Marka 6:1-29

Ary niala teo Izy ka tonga tany amin’ny tanànany ary niaraka Taminy koa ny mpianany. Ary rehefa tonga ny Sabata dia nampianatra tao amin’ny sinagoga Izy. Ary maro izay nihaino Azy no talanjona indrindra ka niteny hoe: Taiza no nahazoan’Ilehity izany zavatra izany, ary manao ahoana ny fahendrena nomena Azy sy izao asa lehibe ataon’ny tanany izao? Tsy ilay mpandrafitra, zanak’i Maria, ary rahalahin’i Jakoba sy i Josesy ary i Jodasy sy i Simona va Izy io? Ary tsy etỳ amintsika va ireo anabaviny? Dia tafintohina Taminy izy. Fa hoy Jesosy taminy: Tsy misy mpaminany atao tsinontsinona raha tsy eo amin’ny taniny sy ny havany ary ny fianakaviany ihany. Ary tsy afaka nanao fahagagana akory Izy teo, afa-tsy ny nametraka ny tanany tamin’ny olona marary vitsy foana sy nahasitrana azy. Ary gaga Izy noho ny tsy finoan’izy ireo. Dia nitety ireo tanàna kely manodidina Izy ka nampianatra. Ary niantso ny roa amby folo lahy hankeo Aminy Izy ka naniraka azy tsiroaroa sy nanome azy fahefana amin’ny fanahy maloto. Ary nandrara azy Izy mba tsy hitondra zavatra ho any amin’ny halehany, na mofo, na kitapo, na vola ao anatin’ny fehikibony, afa-tsy tehina ihany. Nefa asio kapa ny tongotrareo ary aza mitondra akanjo roa, hoy Izy. Hoy koa Izy taminy: Izay trano idiranareo dia mitoera ao mandra-pialanareo any. Ary izay tanàna tsy mampandroso anareo na tsy mihaino anareo, rehefa miala tao ianareo, dia ahintsano ny vovoka ao am-paladianareo ho vavolombelona aminy. Dia lasa nandeha izy ireo ka nitory fa tokony hibebaka ny olona. Ary demonia* maro no noroahiny; ary nohosorany diloilo ny marary maro ka nositraniny. Ary nahare izany i Heroda mpanjaka, satria efa nalaza ny anaran’i Jesosy, dia hoy izy hoe: I Jaona Mpanao batisa efa nitsangana tamin’ny maty izany, koa izay no ananany hery hanao izao asa lehibe izao. Fa hoy ny sasany: I Elia izany; ary hoy ny sasany: Mpaminany sahala amin’ny mpaminany hafa rehetra izany. Ary rehefa nahare i Heroda dia hoy izy: I Jaona izay, ilay notapahiko loha iny; efa nitsangana tamin’ny maty izy. Fa i Heroda tenany no nandefa iraka hisambotra an’i Jaona ka namatotra azy tao an-tranomaizina noho ny amin’i Herodiasy, vadin’i Filipo rahalahiny, satria nalainy ho vady izy io. I Jaona dia efa nilaza tamin’i Heroda hoe: Tsy azonao atao ny maka ny vadin’ny rahalahinao. Ary i Herodiasy dia nanana fo lentika taminy ka naniry hahafaty azy, nefa tsy azony notanterahina izany. I Heroda dia natahotra an’i Jaona satria fantany fa lehilahy marina sy masina izy ka narovany. Rehefa nihaino an’i Jaona izy dia very hevitra be ihany; kanefa nihaino azy tamin’ny hafaliana koa izy. Tonga anefa ny andro izay nanaovan’i Heroda fanasana ho an’ny lehibe sy ny mpifehy arivo ary ny loholona tany Galilia noho ny fitsingerenan’ny taona nahaterahany. Niditra tao ny zanakavavin’i Herodiasy dia nandihy ka nahafaly an’i Heroda mbamin’izay niara-nipetraka nisakafo taminy teo. Dia hoy ny mpanjaka tamin-dRazazavavy: Angataho amiko izay tianao na inona na inona fa homeko anao izany. Ary nianiana taminy izy ka niteny taminy hoe: Na inona na inona no hangatahinao amiko dia homeko anao na dia hatramin’ny antsasaky ny fanjakako aza. Dia lasa Razazavavy ka nilaza tamin’ny reniny hoe: Inona re no hangatahiko? Ary hoy ny reniny: Ny lohan’i Jaona Mpanao batisa. Dia niditra haingana niaraka tamin’izay izy ho eo amin’ny mpanjaka ka nangataka hoe: Tiako raha omenao ahy haingana eo ambony lovia ny lohan’i Jaona Mpanao batisa. Dia nalahelo indrindra ny mpanjaka, kanefa noho ny fianianany sy ny olona izay nanatrika nisakafo teo dia tsy sahy nandà azy izy. Ary niaraka tamin’izay ny mpanjaka dia naniraka mpiambina ka nasainy noentiny teo aminy ny lohan’i Jaona. Dia nandeha io ka notapahiny tao an-tranomaizina ny lohan’i Jaona. Dia noentiny teo ambony lovia ny lohan’i Jaona ka nomeny an-dRazazavavy; ary Razazavavy kosa dia nanome izany ny reniny. Rehefa nandre izany ny mpianatr’i Jaona dia tonga ka naka ny fatiny ary nandevina azy.