նոսա. Զիա՞րդ ասեն զՔրիստոսէ թէ որդի է Դաւթի. 42զի ինքն Դաւիթ ասէ ի գիրս Սաղմոսաց. Ասաց Տէր ցՏէր իմ. Նիստ ընդ աջմէ իմմէ, 43մինչեւ եդից զթշնամիս քո պատուանդան ոտից քոց։ 44Իսկ արդ եթէ Դաւիթ զնա Տէր կոչէ, զիա՞րդ որդի նորա իցէ։
45Եւ լու ի լու ամենայն ժողովրդեանն ասէ ցաշակերտսն, 46զգոյշ լերուք ի դպրացն, որ կամին պատմուճանօք շրջել, եւ սիրեն ողջոյնս ի հրապարակս, եւ զնախաթոռս ի ժողովուրդս, եւ զբարձերէցս յընթրիս. 47որ ուտեն զտունս այրեաց, եւ պատճառանօք յերկարեն զաղօթս. նոքա ընկալցին աւելի դատաստանս։
നിലവിൽ തിരഞ്ഞെടുത്തിരിക്കുന്നു:
ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՂՈՒԿԱՍՈՒ Գլուխ Ի: ԳՐԲ1895
ഹൈലൈറ്റ് ചെയ്യുക
പങ്ക് വെക്കു
പകർത്തുക
നിങ്ങളുടെ എല്ലാ ഉപകരണങ്ങളിലും ഹൈലൈറ്റുകൾ സംരക്ഷിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടോ? സൈൻ അപ്പ് ചെയ്യുക അല്ലെങ്കിൽ സൈൻ ഇൻ ചെയ്യുക
Հայաստանի Աստվածաշնչային Ընկերություն, 2018
Bible Society of Armenia, 2018
