Kisary famantarana ny YouVersion
Kisary fikarohana

Genesisy 6:1-22

Genesisy 6:1-22 MBP

ARY raha vao nihamaro ny olona tambonin’ny tany ka niteraka zazavavy maro, dia hitan’ny zanak’Andriamanitra fa tsara tarehy ny zanakavavin’ny olona; ka dia nifidy vady ho azy tamin’izy rehetra araka izay tiany izy. Ary hoy Jehovah: Tsy mba hanapaka mandrakariva ao amin’ny olona ny Fanahiko, fa amin’ny faniavany dia nofo izy; nefa ho roa-polo amby zato taona ny androny. Ny Nefilima nitoetra tambonin’ny tany tamin’izany andro izany, sy taorian’izany koa, raha nivady tamin’ny zanakavavin’ny olona ny zanak’Andriamanitra, ka niterahany; ireo no ilay olo-mahery hatrizay ela izay, dia ny lehilahy nanan-daza. Ary hitan’i Jehovah fa be ny faharatsian’ny olona tambonin’ny tany, ka izay fisainana rehetra avy amin’ny fony dia ratsy ihany mandritra ny andro. Ary Jehovah nanenina noho ny nanaovany olona tambonin’ny tany, ka nalahelo ny fony. Dia hoy Jehovah: Haringako tsy hisy ambonin’ny tany ny olona izay noforoniko, hatramin’ny olona ka hatramin’ny biby fiompy sy ny biby mandady na mikisaka mbamin’ny voro-manidina; fa manenina Aho noho ny nanaovako azy. Fa Noa kosa nahita fitia teo imason’i Jehovah. Ary izao no tantaran’i Noa: Noa dia lehilahy marina sady tsy nisy tsiny teo amin’ny olona niara-belona taminy; eny, niara-nandeha tamin’Andriamanitra Noa. Ary Noa niteraka zanaka telo mirahalahy, dia Sema sy Hama ary Jafeta. Ary simba ny tany teo anatrehan’Andriamanitra sady heni-doza; dia hitan’Andriamanitra ny tany, ka, indro, efa simba izy; fa ny nofo rehetra samy efa nanimba ny làlany avy tambonin’ny tany. Dia hoy Andriamanitra tamin’i Noa: Ny faran’ny nofo rehetra efa mby eto anatrehako, satria efa heni-doza ny tany noho ny amin’ny olona, ka, indro, efa handringana azy mbamin’ny tany Aho. Koa, manaova sambo-fiara ho anao amin’ny hazo gofera; ary hasianao efitrefitra ny sambo-fiara, ka hopetahanao dity ao anatiny sy eo ivelany izy. Ary toy izao no hanaovanao azy: hakiho telon-jato ny lavan’ny sambo-fiara, hakiho dimam-polo ny sakany, ary hakiho telo-polo ny hahavony. Ary hasianao fidiran’ny mazava ny sambo-fiara, ary amin’ny hakiho iray no hahavitanao azy hatreo ambony; ary hasianao vara-varana ny rindrin’ny sambo-fiara; hataonao efitra telo mifanongoa izy. Ary, indro, Izaho efa hahatonga ny safo-drano ambonin’ny tany handringana ny nofo rehetra izay manampofonaina ambanin’ny lanitra; dia ho faty izay rehetra eo amin’ny tany. Nefa kosa haoriko ny fanekeko aminao; ary hiditra ao anatin’ny sambo-fiara hianao sy ny vadinao aman-janakao mbamin’ny vinantonao-vavy miaraka aminao. Ary ny zava-manan-aina rehetra, dia ny nofo rehetra, hitondranao roa avy isan-karazany ho ao anatin’ny sambo-fiara, hovelomina miaraka aminao; ho lahy sy vavy avy ireo. Ny vorona, samy araka ny karazany avy, ary ny biby, samy araka ny karazany avy, ary ny biby rehetra izay mandady na mikisaka amin’ny tany, samy araka ny karazany avy, dia roa avy isan-karazany no hankeo aminao hovelomina. Ary analao ho anao ny zavatra rehetra izay mety ho fihinana, ka angony ho eo aminao; dia ho fihinana ho anao sy ho an’ireo koa izany. Dia nataon’i Noa izany; araka izay rehetra nandidian’Andriamanitra azy no nataony.