Lioka 11:33-54
Lioka 11:33-54 DIEM PROTESTANTA (DIEM)
–Tsy misy mampirehitra jiro ka mametraka azy any amin’ny takona na manarona azy amin’ny vata famarana; fa eo ambony fitoeran-jiro no apetrany, hany ka izay miditra ao an-trano dia mahita ny hazavana. Ny masonao no toy ny jiron’ny tenanao; raha mahiratra ny masonao, dia mazava koa ny tenanao manontolo; fa raha jamba kosa ny masonao, dia maizina koa ny tenanao. Tandremo àry mba tsy hanjary haizina ilay hazavana ao aminao. Eny, raha tarafin’ny hazavana ny tenanao manontolo fa tsy misy ilany maizina, dia hazava tanteraka araka izany toy ny hazavain’ny jiro mamirapiratra. Nony avy niteny i Jesoa, dia nasain’ny Farisianina anankiray hisakafo any an-tranony. Nandroso i Jesoa ary nipetraka hihinana. Gaga ilay Farisianina nahita Azy tsy nisasa tanana talohan’ny sakafo. Fa hoy kosa ny Tompo taminy: –Ianareo Farisianina itony, diovinareo tsara ny etỳ ivelany hatramin’ny vohon’ny kaopy sy ny vilia; kanefa ny ao anatinareo feno halatra sy haratsiam-panahy. Tsy misaina ianareo! Moa tsy ilay Andriamanitra nanao ny etỳ ivelany ve no nanao ny ao anatiny koa? Manaova asa fiantrana araka izay anananareo, dia hadio aminareo ny zavatra rehetra. Mampalahelo ianareo, ry Farisianina! Fa voaloanareo ho an’Andriamanitra ny ampahafolon’ny solila sy ny veromanitra mbamin’ny anana famboly isan-karazany, nefa ataonareo tsirambina ny rariny sy ny fitiavana an’Andriamanitra; ireto indrindra no tsy maintsy tontosaina, na tsy azo avela aza ireroa. Mampalahelo ianareo, ry Farisianina! Fa tianareo ny mipetraka eny aloha ao amin’ny sinagôga ary ny arahabain’ny olona eny an-kianja. Mampalahelo ianareo, fa toy ny fasana tsy misy famantarana ka voahitsakitsaky ny olona tsy ampoiziny. Niteny tamin’i Jesoa kosa ny anankiray amin’ny mpahay lalàna nanao hoe: –Mpampianatra ô, izahay koa dia alànao baràka amin’izany teninao izany? Fa hoy i Jesoa: –Mampalahelo koa ianareo, ry mpahay lalàna! Fa vesaranareo entan-tsy zaka ny olona, nefa na dia anankiray amin’ny rantsan-tananareo aza tsy akasikareo an’izany akory! Mampalahelo ianareo, fa anaovanareo rarivato ny fasan’ireo mpaminany izay novonoin’ny razanareo. Ny tenanareo ihany no vavolombelona manambara fa sitrakareo ny nataon’ny razanareo: ny razanareo moa namono, ianareo kosa manao rarivato. Izany no efa nitenenan’Andriamanitra araka ny fahendreny hoe: «Haniraka mpaminany sy apôstôly any aminy Aho: ka ny sasany amin’ireny hovonoiny ary ny sasany hoenjehiny.» Koa hanadinan’Andriamanitra ny olona ankehitriny ireo mpaminany rehetra izay nalatsa-dra hatramin’ny nahariana izao tontolo izao, nanomboka tamin’i Abela ka niafara tamin’i Zakarià ilay novonoina teo anelanelan’ny alitara fisoronana sy ny Toeramasina. Eny, hoy Aho aminareo, hanadinan’Andriamanitra ny olona ankehitriny avokoa izany. Mampalahelo ianareo, ry mpahay lalàna! Fa nalainareo ny fanalahidin’ny fahalalàna: ianareo moa tsy miditra ary izay te hiditra sakananareo. Nony niala teo i Jesoa, dia tezitra mafy ireo mpahay lalàna sy Farisianina; ary nanontaniany tamin’ny zavatra maro i Jesoa sady nofandrimpandrihany mba hitadiavany vava latsaka.
