Nony tonga ny andro Pentekôsta, dia tafangona teo amin’io efitrano io ihany ny mpino rehetra. Ary nisy feo avy tany an-danitra tonga tampoka tahaka ny rivo-mahery mifofofofo ka nanenika ny trano nitoerany. Ary nisy lela maro mitarehin’afo niseho tamin’ny mpivory ka nizarazara nipetraka teny ambonin’ny tsirairay avy. Dia feno Fanahy Masina avokoa izy rehetra ary niteny fiteny samihafa araka izay nampitenenan’ny Fanahy azy avy.
Tamin’izay dia nisy Jiosy mpivavaka tsara, zanaka am-pielezana avy tamin’ny firenen-tsamihafa ambanin’ny lanitra, tafatoetra tao Jerosalema. Vao nanomboka ilay feo, dia nirohotra nanatona ny besinimaro sady sanganehana fatratra satria nandre ny mpino nampiasa ny fiteny manokana mahazatra azy mpihaino tsirairay avy. Talanjona sy gaga izy rehetra sady vaky vava hoe:
–Fa tsy avy any Galilea avokoa ve ireo miteny ireo? Ka ahoana no andrenesantsika tsirairay avy ny fiteny manokana nahabe antsika? Misy amintsika avy any Partia, Media, Elama ary misy mponina any Mezôpôtamia; misy mponina eto Jodea; misy koa ny any Kapadôsia, Pônto, Azia, Frijia sy Pamfilia; ao koa ny avy any Ejipta mbamin’ny faritanin’i Sirena any Libia; ary misy ny mpivahiny avy any Rôma; ao ny Jiosy, ary ao ny hafa firenena mpanaraka ny fivavahana jiosy; mbola misy koa ny avy any Kreta sy Arabia; kanefa dia rentsika izy ireo milaza, amin’ny fitenintsika avy, ny zava-dehibe ataon’Andriamanitra?
Talanjona sady very hevitra izy rehetra ka velon-dresaka hoe:
–Inona re no hevitr’izao?
Ny sasany anefa naneso ka nanao hoe:
–Mamon-divay vaovao ry zareo!
Fa nitsangana i Petera, niaraka tamin’ny apôstôly 11 lahy, ka nanandra-peo nandahatra tamin’ny vahoaka hoe:
–Ry Jiosy mbamy ianareo rehetra tafatoetra eto Jerosalema, izao no aoka ho fantatrareo, ka henoy tsara ny teniko. Tsy mamo velively araka ny fieritreretanareo akory ireo olona ireo, satria vao amin’ny sivy maraina izao. Fa izay mitranga eto izao dia fahatanterahan’ilay voalazan’Andriamanitra tamin’ny alalan’i Joela mpaminany hoe:
«Izao no ho tonga amin’ny andro farany, hoy Andriamanitra:
Handrotsahako ny Fanahiko ny olombelona rehetra;
hilaza hafatra avy amiko
ny zanakareo lahy aman-janakareo vavy,
hisehoam-pahitana ny tanoranareo,
ary hahazo tsindrimandry ny zokiolonareo.
Eny, amin’izany andro izany, dia samy handrotsahako ny Fanahiko
ireo mpanompoko na lahy na vavy
ka hilaza hafatra avy amiko izy rehetra.
Hampisehoako zava-mahatalanjona eny amin’ny habakabaka ambony
ary famantarana etỳ amin’ny tany ambany:
hisy ra sy afo ary zavon-tsetroka,
hiova ho haizina ny masoandro
ary ny volana ho tonga mena tahaka ny ra
alohan’ny higadonan’ny andro hiavian’ny Tompo,
dia ilay andro lehibe sy mamirapiratra.
Ary izay rehetra hiantso ny anaran’ny Tompo dia ho voavonjy!»
Ry vahoaka israelita, henoy izao teniko izao: I Jesoa avy any Nazareta dia Lehilahy nankatoavin’Andriamanitra teo imasonareo, satria tamin’ny alalany no nanaovan’Andriamanitra asa mahagaga sy zava-mahatalanjona ary famantarana teo anivonareo, araka izay efa fantatrareo. Natolotra izany Lehilahy izany araka ny voatendrin’ny fikasan’Andriamanitra sy araka ny fandaharany hatrizay rahateo; ka ny namonoanareo Azy dia nohomboanareo tamin’ny hazofijaliana tamin’ny alalan’ny ratsy fanahy; nefa natsangan’Andriamanitra ho velona sy nafahany tamin’ny fatoran’ny fahafatesana, fa sanatria raha hahatana Azy ny fahafatesana! Hoy manko i Davida ny aminy:
«Nahita ny Tompo mandrakariva teo anatrehako aho;
noho Izy eo ankavanako dia tsy hangozohozo aho.
