Lioka 4:1-32

Hizara

Lioka 4:1-32 Malagasy Bible (MG1865)

Ary Jesosy feno ny Fanahy Masina dia niverina avy tany Jordana, ary nentin'ny Fanahy tany an-efitra efa-polo andro Izy ka nalain'ny devoly fanahy. Ary tsy nihinan-kanina akory Izy tamin'izany andro izany, ka rehefa tapitra izany, dia noana Izy. Ary hoy ny devoly taminy: raha Zanak'Andriamanitra Hianao, teneno io vato io mba ho tonga mofo. Fa Jesosy namaly azy ka nanao hoe: Voasoratra hoe: Tsy mofo ihany no hiveloman'ny olona (Deo. 8. 3). Ary ny devoly nitondra Azy niakatra, dia naneho Azy indray mipi-maso ny fanjakana rehetra amin'izao tontolo izao. Dia hoy ny devoly taminy: Homeko Anao izao fanapahana rehetra izao mbamin'ny voninahiny, fa efa natolotra ahy izany, ka izay tiako no homeko azy; koa raha hiankohoka eto anatrehako Hianao, dia ho Anao avokoa izany rehetra izany. Fa Jesosy namaly ka nanao taminy hoe: Voasoratra hoe: Jehovah Andriamanitrao no hiankohofanao, ary Izy irery ihany no hotompoinao (Deo. 6. 13; 10. 20). Ary nitondra Azy nankany Jerosalema izy, dia nampitoetra Azy teo an-tampon'ny tempoly ka nanao taminy hoe: Raha Zanak'Andriamanitra Hianao, mivarina any ambany any; fa voasoratra hoe: Izy handidy ny anjeliny ny aminao mba hiaro Anao; Ary eny an-tànany no hitondran'ireo Anao, Fandrao ho tafintohina amin'ny vato ny tongotrao (Sal. 91. 11, 12). Fa Jesosy namaly ka nanao taminy hoe: Voalaza hoe: Aza maka fanahy an'i Jehovah Andriamanitrao (Deo. 6. 16). Ary rehefa nahatapitra izay fakam-panahy rehetra ny devoly, dia nandao Azy izy aloha. Ary Jesosy niverina tamin'ny herin'ny Fanahy nankany Galilia; dia niely tamin'ny tany rehetra manodidina ny lazany. Ary Izy nampianatra teny amin'ny synagogan'ny olona ka nankalazain'izy rehetra. Dia tonga tao Nazareta, izay nahabe Azy Izy; ary araka ny fanaony dia niditra tao amin'ny synagoga tamin'ny andro Sabata Izy ka nitsangana hamaky teny. Dia natolotra Azy ny bokin'Isaia mpaminany; ary nony namelatra ny boky Izy, dia nahita ny teny voasoratra hoe: Ny Fanahin'i Jehovah no ato amiko, Satria nanosotra Ahy hitory teny soa mahafaly amin'ny malahelo Izy; Naniraka Ahy hitory fandefasana amin'ny mpifatotra Izy, Sy fampahiratana amin'ny jamba, Hanafaka izay nampahorina, Hitory ny taona ankasitrahan'i Jehovah (Isa. 61. 1, 2). Ary rehefa nahorony ny boky ka naveriny tamin'ny mpanao raharaha, dia nipetraka Izy. Ary nandinika Azy ny mason'izay rehetra teo amin'ny synagoga. Ary Jesosy niteny taminy hoe: Androany no efa tanteraka eto anatrehanareo izany soratra izany. Ary izy rehetra nankalaza Azy sady talanjona noho ny tenin'ny fahasoavana naloaky ny vavany, ka hoy izy: Tsy Zanak'i Josefa va Ity? Ary hoy kosa Jesosy taminy: Hataonareo amiko tokoa izao ohabolana izao hoe: Mpanao fanafody, sitrano ny tenanao: izay renay fa nataonao tao Kapernaomy dia mba ataovy eto amin'ny taninao koa. Ary hoy koa Izy: Lazaiko aminareo marina tokoa: Tsy misy mpaminany izay ankasitrahana ao amin'ny taniny. Fa lazaiko aminareo marina tokoa: Maro no mpitondratena teo amin'ny Isiraely tamin'ny andron'i Elia, raha nihantona ny andro telo taona sy enim-bolana, ka nisy mosary mafy tamin'ny tany rehetra; nefa tsy mba nirahina ho any amin'ny anankiray tamin'ireo Elia, fa ho any Zarefata any amin'ny tany Sidona ihany, dia ho any amin'izay vehivavy mpitondratena. Ary maro no boka teo amin'ny Isiraely tamin'ny andron'i Elisa mpaminany, nefa tsy mba nisy nodiovina na dia iray akory aza fa Namàna Syriana ihany. Dia tezitra loatra izay rehetra teo amin'ny synagoga, raha nandre izany, ka nitsangana izy, dia nandroaka Azy hiala ao an-tanàna ary nitondra Azy ho any an-tampon'ny havoana niorenan'ny tanàna, mba hazerany amin'ny hantsana. Nefa Izy namaky teo afovoany, ka dia lasa nandeha. Ary nidina tany Kapernaomy, tanàna any Galilia, Jesosy ka nampianatra ny olona tamin'ny Sabata. Dia talanjona ny olona tamin'ny fampianarany, satria nisy fahefana ny teniny.