Lioka 11:33-54 Baiboly Protestanta Malagasy (MBP)
Tsy misy olona mandrehitra jiro ka mametraka azy ao an-davaka, na ao ambanin’ny vata famarana, fa apetrany eo amin’ny fanaovan-jiro izy, mba ho hitan’izay miditra ny mazava. Ny masonao no jiron’ny tena; koa raha tsara ny masonao, dia mazava ny tenanao rehetra; fa raha ratsy izy, dia maizina koa ny tenanao. Koa tandremo, fandrao maizina ny mazava izay ao anatinao. Ary amin’izany, raha mazava ny tenanao rehetra, ka tsy misy maizina, dia hazava avokoa izy rehetra, tahaka ny jiro raha mirehitra tsara ka manazava anao. ARY raha mbola niteny Jesosy, dia nisy Fariseo nampiantrano Azy hisakafo ao aminy; dia niditra Izy ka nipetraka nihinana. Fa gaga ilay Fariseo, raha nahita fa tsy nisasa Izy vao nihinana. Fa hoy ny Tompo taminy: Ankehitriny hianareo Fariseo dia manadio ny vohon’ny kapoaka sy ny lovia, nefa ny ao anatinareo kosa dia feno rombaka sy faharatsiana. Ry adala! tsy Izay nanao ny vohony va no nanao ny atiny koa? Fa ny zavatra eo anatiny no aoka homenareo ho fiantrana, dia, indro, madio ho anareo ny zavatra rehetra. Fa lozanareo, Fariseo! fa mandoa ny fahafolon’ny solila sy ny rota ary izay anana famboly rehetra hianareo, nefa lalovanareo ny fitsarana sy ny fitiavana an’Andriamanitra; ireto tokony ho nataonareo, nefa tsy tokony havelanareo ireroana. Lozanareo, Fariseo! fa tia ny fipetrahana aloha ao amin’ny synagoga sy ny fiarahabana any an-tsena hianareo. Lozanareo, fa hianareo dia tahaka ny fasana tsy hita, ka tsy fantatry ny olona izay manitsaka azy. Ary ny anankiray tamin’ny mpahay lalàna namaly ka nanao taminy hoe: Mpampianatra ô, raha miteny izany Hianao, dia manala baraka anay koa. Fa hoy Jesosy: Lozanareo, mpahay lalàna koa! fa mampitondra ny olona entana sarotra entina hianareo, nefa tsy manendry izany entana izany akory hianareo, na dia amin’ny rantsan-tànanareo iray aza. Lozanareo! fa manao ny rarivatom-pasan’ny mpaminany hianareo, nefa ny razanareo ihany no namono azy. Dia vavolombelona hianareo ka manaiky ny asan’ny razanareo; fa izy no namono azy, ary hianareo kosa manao ny rarivatom-pasany. Koa izany no nanambaran’ny fahendren’Andriamanitra hoe: Haniraka mpaminany sy apostoly ho any aminy Aho, ka ny sasany hovonoiny, ary ny sasany henjehiny,– mba hadinina amin’ity taranaka ity ny ran’ny mpaminany rehetra izay nalatsaka hatramin’ny nanorenana izao tontolo izao, dia hatramin’ny ran’i Abela ka hatramin’ny ran’i Zakaria, izay novonoina teo anelanelan’ny alitara sy ny tempoly. Eny, lazaiko aminareo marina tokoa fa hadinina amin’ity taranaka ity izany. Lozanareo, mpahay lalàna! satria nalainareo ny fanalahidin’ny fahalalana; hianareo tsy niditra, ary izay te-hiditra dia nosakananareo. Ary raha niala teo Izy, dia noteren’ ny mpanora-dalàna sy ny Fariseo fatratra sady nadinadininy zavatra maro. Dia nihendry Azy izy ireo hamandrihany Azy tamin’ny teny naloaky ny vavany.
