Lioka 11:33-54

–Tsy misy mampirehitra jiro ka mametraka azy any amin’ny takona na manarona azy amin’ny vata famarana; fa eo ambony fitoeran-jiro no apetrany, hany ka izay miditra ao an-trano dia mahita ny hazavana. Ny masonao no toy ny jiron’ny tenanao; raha mahiratra ny masonao, dia mazava koa ny tenanao manontolo; fa raha jamba kosa ny masonao, dia maizina koa ny tenanao. Tandremo àry mba tsy hanjary haizina ilay hazavana ao aminao. Eny, raha tarafin’ny hazavana ny tenanao manontolo fa tsy misy ilany maizina, dia hazava tanteraka araka izany toy ny hazavain’ny jiro mamirapiratra. Nony avy niteny i Jesoa, dia nasain’ny Farisianina anankiray hisakafo any an-tranony. Nandroso i Jesoa ary nipetraka hihinana. Gaga ilay Farisianina nahita Azy tsy nisasa tanana talohan’ny sakafo. Fa hoy kosa ny Tompo taminy: –Ianareo Farisianina itony, diovinareo tsara ny etỳ ivelany hatramin’ny vohon’ny kaopy sy ny vilia; kanefa ny ao anatinareo feno halatra sy haratsiam-panahy. Tsy misaina ianareo! Moa tsy ilay Andriamanitra nanao ny etỳ ivelany ve no nanao ny ao anatiny koa? Manaova asa fiantrana araka izay anananareo, dia hadio aminareo ny zavatra rehetra. Mampalahelo ianareo, ry Farisianina! Fa voaloanareo ho an’Andriamanitra ny ampahafolon’ny solila sy ny veromanitra mbamin’ny anana famboly isan-karazany, nefa ataonareo tsirambina ny rariny sy ny fitiavana an’Andriamanitra; ireto indrindra no tsy maintsy tontosaina, na tsy azo avela aza ireroa. Mampalahelo ianareo, ry Farisianina! Fa tianareo ny mipetraka eny aloha ao amin’ny sinagôga ary ny arahabain’ny olona eny an-kianja. Mampalahelo ianareo, fa toy ny fasana tsy misy famantarana ka voahitsakitsaky ny olona tsy ampoiziny. Niteny tamin’i Jesoa kosa ny anankiray amin’ny mpahay lalàna nanao hoe: –Mpampianatra ô, izahay koa dia alànao baràka amin’izany teninao izany? Fa hoy i Jesoa: –Mampalahelo koa ianareo, ry mpahay lalàna! Fa vesaranareo entan-tsy zaka ny olona, nefa na dia anankiray amin’ny rantsan-tananareo aza tsy akasikareo an’izany akory! Mampalahelo ianareo, fa anaovanareo rarivato ny fasan’ireo mpaminany izay novonoin’ny razanareo. Ny tenanareo ihany no vavolombelona manambara fa sitrakareo ny nataon’ny razanareo: ny razanareo moa namono, ianareo kosa manao rarivato. Izany no efa nitenenan’Andriamanitra araka ny fahendreny hoe: «Haniraka mpaminany sy apôstôly any aminy Aho: ka ny sasany amin’ireny hovonoiny ary ny sasany hoenjehiny.» Koa hanadinan’Andriamanitra ny olona ankehitriny ireo mpaminany rehetra izay nalatsa-dra hatramin’ny nahariana izao tontolo izao, nanomboka tamin’i Abela ka niafara tamin’i Zakarià ilay novonoina teo anelanelan’ny alitara fisoronana sy ny Toeramasina. Eny, hoy Aho aminareo, hanadinan’Andriamanitra ny olona ankehitriny avokoa izany. Mampalahelo ianareo, ry mpahay lalàna! Fa nalainareo ny fanalahidin’ny fahalalàna: ianareo moa tsy miditra ary izay te hiditra sakananareo. Nony niala teo i Jesoa, dia tezitra mafy ireo mpahay lalàna sy Farisianina; ary nanontaniany tamin’ny zavatra maro i Jesoa sady nofandrimpandrihany mba hitadiavany vava latsaka.