Genesisy 6:1-22

Rehefa nihamaro ny olona tetỳ ambonin’ny tany ka niteraka zazavavy maro izy ireo dia hitan’ireo zanak’Andriamanitra fa tsara tarehy ireo zanakavavin’ny olona ireo, koa nifidy vady ho azy tamin’izy rehetra araka izay tiany izy ireo. Dia hoy NY TOMPO: Tsy mba hijanona mandrakariva ao amin’ny olona ny fofonaiko fa nofo izy, koa ho roapolo amby zato taona ihany ny androny. Tamin’izany andro izany, sy taorianan’izany koa, rehefa nivady tamin’ireo zanakavavin’ny olona ireo zanak’Andriamanitra dia niteraka taminy ka nisy ireo Nefilima tetỳ ambonin’ny tany; ireo no olo-mahery hatrizay ela izay, dia ireo lehilahy nanan-daza. Ary hitan’NY TOMPO fa be ny faharatsian’ny olona tetỳ ambonin’ny tany, koa izay fisainana rehetra foronin’ny fony dia ratsy ihany mandritra ny andro. Ary NY TOMPO nanenina noho ny nanaovany ny olona teto ambonin’ny tany ka nalahelo ny fony. Dia hoy NY TOMPO: Haringako tsy hisy ambonin’ny tany ny olona izay noharìko, hatramin’ny olona ka hatramin’ny biby fiompy sy ny biby mandady na mikisaka, mbamin’ny voromanidina; fa manenina Aho noho ny nanaovako azy. Fa i Noa kosa dia nahita fitia teo imason’NY TOMPO. Ary izao no tantaran’i Noa: I Noa dia lehilahy marina sady tsy nisy tsiny teo amin’ny olona niara-belona taminy; eny, niara-nandeha tamin’Andriamanitra i Noa. Niteraka telo mirahalahy i Noa, dia i Sema sy i Hama ary i Jafeta. Ary feno fahalovana sy herisetra teo anatrehan’Andriamanitra ny tany. Hitan’Andriamanitra fa indro, feno fahalovana ny tany; ny nofo rehetra dia samy niaina tamin’ny fahalovana tetỳ ambonin’ny tany. Dia hoy Andriamanitra tamin’i Noa: Tonga ny faran’ny nofo rehetra satria feno herisetra ny tany noho ny amin’ny olona ka indro, handringana azy mbamin’ny tany Aho. Koa manamboara sambofiara amin’ny hazomenaka; hasianao efitrefitra ny sambofiara ka hopetahanao dity ao anatiny sy eo ivelany. Toy izao no hanaovanao azy: Telonjato hakiho* ny lavan’ny sambofiara, dimampolo hakiho ny sakany ary telopolo hakiho ny haavony. Asio tafo ny sambofiara ka ataovy iray hakiho avy eo ambony, ary asio varavarana eo amin’ny rindriny; ataovy rihana telo ny ao anatiny. Fa Izaho hahatonga ny safodrano eny ambonin’ny tany handringana ny nofo rehetra izay manam-pofonaina eny ambanin’ny lanitra ka ho faty izay rehetra eo amin’ny tany. Nefa kosa haoriko aminao ny fanekeko; hiditra ao anatin’ny sambofiara ianao sy ny vady aman-janakao mbamin’ny vinantovavinao izay miaraka aminao. Ary hitondranao roa avy isaky ny karazany ho ao anatin’ny sambofiara ny zavamananaina rehetra mba hovelomina miaraka aminao; ho lahy sy vavy avy ireo. Ny vorona, samy araka ny karazany avy, ny biby, samy araka ny karazany avy, ny biby rehetra izay mandady na mikisaka amin’ny tany, samy araka ny karazany avy, roa avy isan-karazany no hankeo aminao mba hovelomina. Ary ianao, makà amin’ny zavatra rehetra izay mety ho fihinana ka angony ho eo aminao; fa ho hanina ho anao sy ho an’ireo biby ireo izany. Dia nataon’i Noa izany. Araka izay rehetra nandidian’Andriamanitra azy no nataony.