Lioka 11:33-54 Malagasy Bible (MG1865)
Tsy misy olona mandrehitra jiro ka mametraka azy ao an-davaka, na ao ambanin'ny vata famarana, fa apetrany eo amin'ny fanaovan-jiro izy, mba ho hitan'izay miditra ny mazava. Ny masonao no jiron'ny tena; koa raha tsara ny masonao, dia mazava ny tenanao rehetra; fa raha ratsy izy, dia maizina koa ny tenanao. Koa tandremo, fandrao maizina ny mazava izay ao anatinao. Ary amin'izany, raha mazava ny tenanao rehetra, ka tsy misy maizina, dia hazava avokoa izy rehetra, tahaka ny jiro raha mirehitra tsara ka manazava anao. Ary raha mbola niteny Jesosy, dia nisy Fariseo nampiantrano Azy hisakafo ao aminy; dia niditra Izy ka nipetraka nihinana. Fa gaga ilay Fariseo, raha nahita fa tsy nisasa Izy vao nihinana. Fa hoy ny Tompo taminy: Ankehitriny ianareo Fariseo dia manadio ny vohon'ny kapoaka sy ny lovia, nefa ny ao anatinareo kosa dia feno rombaka sy faharatsiana. Ry adala! Tsy izay nanao ny vohony va no nanao ny atiny koa? Fa ny zavatra eo anatiny no aoka homenareo ho fiantrana, dia, indro, madio ho anareo ny zavatra rehetra. Fa lozanareo, Fariseo! fa mandoa ny fahafolon'ny solila sy ny rota ary izay anana famboly rehetra ianareo, nefa lalovanareo ny fitsarana sy ny fitiavana an'Andriamanitra; ireto tokony ho nataonareo, nefa tsy tokony havelanareo ireroana. Lozanareo, Fariseo! fa tia ny fipetrahana aloha ao amin'ny synagoga sy ny fiarahabana any an-tsena ianareo. Lozanareo, fa ianareo dia tahaka ny fasana tsy hita, ka tsy fantatry ny olona izay manitsaka azy. Ary ny anankiray tamin'ny mpahay lalàna namaly ka nanao taminy hoe: Mpampianatra ô, raha miteny izany Hianao, dia manala baraka anay koa. Fa hoy Jesosy: Lozanareo, mpahay lalàna koa! fa mampitondra ny olona entana sarotra entina ianareo, nefa tsy manendry izany entana izany akory ianareo, na dia amin'ny rantsan-tananareo iray aza. Lozanareo! fa manao ny rarivatom-pasan'ny mpaminany ianareo, nefa ny razanareo ihany no namono azy. Dia vavolombelona ianareo ka manaiky ny asan'ny razanareo; fa izy no namono azy, ary ianareo kosa manao ny rarivatom-pasany. Koa izany no nanambaran'ny fahendren'Andriamanitra hoe: Haniraka mpaminany sy apostoly ho any aminy Aho, ka ny sasany hovonoiny, ary ny sasany henjehiny, mba hadinina amin'ity taranaka ity ny ran'ny mpaminany rehetra izay nalatsaka hatramin'ny nanorenana izao tontolo izao, dia hatramin'ny ran'i Abela ka hatramin'ny ran'i Zakaria, izay novonoina teo anelanelan'ny alitara sy ny tempoly. Eny, lazaiko aminareo marina tokoa fa hadinina amin'ity taranaka ity izany. Lozanareo, mpahay lalàna! satria nalainareo ny fanalahidin'ny fahalalana; ianareo tsy niditra, ary izay te-hiditra dia nosakananareo. Ary raha niala teo Izy, dia noteren'ny mpanora-dalàna sy ny Fariseo fatratra sady nadinadininy zavatra maro. Dia nihendry Azy izy ireo hamandrihany Azy tamin'ny teny naloaky ny vavany.
