Lioka 4:1-32

Ary feno ny Fanahy Masina i Jesoa no niverina avy any Jôrdàna. Dia nentin’ny Fanahy Masina Izy honina any an-taniefitra efapolo andro sady nalain’ny devoly fanahy, ary tsy nikasika hanina nandritra izany andro izany ka noana tamin’ny farany. Dia hoy ny devoly taminy: –Raha Zanak’Andriamanitra tokoa Ianao, teneno io vato io hanjary mofo. Fa novalian’i Jesoa hoe: –Izao no voalazan’ny Soratra Masina: «Tsy ny mofo ihany no hiveloman’ny olona.» Dia nentin’ny devoly tany amin’ny toerana avo i Jesoa ka nasehony Azy indray mipy maso ny fanjakana rehetra eran-tany sady nataony hoe: –Homeko Anao daholo ny hery amam-boninahitr’ireo fanjakana ireo, fa efa natolotra ahy ka omeko an’izay tiako homena azy. Koa raha miankohoka eto anoloako Ianao, dia ho Anao avokoa ireo. Fa novalian’i Jesoa hoe: –Izao no voalazan’ny Soratra Masina: «Ny Tompo Andriamanitra no hiankohofanao ary Izy irery no hivavahanao.» Dia nentin’ny devoly tany Jerosalema i Jesoa ka najorony teo an-tendron’ny zoron’ny tempoly sady nataony hoe: –Raha Zanak’Andriamanitra tokoa Ianao, mianjerà avy eto ho any ambany any; satria izao no voalazan’ny Soratra Masina: «Homen’ny Tompo baiko ireo anjeliny noho ny aminao mba hiaro Anao.» Ary izao koa: «Ny anjely hitondra Anao eny an-tanany mba tsy ho tafintohim-bato ny tongotrao.» Fa novalian’i Jesoa hoe: –Izao no voalazan’ny Soratra Masina: «Aza maka fanahy ny Tompo Andriamanitrao.» Nony avy naka fanahy an’i Jesoa tamin’izao fomba isan-karazany izao ny devoly dia nandao Azy aloha mandra-piavin’ny fotoana hafa indray. Nombàn’ny Fanahy Masina i Jesoa no niverina tany Galilea; ary nanomboka niely tamin’ny faritany manontolo ny lazany. Nampianatra tany amin’ny sinagôga Izy sady nomen’ny olona rehetra voninahitra. Nandeha tany Nazareta tanàna nahabe Azy i Jesoa ary tamin’ny andro sabata dia niditra tao amin’ny sinagôga araka ny fanaony. Nitsangana Izy hamaky ny Soratra Masina ka natolotra Azy ny bokin’i Isaià mpaminany. Novelariny ilay boky ary izao no andinin-tsoratra hitany: «Ato amiko ny Fanahy avy amin’ny Tompo. Ka natokan’ny Tompo Aho hanambara Vaovao Mahafaly amin’ny mahantra; nirahiny Aho hitory fanafahana amin’ny mpigadra sy fahiratana amin’ny jamba, hanafaka ny ampahorîna ary hitory taona hanehoan’ny Tompo fanambinana.» Rehefa nahorony ilay boky ka naveriny tamin’ny mpandraharaha, dia nipetraka i Jesoa. Nifantoka teny aminy avokoa ny mason’izay rehetra tao amin’ny sinagôga. Fa i Jesoa kosa niteny taminy hoe: –Tanteraka androany amin’izao andrenesanareo azy izao izany andinin’ny Soratra Masina izany. Ary samy vavolombelona niaiky Azy daholo ny olona sady gaga noho ny teny soa naloaky ny vavany, ka hoy izy rehetra hoe: –Tsy zanak’i Jôsefa ve ity? Fa i Jesoa kosa nanao taminy hoe: –Ampiharinareo amiko tokoa ilay ohabolana hoe: «Dokotera, sitrano aloha ny tenanao», satria hoy ianareo tamiko: «Izay rehetra renay fa nataonao tany Kafarnahòma, mba ataovy eto an-tanindrazanao koa!» Ary niteny indray i Jesoa hoe: –Lazaiko marina aminareo fa tsy misy mpaminany to teny eo amin’ny tanàna nahabe azy. Ary izao koa no ambarako tsotra aminareo: marobe ireo mpitondratena teo amin’i Israely tamin’ny andron’i Elià, raha nihantona telo taona sy tapany ny ranonorana ka nahatonga mosary lehibe manerana ny tany; kanefa tsy nisy nanirahan’Andriamanitra an’i Elià na dia iray aza, fa ilay mpitondratena tany Sarefàta ao amin’ny faritr’i Sidôna ihany. Marobe koa ny marary hoditra teo amin’i Israely faha-Elisà mpaminany; kanefa tsy nisy nodioviny na dia iray aza, fa i Nahamàna Sirianina ihany. Nisafoaka daholo ny olona teo amin’ny sinagôga nony nandre izany, ka niara-nitsangana nandroaka an’i Jesoa tany ivelan’ny tanàna sy nitondra Azy tany an-tampon’ilay havoana iorenan’ny tanàna mba hamarina Azy any an-tevana. Izy kosa namakivaky teo afovoan’izy rehetra, dia lasa. Nidina tany Kafarnahòma tanàna any Galilea i Jesoa ka nampianatra ny olona isaky ny sabata. Talanjona ny olona tamin’ny fampianarany, satria feno fahefana ny teniny.