Lioka 4:1-32 La Bible en Malgache (MRV)

Ary feno ny Fanahy Masina Jesosy dia niverina avy tany Jordana, ary noentin’ny Fanahy tany an-tany efitra nandritra ny efapolo andro Izy ka nalain’ny devoly* fanahy. Tsy nihinana na inona na inona akory Izy nandritra izany andro izany, koa rehefa tapitra izany dia noana Izy. Ary hoy ny devoly Taminy: Raha Zanak’Andriamanitra Ianao, teneno io vato io mba ho tonga mofo. Fa Jesosy namaly azy hoe: Voasoratra hoe: «Tsy mofo ihany no iveloman’ny olona» (Deo 8.3). Ary nitondra Azy niakatra ny devoly dia naneho Azy indray mipy maso ny fanjakana rehetra amin’izao tontolo izao. Hoy ny devoly Taminy: Homeko Anao izao fahefana rehetra izao mbamin’ny voninahiny, fa efa natolotra ahy izany ka izay tiako no omeko azy; koa raha hiankohoka eto anatrehako Ianao dia ho Anao avokoa izany rehetra izany. Fa Jesosy namaly azy hoe: Voasoratra hoe: «NY TOMPO Andriamanitrao no hiankohofanao ary Izy irery ihany no hotompoinao» (Deo 6.13; 10.20). Ary nitondra Azy nankany Jerosalema izy dia nampitoetra Azy teo an-tampon’ny tempoly ka niteny Taminy hoe: Raha Zanak’Andriamanitra Ianao, mivarìna avy eto mankany ambany any; fa voasoratra hoe: «Izy handidy ny anjeliny ny aminao mba hiaro Anao; ary eny an-tanany no hitondran’ireo Anao, fandrao ho tafintohina amin’ny vato ny tongotrao» (Sal 91.11, 12). Fa Jesosy namaly azy hoe: Voalaza hoe: «Aza maka fanahy NY TOMPO Andriamanitrao» (Deo 6.16). Rehefa nahatapitra izay fakam-panahy rehetra ny devoly dia nandao Azy izy aloha. Ary niverina tamin’ny herin’ny Fanahy nankany Galilia Jesosy; dia niely tamin’ny faritra rehetra manodidina ny lazany. Nampianatra teny amin’ny sinagogan’ny olona koa Izy ka nankalazain’izy rehetra. Dia tonga tao Nazareta, izay nahabe Azy, Izy; ary araka ny fanaony dia niditra tao amin’ny sinagoga* Izy tamin’ny andro Sabata* ka nitsangana hamaky teny. Dia natolotra Azy ny bokin’Isaia mpaminany; ary nony namelatra ny boky Izy dia nahita ny teny voasoratra hoe: «Ny Fanahin’NY TOMPO no ato Amiko, satria nanosotra Ahy hitory teny soa mahafaly amin’ny mahantra Izy; naniraka Ahy hitory fanafahana amin’ny gadra Izy sy fampahiratana amin’ny jamba, hamerina izay nampahorina ho amin’ny fahafahana, hitory taona ankasitrahan’NY TOMPO» (Isa 61.1, 2). Rehefa nahorony ny boky ka naveriny tamin’ny mpanao raharaha dia nipetraka Izy. Ary nandinika Azy ny mason’izay rehetra tao amin’ny sinagoga. Dia hoy Jesosy taminy: Androany no efa tanteraka eto anatrehanareo izany soratra izany. Ary izy rehetra dia niaiky Azy sady talanjona noho ny tenim-pahasoavana naloaky ny vavany, koa hoy izy: Tsy Zanak’i Josefa va Ity? Hoy kosa Jesosy taminy: Hataonareo Amiko tokoa izao ohabolana izao hoe: Ry mpitsabo, sitrano ny tenanao! Izay renay fa nataonao tao Kapernaomy dia mba ataovy eto amin’ny taninao koa. Ary hoy koa Izy: Lazaiko aminareo marina tokoa: Tsy misy mpaminany izay ankasitrahana ao amin’ny taniny. Fa lazaiko aminareo marina tokoa: Maro no mpitondratena teo amin’ny Israely tamin’ny andron’i Elia, raha tsy nilatsaka ny orana nandritra ny telo taona sy enim-bolana, ka nisy mosary mafy tamin’ny tany manontolo; nefa tsy mba nirahina na dia ho any amin’ny iray tamin’ireo aza i Elia, afa-tsy tany Zarefata, any amin’ny tanin’i Sidona ho any amin’ny vehivavy mpitondratena iray. Ary maro no boka teo amin’ny Israely tamin’ny andron’i Elisa mpaminany, nefa tsy mba nisy nodiovina na dia iray akory aza, afa-tsy i Namàna Siriana ihany. Ary feno hatezerana izay rehetra teo amin’ny sinagoga, raha nandre izany, dia nitsangana izy ireo ka nandroaka Azy ho any ivelan’ny tanàna ary nitondra Azy ho any an-tampon’ny havoana niorenan’ny tanàna mba hazerany amin’ny hantsana. Nefa namakivaky teo afovoan’izy ireo Izy ka lasa nandeha. Nidina tany Kapernaomy, tanàna any Galilia, Jesosy ka nampianatra ny olona tamin’ny Sabata*. Dia talanjona tamin’ny fampianarany ny olona satria nisy fahefana ny teniny.