Lioka 11:33-54 La Bible en Malgache (MRV)
Tsy misy olona mandrehitra jiro ka mametraka azy ao an-davaka na ao ambanin’ny vata famarana, fa apetrany eo amin’ny fitoeran-jiro izany mba ho hitan’izay miditra ny mazava. Ny masonao no jiron’ny tena; koa raha tsara ny masonao dia mazava ny tenanao manontolo; fa raha ratsy izany dia maizina koa ny tenanao. Koa tandremo mba tsy ho maizina ny mazava izay ao anatinao. Ary amin’izany, raha mazava ny tenanao manontolo ka tsy misy faritra maizina, dia hazava avokoa izy manontolo, tahaka ny jiro raha mirehitra tsara ka manazava anao. Raha mbola niteny Jesosy dia nisy Fariseo* nanasa Azy hisakafo ao aminy; dia niditra Izy ka nipetraka nisakafo. Dia gaga ilay Fariseo, raha nahita, fa tsy nisasa Izy talohan’ny sakafo. Fa hoy ny Tompo taminy: Ankehitriny ianareo Fariseo dia manadio ny ivelan’ny kapoaka sy ny lovia, nefa ny ao anatinareo kosa dia feno fandrobana sy faharatsiana. Ry adala! Tsy Izay nanao ny ivelany va no nanao ny atiny koa? Koa ny zavatra ao anatiny no omeo ho fiantrana, dia indro, ho madio ho anareo ny zavatra rehetra. Fa lozanareo, Fariseo! Fa mandoa ny fahafolon’ny solila sy ny rota ary izay anana famboly rehetra ianareo, nefa lalovanareo ny fitsarana sy ny fitiavana an’Andriamanitra; ireto tokony ho nataonareo, nefa tsy tokony havelanareo iretsy. Lozanareo, Fariseo! Fa tia ny toerana eny aloha ao amin’ny sinagoga* sy ny fiarahabana any an-tsena ianareo. Lozanareo, fa ianareo dia tahaka ny fasana tsy misy hahafantarana azy ka tsy fantatry ny olona izay manitsaka azy. Ary hoy ny iray tamin’ireo mpahay lalàna Taminy: Mpampianatra ô, raha miteny izany Ianao, dia manala baraka anay koa. Fa hoy Jesosy: Lozanareo, mpahay lalàna koa! Fa mampitondra entana sarotra entina ny olona ianareo, nefa tsy mikasika izany entana izany akory ianareo na dia amin’ny rantsantananareo iray aza. Lozanareo! Fa manorina ny fasan’ny mpaminany ianareo, nefa ny razanareo ihany no namono azy ireny. Dia vavolombelona ianareo ka mankasitraka ny asan’ny razanareo; fa izy ireny no namono azy, ary ianareo kosa dia manorina ny fasany. Koa izany no nilazan’ny fahendren’Andriamanitra hoe: Haniraka mpaminany sy Apostoly ho any aminy Aho, koa ny sasany dia hovonoiny, ary ny sasany dia henjehiny, mba hadinina amin’ity taranaka ity ny ran’ny mpaminany rehetra izay nalatsaka hatramin’ny nanorenana izao tontolo izao, dia hatramin’ny ran’i Abela ka hatramin’ny ran’i Zakaria, izay novonoina teo anelanelan’ny alitara sy ny tempoly. Eny, lazaiko aminareo fa hadinina amin’ity taranaka ity izany. Lozanareo, mpahay lalàna satria nalainareo ny fanalahidin’ny fahalalana; ianareo dia tsy niditra ary izay te hiditra dia nosakananareo. Ary raha niala teo Izy dia nanomboka nanery Azy tamin-katezerana ny mpanoradalàna sy ny Fariseo ka nampiteny Azy momba ny zavatra maro. Dia nikendry Azy izy ireo mba hamandrika Azy amin’izay teny aloaky ny vavany.