Izany no nahaheni-kafaliana ny foko
ary nahaheni-karavoana ny teniko.
Eny, na ity nofoko ity aza
dia hitoetra amim-panantenana,
satria tsy hafoinao ho any amin’ny toeran’ny maty aho
ary tsy havelanao ho tratry ny fahalòvana Ilay voatokana ho Anao.
Natoronao ahy ny lalana mitondra any amin’ny fiainana,
hofenoinao hafaliana aho satria manatrika ahy Ianao.»
Ry havako, azoko lazaina mazava tsara ny amin’i Davida razambentsika: efa maty izy ary nalevina sady mbola eto amintsika mandraka androany ny fasany. Mpaminany izy ary nahalala fa Andriamanitra dia nianiana taminy nampanantena fa hisy anankiray amin’ny taranany hitsangana ho mpanjaka handimby azy. Efa tsinjon’i Davida mialoha izay hitranga ka ilay Mesia hitsangana ho velona no voalazany amin’ny hoe:
«Tsy nafoy ho any amin’ny toeran’ny maty Izy
ary ny nofony tsy tratry ny fahalòvana!»
Iny Jesoa iny no natsangan’Andriamanitra ho velona ary vavolombelona manambara izany izahay rehetra. Nasandratra ho eo ankavanan’Andriamanitra Izy ka nandray avy tamin’ny Ray ny Fanahy Masina Izay nampanantenaina ary narotsany taminay izany araka izao hitanareo sy renareo izao. Satria i Davida tsy niakatra tany an-danitra fa ny tenany no milaza hoe:
«Ny Tompo Andriamanitra dia niteny hentitra
tamin’ny Mpanjaka Tompoko hoe:
Mipetraha amin’ny sezafiandrianana eto ankavanako;
Izaho kosa hanao ny fahavalonao
ho fitoeran-tongotrao!»
Noho izany, dia aoka ho fantatry ny vahoaka Israely rehetra mazava tsara fa iny Jesoa nohomboanareo tamin’ny hazofijaliana iny indrindra no efa nataon’Andriamanitra ho Tompo sy Mesia.
Raha nandre izany ny olona, dia voatsindrona tao am-pony ka nanontany an’i Petera sy ny apôstôly namany hoe:
–Ry havana, inona no tokony hataonay?
Dia hoy i Petera taminy:
–Ialao ny toe-dratsy, ary aoka ianareo samy hatao batisa amin’ny anaran’i Jesoa Kristy mba ho voavela heloka, dia handray ny Fanahy Masina fanomezan’Andriamanitra. Fa ny fanomezana nampanantenain’Andriamanitra dia ho anareo sy ny zanakareo, ary ho an’ireo rehetra any lavitra any, na iza na iza hantsoin’ny Tompo Andriamanitsika hanatona Azy.
Mbola maro ny teny hafa nijoroan’i Petera ho vavolombelona ka nitaomany sy nananarany ny vahoaka hoe:
–Vonjeo ny tenanareo ka misaraha amin’ireto olona mpaniasia ireto!
Koa izay nandray tsara ny tenin’i Petera dia natao batisa; ary olona tokony ho telo arivo no nanatevin-daharana ny mpino tamin’izany andro izany.
Nazoto izy ireo nihaino ny fampianaran’ny apôstôly sy niombom-piainana toy ny mpiray tampo ary niara-nanao ny fiaraha-misakafo sy namonjy ny fivavahana. Dia raiki-tahotra avokoa ny olona noho ny zava-mahagaga sy famantarana maro vitan’ny apôstôly. Niray toerana ny mpino rehetra ary niombom-pananana; namidiny ny taniny sy ny fananany ka ny vola azo dia nifampizaràny araka izay nilain’ny tsirairay. Nazoto nihaona isan’andro izy rehetra: nivory tao an-kianjan’ny tempoly, niara-nisakafo tany an-tranony avy, nihinan-kanina tamin-karavoana sy fahatsoram-po, ary nidera an’Andriamanitra, hany ka mamy hoditra tamin’ny vahoaka rehetra. Ary ny olona izay notarihin’ny Tompo ho amin’ny famonjena dia nataony nanatevin-daharana an-dry zareo isan’andro vaky.
App Baiboly
Baiboly App ho an'ny Ankizy