Lioka 4:1-32 Baiboly Protestanta Malagasy (MBP)

ARY Jesosy feno ny Fanahy Masina dia niverina avy tany Jordana, ary nentin’ny Fanahy tany an-efitra efa-polo andro Izy ka nalain’ny devoly fanahy. Ary tsy nihinan-kanina akory Izy tamin’izany andro izany, ka rehefa tapitra izany, dia noana Izy. Ary hoy ny devoly taminy: raha Zanak’Andriamanitra Hianao, teneno io vato io mba ho tonga mofo. Fa Jesosy namaly azy ka nanao hoe: Voasoratra hoe: „Tsy mofo ihany no hiveloman’ny olona” (Deo. 8.3). Ary ny devoly nitondra Azy niakatra, dia naneho Azy indray mipìmaso ny fanjakana rehetra amin’izao tontolo izao. Dia hoy ny devoly taminy: Homeko Anao izao fanapahana rehetra izao mbamin’ny voninahiny, fa efa natolotra ahy izany, ka izay tiako no homeko azy; koa raha hiankohoka eto anatrehako Hianao, dia ho Anao avokoa izany rehetra izany. Fa Jesosy namaly ka nanao taminy hoe: Voasoratra hoe: „Jehovah Andriamanitrao no hiankohofanao, ary Izy irery ihany no hotompoinao” (Deo. 6.13; 10.20). Ary nitondra Azy nankany Jerosalema izy, dia nampitoetra Azy teo an-tampon’ny tempoly ka nanao taminy hoe: Raha Zanak’Andriamanitra Hianao, mivarìna any ambany any; fa voasoratra hoe: „Izy handidy ny anjeliny ny aminao mba hiaro Anao; Ary eny an-tànany no hitondran’ireo Anao, Fandrao ho tafintohina amin’ny vato ny tongotrao” (Sal. 91.11, 12). Fa Jesosy namaly ka nanao taminy hoe: Voalaza hoe: „Aza maka fanahy an’i Jehovah Andriamanitrao” (Deo. 6.16). Ary rehefa nahatapitra izay fakam-panahy rehetra ny devoly, dia nandao Azy izy aloha. ARY Jesosy niverina tamin’ny herin’ny Fanahy nankany Galilia; dia niely tamin’ny tany rehetra manodidina ny lazany. Ary Izy nampianatra teny amin’ny synagogan’ny olona ka nankalazain’izy rehetra. Dia tonga tao Nazareta, izay nahabe Azy, Izy; ary araka ny fanaony dia niditra tao amin’ny synagoga tamin’ny andro Sabata Izy ka nitsangana hamaky teny. Dia natolotra Azy ny bokin’Isaia mpaminany; ary nony namelatra ny boky Izy, dia nahita ny teny voasoratra hoe: ,,Ny Fanahin’i Jehovah no ato amiko, Satria nanosotra Ahy hitory teny soa mahafaly amin’ny malahelo Izy; Naniraka Ahy hitory fandefasana amin’ny mpifatotra Izy, Sy fampahiratana amin’ny jamba, Hanafaka izay nampahorina, Hitory ny taona ankasitrahan’i Jehovah’’ (Isa. 61.1, 2). Ary rehefa nahorony ny boky ka naveriny tamin’ny mpanao raharaha, dia nipetraka Izy. Ary nandinika Azy ny mason’izay rehetra teo amin’ny synagoga. Ary Jesosy niteny taminy hoe: Andro-any no efa tanteraka eto anatrehanareo izany soratra izany. Ary izy rehetra nankalaza Azy sady talanjona noho ny tenin’ny fahasoavana naloaky ny vavany, ka hoy izy: Tsy Zanak’i Josefa va Ity? Ary hoy kosa Jesosy taminy: Hataonareo amiko tokoa izao ohabolana izao hoe: ,Mpanao fanafody, sitrano ny tenanao:’ izay renay fa nataonao tao Kapernaomy dia mba ataovy eto amin’ny taninao koa. Ary hoy koa Izy: Lazaiko aminareo marina tokoa: Tsy misy mpaminany izay ankasitrahana ao amin’ny taniny. Fa lazaiko aminareo marina tokoa: Maro no mpitondratena teo amin’ny Isiraely tamin’ny andron’i Elia, raha nihantona ny andro telo taona sy enim-bolana, ka nisy mosary mafy tamin’ny tany rehetra; nefa tsy mba nirahina ho any amin’ny anankiray tamin’ireo Elia, fa ho any Zarefata any amin’ny tany Sidona ihany, dia ho any amin’izay vehivavy mpitondratena. Ary maro no boka teo amin’ny Isiraely tamin’ny andron’i Elisa mpaminany, nefa tsy mba nisy nodiovina na dia iray akory aza, fa Namàna Syriana ihany. Dia tezitra loatra izay rehetra teo amin’ny synagoga, raha nandre izany, ka nitsangana izy, dia nandroaka Azy hiala ao an-tanàna ary nitondra Azy ho any an-tampon’ny havoana niorenan’ny tanàna, mba hazerany amin’ny hantsana. Nefa Izy namaky teo afovoany, ka dia lasa nandeha. ARY nidina tany Kapernaomy, tanàna any Galilia, Jesosy ka nampianatra ny olona tamin’ny Sabata. Dia talanjona ny olona tamin’ny fampianarany, satria nisy fahefana ny teniny.