Lioka 11:33-54 Baiboly Protestanta Malagasy (MBP)
Tsy misy olona mandrehitra jiro ka mametraka azy ao an-davaka, na ao ambanin’ny vata famarana, fa apetrany eo amin’ny fanaovan-jiro izy, mba ho hitan’izay miditra ny mazava. Ny masonao no jiron’ny tena; koa raha tsara ny masonao, dia mazava ny tenanao rehetra; fa raha ratsy izy, dia maizina koa ny tenanao. Koa tandremo, fandrao maizina ny mazava izay ao anatinao. Ary amin’izany, raha mazava ny tenanao rehetra, ka tsy misy maizina, dia hazava avokoa izy rehetra, tahaka ny jiro raha mirehitra tsara ka manazava anao. ARY raha mbola niteny Jesosy, dia nisy Fariseo nampiantrano Azy hisakafo ao aminy; dia niditra Izy ka nipetraka nihinana. Fa gaga ilay Fariseo, raha nahita fa tsy nisasa Izy vao nihinana. Fa hoy ny Tompo taminy: Ankehitriny hianareo Fariseo dia manadio ny vohon’ny kapoaka sy ny lovia, nefa ny ao anatinareo kosa dia feno rombaka sy faharatsiana. Ry adala! tsy Izay nanao ny vohony va no nanao ny atiny koa? Fa ny zavatra eo anatiny no aoka homenareo ho fiantrana, dia, indro, madio ho anareo ny zavatra rehetra. Fa lozanareo, Fariseo! fa mandoa ny fahafolon’ny solila sy ny rota ary izay anana famboly rehetra hianareo, nefa lalovanareo ny fitsarana sy ny fitiavana an’Andriamanitra; ireto tokony ho nataonareo, nefa tsy tokony havelanareo ireroana. Lozanareo, Fariseo! fa tia ny fipetrahana aloha ao amin’ny synagoga sy ny fiarahabana any an-tsena hianareo. Lozanareo, fa hianareo dia tahaka ny fasana tsy hita, ka tsy fantatry ny olona izay manitsaka azy. Ary ny anankiray tamin’ny mpahay lalàna namaly ka nanao taminy hoe: Mpampianatra ô, raha miteny izany Hianao, dia manala baraka anay koa. Fa hoy Jesosy: Lozanareo, mpahay lalàna koa! fa mampitondra ny olona entana sarotra entina hianareo, nefa tsy manendry izany entana izany akory hianareo, na dia amin’ny rantsan-tànanareo iray aza. Lozanareo! fa manao ny rarivatom-pasan’ny mpaminany hianareo, nefa ny razanareo ihany no namono azy. Dia vavolombelona hianareo ka manaiky ny asan’ny razanareo; fa izy no namono azy, ary hianareo kosa manao ny rarivatom-pasany. Koa izany no nanambaran’ny fahendren’Andriamanitra hoe: Haniraka mpaminany sy apostoly ho any aminy Aho, ka ny sasany hovonoiny, ary ny sasany henjehiny,– mba hadinina amin’ity taranaka ity ny ran’ny mpaminany rehetra izay nalatsaka hatramin’ny nanorenana izao tontolo izao, dia hatramin’ny ran’i Abela ka hatramin’ny ran’i Zakaria, izay novonoina teo anelanelan’ny alitara sy ny tempoly. Eny, lazaiko aminareo marina tokoa fa hadinina amin’ity taranaka ity izany. Lozanareo, mpahay lalàna! satria nalainareo ny fanalahidin’ny fahalalana; hianareo tsy niditra, ary izay te-hiditra dia nosakananareo. Ary raha niala teo Izy, dia noteren’ ny mpanora-dalàna sy ny Fariseo fatratra sady nadinadininy zavatra maro. Dia nihendry Azy izy ireo hamandrihany Azy tamin’ny teny naloaky ny vavany.
