Koa raha misy miteny aminareo hoe: Indro, atỳ Kristy*, na: Indro, arỳ Izy, aza mino izany ianareo. Fa hisy kristy sandoka sy mpaminany sandoka hitsangana ka haneho famantarana lehibe sy fahagagana, ary raha azony atao, na dia ny olom-boafidy aza dia hofitahiny. Indro, efa voalazako taminareo rahateo izany.
Ary amin’izany, raha misy miteny aminareo hoe: Indro, any an-tany efitra Izy, aza mankany ianareo; indro, ao amin’ny efitrano Izy dia aza mino izany. Fa tahaka ny tselatra avy any atsinanana ka hita hatrany andrefana dia ho tahaka izany ny fiavian’ny Zanak’Olona*. Fa izay itoeran’ny faty, any no hiangonan’ny voromahery.
Raha vao afaka ny fahoriana amin’ireo andro ireo
dia hohamaizinina ny masoandro
ary tsy hahazava ny volana;
hiraraka avy eny amin’ny lanitra ny kintana
ary hohozongozonina ny herin’ny lanitra.
Amin’izay no hiseho eny amin’ny lanitra ny famantarana ny Zanak’Olona* ka hitomany ny firenena rehetra ambonin’ny tany, ary hahita ny Zanak’Olona avy amin’ny hery sy voninahitra lehibe eny amin’ny rahon’ny lanitra izy. Ary haniraka ny anjeliny Izy, miaraka amin’ny feon’ny trompetra mafy, ary izy ireo dia hanangona ny olom-boafidiny avy amin’ny vazan-tany efatra, hatramin’ny faravodilanitra rehetra.
Mianara ny fanoharana ny amin’ny aviavy: Raha vao mitsiry ny rantsany ka mandravina dia fantatrareo fa efa akaiky ny lohataona. Dia tahaka izany koa ianareo, raha vao hitanareo izany rehetra izany, dia aoka ho fantatrareo fa efa akaiky, efa eo am-baravarana Izy. Lazaiko aminareo marina tokoa: Tsy mba ho tapitra izao taranaka izao mandra-pahatongan’izany rehetra izany.
Ny lanitra sy ny tany dia ho levona, fa ny teniko dia tsy mba ho levona.
Fa ny amin’izany andro sy ora izany dia tsy misy mahalala, na dia ny anjelin’ny lanitra aza, ary na ny Zanaka aza, afa-tsy ny Ray ihany.
Fa tahaka ny tamin’ny andron’i Noa dia ho tahaka izany koa ny fiavian’ny Zanak’Olona*. Tahaka ny tamin’ny andro mialoha ny safodrano koa, raha nihinana sy nisotro ny olona ary nampaka-bady sy namoaka ny ampakarina, mandra-piavin’ny andro izay nidiran’i Noa tao amin’ny sambofiara, ary tsy nahafantatra izy ireo raha tsy tonga ny safodrano izay nandringana ny olona rehetra, dia ho tahaka izany ny fiavian’ny Zanak’Olona. Ary amin’izany dia hisy roa lahy any an-tsaha; ny iray dia horaisina ary ny iray dia havela. Ary hisy roa vavy manodina ny fikosoham-bary; ny iray dia horaisina ary ny iray dia havela.
Koa amin’izany miambena ianareo; fa tsy fantatrareo izay andro hiavian’ny Tomponareo.
Nefa aoka ho fantatrareo izao: Raha fantatry ny tompon-trano ny fotoam-piambenana amin’ny alina izay hahatongavan’ny mpangalatra dia ho niambina izy ka tsy namela ny tranony hovakina. Noho izany, miomàna koa ianareo; fa amin’izay ora tsy ampoizinareo no hiavian’ny Zanak’Olona.
Iza moa no mpanompo mahatoky sy manan-tsaina, izay notendren’ny tompony hifehy ny mpanompony mba hanome azy ireo sakafo ara-potoana? Sambatra izany mpanompo izany, raha avy ny tompony ka mahita azy manatanteraka izany. Lazaiko aminareo marina tokoa fa hotendreny ho mpanapaka ny fananany rehetra izy avy eo. Fa raha miteny anakampo kosa ny mpanompo ratsy fanahy hoe: Maharitra ela ny tompoko ka mikapoka ny mpanompo namany ary miara-mihinana sy misotro amin’ny mpimamo, dia ho avy ny tompon’izany mpanompo izany amin’ny andro izay tsy ampoiziny sy amin’ny ora izay tsy fantany, koa hokapohiny mafy izy sady homeny anjara miaraka amin’ny mpihatsaravelatsihy; any no hisy ny fitomaniana sy ny fikitroha-nify.