Lioka 4:1-32 DIEM PROTESTANTA (DIEM)

Ary feno ny Fanahy Masina i Jesoa no niverina avy any Jôrdàna. Dia nentin’ny Fanahy Masina Izy honina any an-taniefitra efapolo andro sady nalain’ny devoly fanahy, ary tsy nikasika hanina nandritra izany andro izany ka noana tamin’ny farany. Dia hoy ny devoly taminy: –Raha Zanak’Andriamanitra tokoa Ianao, teneno io vato io hanjary mofo. Fa novalian’i Jesoa hoe: –Izao no voalazan’ny Soratra Masina: «Tsy ny mofo ihany no hiveloman’ny olona.» Dia nentin’ny devoly tany amin’ny toerana avo i Jesoa ka nasehony Azy indray mipy maso ny fanjakana rehetra eran-tany sady nataony hoe: –Homeko Anao daholo ny hery amam-boninahitr’ireo fanjakana ireo, fa efa natolotra ahy ka omeko an’izay tiako homena azy. Koa raha miankohoka eto anoloako Ianao, dia ho Anao avokoa ireo. Fa novalian’i Jesoa hoe: –Izao no voalazan’ny Soratra Masina: «Ny Tompo Andriamanitra no hiankohofanao ary Izy irery no hivavahanao.» Dia nentin’ny devoly tany Jerosalema i Jesoa ka najorony teo an-tendron’ny zoron’ny tempoly sady nataony hoe: –Raha Zanak’Andriamanitra tokoa Ianao, mianjerà avy eto ho any ambany any; satria izao no voalazan’ny Soratra Masina: «Homen’ny Tompo baiko ireo anjeliny noho ny aminao mba hiaro Anao.» Ary izao koa: «Ny anjely hitondra Anao eny an-tanany mba tsy ho tafintohim-bato ny tongotrao.» Fa novalian’i Jesoa hoe: –Izao no voalazan’ny Soratra Masina: «Aza maka fanahy ny Tompo Andriamanitrao.» Nony avy naka fanahy an’i Jesoa tamin’izao fomba isan-karazany izao ny devoly dia nandao Azy aloha mandra-piavin’ny fotoana hafa indray. Nombàn’ny Fanahy Masina i Jesoa no niverina tany Galilea; ary nanomboka niely tamin’ny faritany manontolo ny lazany. Nampianatra tany amin’ny sinagôga Izy sady nomen’ny olona rehetra voninahitra. Nandeha tany Nazareta tanàna nahabe Azy i Jesoa ary tamin’ny andro sabata dia niditra tao amin’ny sinagôga araka ny fanaony. Nitsangana Izy hamaky ny Soratra Masina ka natolotra Azy ny bokin’i Isaià mpaminany. Novelariny ilay boky ary izao no andinin-tsoratra