Amin’izany, raha misy olona milaza aminareo hoe: «Indro atỳ ny Mesia», na hoe: «Arỳ Izy», dia aza mino. Olona misandoka ho Mesia sy ho mpaminany manko no hijoro, ka haneho famantarana lehibe sy zava-mahagaga hamitahany na dia ny olom-boafidin’Andriamanitra aza raha azony natao. Izay àry, fa efa voalazako mialoha taminareo izany.
Koa raha misy olona milaza aminareo hoe: «Indro any an-taniefitra ny Mesia», dia aza mankany; na hoe: «Indro ato amin’ny toera-miafina ato Izy», dia aza mino. Eny, ho tahaka ny tselatra, mipoitra avy any atsinanana ka manazava hatrany andrefana, no fiavian’ny Zanak’olona. Fa na aiza na aiza misy ny faty dia any no hifamotoanan’ny voromahery.
Raha vao afaka ny fijaliana amin’ireo andro ireo, dia hihamaizina ny masoandro, tsy handefa taratra intsony ny volana, hiraraka avy eny amin’ny habakabaka ny kintana ary ho voahozongozona ny herin’ny habakabaka. Amin’izay dia hiseho eny amin’ny habakabaka ny famantarana momba ny Zanak’olona; ka handon-tratra avokoa ny firenena rehetra eto an-tany ary hahita ny Zanak’olona tamy eo amin’ny rahon’ny habakabaka sady ombàn-kery sy voninahitra lehibe. Dia hisy trompetra haneno mafy; ary hirahin’ny Zanak’olona ireo anjeliny, ka ireo no hanangona ny olom-boafidiny avy any amin’ny vazan-tany efatra, manomboka amin’ny faravodilanitra ankilany ka miafara amin’ny faravodilanitra andaniny.
–Raiso ho anatra ity fanoharana avy amin’ny aviavy ity: Raha vao manaroka ny rantsany ka mandravina, dia fantatrareo fa efa akaiky ny fahavaratra. Toy izany koa, raha vao hitanareo izany rehetra izany, dia fantaro fa efa akaiky ny Zanak’olona ary mby eo am-baravarana. Lazaiko marina aminareo fa mbola tsy ho tapitra akory ity taranaka ity, dia ho tonga izany rehetra izany. Ho levona ny tany amana habakabaka, fa ny teniko tsy mba ho levona.
–Ny amin’izay andro sy ora hahatongavan’izany dia tsy misy mahalala na ny anjely any an-danitra na ny Zanaka, fa izy Ray irery ihany. Eny, tahaka ny tamin’ny andron’i Noà, dia ho tahaka izany koa ny fiavian’ny Zanak’olona. Fa tamin’ireo andro nialoha ny safodrano dia nihinana sy nisotro ary nampaka-bady na nampakarina ny olona, mandra-pigadon’ny andro nidiran’i Noà tao amin’ny sambofiara, ary tsy nanampo na inona na inona ny olona mandra-pahatongan’ny safodrano izay nandringana azy rehetra. Dia ho tahaka izany koa ny fiavian’ny Zanak’olona. Amin’izany, hisy roa lahy tafaraka eny an-tsaha; ka ny iray halaina, ny iray havela; hisy roa vavy miara-mikoso-bary: ka ny iray halaina, ny iray havela. Koa miambena àry, fa tsy fantatrareo izay andro hiavian’ny Tomponareo. Izao no ataovy ao an-tsaina: raha fantatry ny tompon-trano ny vanim-potoana hiavian’ny mpangalatra amin’ny alina, dia ho niambina izy ary tsy ho namela ny tranony hotamîna. Noho izany, aoka ho vonona hatrany koa ianareo, fa ho avy amin’ny ora tsy ampoizinareo ny Zanak’olona.
–Iza moa no mpanompo mahatoky sy mato-tsaina notendren’ny tompony ho mpandraharaha hifehy ireo mpanompony sady hanome azy ny anjara sakafony ara-potoana? Sambatra io mpanompo io raha tonga ny tompony ka mahita azy manao raharaha toy izany. Lazaiko marina aminareo fa hotendren’ny tompony hiadidy ny fananany rehetra izy. Raha ho ratsy fanahy kosa io mpanompo io ka hanao anakampo hoe: «Mbola haharitra ela ny tompoko», ary hihetraketraka amin’ireo mpanompo namany sady hanaram-po hihinana sy hisotro miaraka amin’ny mpimamo, dia ho tonga ilay tompony amin’ny andro tsy ampoiziny sy amin’ny ora tsy fantany. Hosazîny mafy tokoa io mpanompo io ary hataony miombona anjara amin’ny mpihatsaravelatsihy; any izy no hitomany sy hikitro-nify.