Lioka 11:33-54 DIEM PROTESTANTA (DIEM)
–Tsy misy mampirehitra jiro ka mametraka azy any amin’ny takona na manarona azy amin’ny vata famarana; fa eo ambony fitoeran-jiro no apetrany, hany ka izay miditra ao an-trano dia mahita ny hazavana. Ny masonao no toy ny jiron’ny tenanao; raha mahiratra ny masonao, dia mazava koa ny tenanao manontolo; fa raha jamba kosa ny masonao, dia maizina koa ny tenanao. Tandremo àry mba tsy hanjary haizina ilay hazavana ao aminao. Eny, raha tarafin’ny hazavana ny tenanao manontolo fa tsy misy ilany maizina, dia hazava tanteraka araka izany toy ny hazavain’ny jiro mamirapiratra. Nony avy niteny i Jesoa, dia nasain’ny Farisianina anankiray hisakafo any an-tranony. Nandroso i Jesoa ary nipetraka hihinana. Gaga ilay Farisianina nahita Azy tsy nisasa tanana talohan’ny sakafo. Fa hoy kosa ny Tompo taminy: –Ianareo Farisianina itony, diovinareo tsara ny etỳ ivelany hatramin’ny vohon’ny kaopy sy ny vilia; kanefa ny ao anatinareo feno halatra sy haratsiam-panahy. Tsy misaina ianareo! Moa tsy ilay Andriamanitra nanao ny etỳ ivelany ve no nanao ny ao anatiny koa? Manaova asa fiantrana araka izay anananareo, dia hadio aminareo ny zavatra rehetra. Mampalahelo ianareo, ry Farisianina! Fa voaloanareo ho an’Andriamanitra ny ampahafolon’ny solila sy ny veromanitra mbamin’ny anana famboly isan-karazany, nefa ataonareo tsirambina ny rariny sy ny fitiavana an’Andriamanitra; ireto indrindra no tsy maintsy tontosaina, na tsy azo avela aza ireroa. Mampalahelo ianareo, ry Farisianina! Fa tianareo ny mipetraka eny aloha ao amin’ny sinagôga ary ny arahabain’ny olona eny an-kianja. Mampalahelo ianareo, fa toy ny fasana tsy misy famantarana ka voahitsakitsaky ny olona tsy ampoiziny. Niteny tamin’i Jesoa kosa ny anankiray amin’ny mpahay lalàna nanao hoe: –Mpampianatra ô, izahay koa dia alànao baràka amin’izany teninao izany? Fa hoy i Jesoa: –Mampalahelo koa ianareo, ry mpahay lalàna! Fa vesaranareo entan-tsy zaka ny olona, nefa na dia anankiray amin’ny rantsan-tananareo aza tsy akasikareo an’izany akory! Mampalahelo ianareo, fa anaovanareo rarivato ny fasan’ireo mpaminany izay novonoin’ny razanareo. Ny tenanareo ihany no vavolombelona manambara fa sitrakareo ny nataon’ny razanareo: ny razanareo moa namono, ianareo kosa manao rarivato. Izany no efa nitenenan’Andriamanitra araka ny fahendreny hoe: «Haniraka mpaminany sy apôstôly any aminy Aho: ka ny sasany amin’ireny hovonoiny ary ny sasany hoenjehiny.» Koa hanadinan’Andriamanitra ny olona ankehitriny ireo mpaminany rehetra izay nalatsa-dra hatramin’ny nahariana izao tontolo izao, nanomboka tamin’i Abela ka niafara tamin’i Zakarià ilay novonoina teo anelanelan’ny alitara fisoronana sy ny Toeramasina. Eny, hoy Aho aminareo, hanadinan’Andriamanitra ny olona ankehitriny avokoa izany. Mampalahelo ianareo, ry mpahay lalàna! Fa nalainareo ny fanalahidin’ny fahalalàna: ianareo moa tsy miditra ary izay te hiditra sakananareo. Nony niala teo i Jesoa, dia tezitra mafy ireo mpahay lalàna sy Farisianina; ary nanontaniany tamin’ny zavatra maro i Jesoa sady nofandrimpandrihany mba hitadiavany vava latsaka.