hitany: «Ato amiko ny Fanahy avy amin’ny Tompo. Ka natokan’ny Tompo Aho hanambara Vaovao Mahafaly amin’ny mahantra; nirahiny Aho hitory fanafahana amin’ny mpigadra sy fahiratana amin’ny jamba, hanafaka ny ampahorîna ary hitory taona hanehoan’ny Tompo fanambinana.» Rehefa nahorony ilay boky ka naveriny tamin’ny mpandraharaha, dia nipetraka i Jesoa. Nifantoka teny aminy avokoa ny mason’izay rehetra tao amin’ny sinagôga. Fa i Jesoa kosa niteny taminy hoe: –Tanteraka androany amin’izao andrenesanareo azy izao izany andinin’ny Soratra Masina izany. Ary samy vavolombelona niaiky Azy daholo ny olona sady gaga noho ny teny soa naloaky ny vavany, ka hoy izy rehetra hoe: –Tsy zanak’i Jôsefa ve ity? Fa i Jesoa kosa nanao taminy hoe: –Ampiharinareo amiko tokoa ilay ohabolana hoe: «Dokotera, sitrano aloha ny tenanao», satria hoy ianareo tamiko: «Izay rehetra renay fa nataonao tany Kafarnahòma, mba ataovy eto an-tanindrazanao koa!» Ary niteny indray i Jesoa hoe: –Lazaiko marina aminareo fa tsy misy mpaminany to teny eo amin’ny tanàna nahabe azy. Ary izao koa no ambarako tsotra aminareo: marobe ireo mpitondratena teo amin’i Israely tamin’ny andron’i Elià, raha nihantona telo taona sy tapany ny ranonorana ka nahatonga mosary lehibe manerana ny tany; kanefa tsy nisy nanirahan’Andriamanitra an’i Elià na dia iray aza, fa ilay mpitondratena tany Sarefàta ao amin’ny faritr’i Sidôna ihany. Marobe koa ny marary hoditra teo amin’i Israely faha-Elisà mpaminany; kanefa tsy nisy nodioviny na dia iray aza, fa i Nahamàna Sirianina ihany. Nisafoaka daholo ny olona teo amin’ny sinagôga nony nandre izany, ka niara-nitsangana nandroaka an’i Jesoa tany ivelan’ny tanàna sy nitondra Azy tany an-tampon’ilay havoana iorenan’ny tanàna mba hamarina Azy any an-tevana. Izy kosa namakivaky teo afovoan’izy rehetra, dia lasa. Nidina tany Kafarnahòma tanàna any Galilea i Jesoa ka nampianatra ny olona isaky ny sabata. Talanjona ny olona tamin’ny fampianarany, satria feno fahefana ny teniny.

Lioka 4:1-32 Baiboly Katolika (MBC)

Ary feno ny Fanahy Masina i Jesoa, dia niverina avy tany Jordany ka nentin’ny Fanahy tany an’efitra efapolo andro, sady nalain’ny devoly fanahy Izy, no tsy nihinana na inona na inona nandritra izany andro izany; ka noana nony tapitra izany. Dia hoy ny devoly taminy: «Raha Zanak’Andriamanitra Ianao, asaovy tonga mofo io vato io.» Fa hoy i Jesoa taminy: «Efa voasoratra hoe: Tsy ny mofo ihany no iveloman’ny olona, fa ny teny rehetra avy amin’Andriamanitra» Dia nentin’ny devoly niakatra tany amin’ny tendrombohitra avo anankiray Izy, ka nanehoany indray mipy maso ny fanjakana rehetra amin’izao tontolo izao, ary hoy izy taminy: «Homeko Anao avokoa izao fanapahana rehetra izao sy ny voninahiny, satria nomena ahy ka mba omeko izay tiako kosa. Koa izao àry: raha mitsaoka ahy Ianao, dia ho Anao avokoa izy.» Fa izao no navalin’i Jesoa azy: «Efa voasoratra hoe: Ny Tompo Andriamanitrao no hivavahanao, ary Izy irery ihany no hotompoinao» Dia nentiny tany Jerosalema indray Izy, ka napetrany teo an-tampon’ny Tempoly, ary nilazany hoe: «Raha Zanak’Andriamanitra Ianao, mianjerà any ambany any; fa efa voasoratra hoe: ‹Nomeny didy hiambina Anao ny Anjeliny, ary hitondra Anao eo an-tanany izy ireo fandrao tafintohina amin’ny vato ny tongotrao.› » Fa namaly i Jesoa ka nanao taminy hoe: «Efa voasoratra hoe: ‹Tsy haka fanahy ny Tompo Andriamanitrao ianao.› » Nony tapitra nanao izao fakam-panahy Azy rehetra izao ny devoly, dia nandao Azy aloha mandra-piavin’ny fotoana indray. Tamin’izay i Jesoa dia nentin’ny herin’ny Fanahy niverina tany Galilea indray, ary niely tamin’ny tany manodidina rehetra ny lazany. Nampianatra tao amin’ny sinagogan’izy ireo izy, ka nankalazain’izy rehetra. Nony tonga tany Nazareta tanàna nahabe Azy Izy, dia niditra tao amin’ny sinagoga araka ny fanaony tamin’ny andro sabata, ary nitsangana hanao ny famakian-teny. Natolotra Azy ny bokin’i Izaia mpaminany, ka nony novelariny dia hitany ny teny voasoratra hoe: «Ato amiko ny Fanahin’ny Tompo, fa nanosotra ahy hitory teny soa mahafaly amin’ny malahelo Izy sy naniraka ahy hankahery ny torotoro fo, hilaza fahafahana amin’ny mpifatotra sy fahiratana amin’ny jamba, hanafaka izay nampahoriana ary hitory ny taom-pahasoavan’ny Tompo sy ny andron’ny famaliana.» Nony nahorony ny boky dia naveriny tamin’ny mpitandrina ka nipetraka Izy; ary nifantoka tany aminy avokoa ny mason’izy rehetra tao amin’ny sinagoga. Dia rafitra niteny taminy indray i Jesoa nanao hoe: «Androany no efa tanteraka eo amin’ny sofinareo izany Soratra izany.» Ary nankalaza Azy izy rehetra, sady talanjona noho ny tenim-pahasoavana naloaky ny vavany, ka hoy izy ireo: «Tsy ny zanak’i Josefa va ity?» Ary hoy kosa i Jesoa taminy: «Marina raha tsy ataonareo amiko ilay ohabolana hoe: ‹Dokotera, sitrano aloha ny tenanao? Ny zava-mahagaga renay nataonao tany Kafarnaoma mba ataovy eto amin’ny tany nahabe Anao koa.› » Dia notohiziny hoe: «Lazaiko marina aminareo fa tsy misy mpaminany hajaina amin’ny tany nahabe azy. Ary lazaiko marina aminareo koa fa maro no mpitondratena tamin’i Israely tamin’ny andron’i Elia, raha nihantona telo taona sy enim-bolana ny orana ka voan’ny mosary mafy ny tany rehetra, nefa tamin’izy ireo tsy nisy nanirahana an’i Elia na dia anankiray aza, fa tamin’ilay vehivavy mpitondratena tany Sareptà any amin’ny tany Sidona ihany; ary be koa no boka tao amin’i Israely tamin’ny andron’i Elisea mpaminany, nefa tsy nisy sitrana na iray aza, fa i Naamàna Sirianina ihany.» Dia tezitra mafy izay rehetra tao amin’ny sinagoga raha nandre izany, ka tafatsangana nandroaka Azy hiala ao an-tanàna, sady nitondra Azy tany an-tampon’ny tendrombohitra iorenan’ny tanànany mba hazerany any an-tevana; fa namaky teo afovoan’izy ireo Izy dia lasa. Ary nidina tany Kafarnaoma tanànan’i Galilea Izy, ka nampianatra ny olona tamin’ny sabata, ary gaga ny olona tamin’ny fampianarany, satria niteny toy ny manam-pahefana Izy.