Lioka 11:33-54 Baiboly Katolika (MBC)
«Tsy misy olona mandrehitra jiro ka mametraka azy ao an-katakonana na ao ambanin’ny vata famarana, fa eo amin’ny fanaovan-jiro izy no apetrany mba hahitan’izay miditra ny mazava. Ny maso no jiron’ny tenanao, ka raha tsara ny masonao dia hazava ny tenanao rehetra; fa raha ratsy kosa izy, dia ho maizina koa ny tenanao. Tandremo àry fandrao zary haizina ny fahazavana ao anatinao. Fa raha ao amin’ny mazava tsy mifangaro haizina ny tenanao manontolo, dia hazava avokoa izy rehetra, mova tsy ny hazavain’ny jiro tsara firehitra ianao.» Raha mbola niteny Izy, dia nisy Farisianina anankiray nanasa Azy hisakafo ao aminy, ka niditra Izy dia nipetraka nihinana. Fa velona eritreritra ilay Farisianina nahita ity Izy tsy nisasa alohan’ny hihinana, ka hoy ny Tompo taminy: Ianareo Farisianina kosa iky mandio ny vohon’ny kapoaka sy ny lovia, kanefa ao anatinareo feno halatra sy faharatsiana. Ry adala, moa izay manao ny vohony tsy nanao ny atiny koa? Izao ihany e: manaova fiantrana araka izay anananareo, dia hadio ho anareo ny zavatra rehetra. Fa mila loza ianareo, ry Farisianina, satria ny fahafolon’ny solila sy ny rota ary ny anana rehetra aloanareo, ary ny rariny sy ny fitiavana an’Andriamanitra tsy asianareo raharaha akory; nefa tsy maintsy atao izany, ary tsy azo ajanona koa ny sisa. Mila loza ianareo, ry Farisianina, fa tia ny toerana voalohany ao amin’ny sinagoga sy ny arahaba eny an-kianja ianareo. Mila loza ianareo, fa toy ny fasana tsy hita ianareo, ka hitsahin’ny olona fa tsy fantany. Dia niteny ny mpampiana-dalàna anankiray ka nanao taminy hoe: «Ry Mpampianatra ô, raha izany no ataonao, dia manala baraka anay koa Ianao.» Fa hoy i Jesoa: «Mila loza ianareo, ry mpampianatra ny Lalàna, fa mampitondra ny tsy zaka ny olona ianareo, nefa na dia ny rantsan-tananareo iray aza tsy akasikareo an’izany akory. Mila loza ianareo, fa manao fasana ho an’ny mpaminany ianareo, kanefa ny razanareo ihany no namono azy! Koa mitsangan-ko vavolombelona sy mpankasitraka ny nataon’ny razanareo ianareo, fa izy moa namono ny mpaminany, ianareo kosa manao fasana ho azy. Izany no nanaovan’ny Fahendren’Andriamanitra hoe: Haniraka mpaminany sy apôstôly ho any aminy Aho, ka ny sasany hovonoiny ary ny sasany hoenjehiny, mba hampamoahina an’ity taranaka ity avokoa ny ran’ny mpaminany rehetra izay nalatsaka hatramin’ny nahariana an’izao tontolo izao, dia hatramin’ny ran’i Abela ka hatramin’ny ran’i Zakaria izay novonoina tanelanelan’ny ôtely sy ny Tempoly. Eny, lazaiko aminareo fa hampamoahina an’izany tokoa ity taranaka ity. Mila loza ianareo, ry mpampianatra ny Lalàna, fa nalainareo ny fanalahidin’ny fahalalana, ka ianareo tsy niditra, ny te hiditra nosakananareo.» Raha mbola niteny izany Izy, dia nododonan’ny Farisianina sy ny mpanora-dalàna, ary nozezehany fanontaniana maro, mba hamandrihany Azy sy hahazoany vava latsaka hiampangana Azy.