Matio 13:33-58

Mbola nilaza fanoharana hafa taminy koa Izy hoe: Ny fanjakan’ny lanitra dia tahaka ny masirasira, izay nalain’ny vehivavy iray ka naharony tamin’ny koba intelon’ny famarana, mandra-pahazon’ny masirasira azy rehetra. Fanoharana no nilazan’i Jesosy izany zavatra rehetra izany tamin’ny vahoaka ary tsy nisy nolazainy taminy, afa-tsy tamin’ny fanoharana mba hahatanteraka izay nampilazaina ny mpaminany hoe: «Hiloa-bava hilaza fanoharana Aho; hanambara zavatra izay nafenina hatrizay nanorenana izao tontolo izao Aho» (Sal 78.2). Rehefa avy nampody ny vahoaka Jesosy dia niditra tao an-trano ary nanatona Azy ny mpianany dia niteny hoe: mba lazao aminay ny hevitry ny fanoharana ny amin’ny tsimparifary tany an-tanimbary. Ary Izy namaly hoe: Ny mpamafy ny voa tsara dia ny Zanak’Olona*; ny tanimbary dia izao tontolo izao; ny voa tsara dia ireo zanaky ny fanjakan’ny lanitra; ny tsimparifary dia ireo zanak’ilay ratsy; ny fahavalo izay namafy izany dia ny devoly*; ny fararano dia ny fahataperan’izao tontolo izao ary ny mpijinja dia ny anjely. Koa tahaka ny anangonana ny tsimparifary sy andoroana azy amin’ny afo dia toy izany no hatao amin’ny fahataperan’izao tontolo izao. Ny Zanak’Olona haniraka ny anjeliny, ary ireny dia hanangona ka hamoaka amin’ny fanjakany ny zavatra mahatafintohina rehetra mbamin’izay manao meloka, dia hanipy azy any amin’ny fandoroana lehibe mirehitra afo; any no hisy ny fitomaniana sy ny fikitroha-nify. Ary amin’izany ny marina dia hamirapiratra tahaka ny masoandro any amin’ny fanjakan’ny Rainy. Izay manan-tsofina, aoka izy hihaino. Ny fanjakan’ny lanitra dia tahaka ny harena nafenina tany an-tsaha izay hitan’olona ka nafeniny; ary noho ny hafaliany dia lasa nandeha izy ka nivarotra ny fananany rehetra dia nividy izany saha izany. Ary koa, ny fanjakan’ny lanitra dia tahaka ny mpivaro-mandeha iray izay nikatsaka vatosoa; koa rehefa nahita vatosoa iray sarobidy izy dia lasa nivarotra ny fananany rehetra ka nividy azy. Ary koa, ny fanjakan’ny lanitra dia tahaka ny harato tarihina, izay nalatsaka tao amin’ny ranomasina ka nahavory ny samihafa karazana rehetra; ary rehefa feno izany dia notarihiny ho eny an-tanety, dia nipetraka ny olona ka nifantina ny tsara hataony ao anaty harona fa ny ratsy kosa dia nariany. Dia tahaka izany no hatao amin’ny fahataperan’izao tontolo izao; hiainga ny anjely ka hanavaka ny ratsy fanahy hisaraka amin’ny marina, dia hatsipiny any amin’ny fandoroana lehibe mirehitra afo izy; any no hisy ny fitomaniana sy ny fikitroha-nify. Azonareo va izany rehetra izany? Hoy ireo Taminy: Eny. Dia hoy Izy taminy: Koa amin’izany ary ny mpanoradalàna* rehetra izay nampianarina ny amin’ny fanjakan’ny lanitra dia tahaka ny tompon-trano iray izay mamoaka zava-baovao sy tranainy avy ao amin’ny firaketany. Ary rehefa vitan’i Jesosy ireo fanoharana ireo dia niala teo Izy. Nony tonga tany amin’ny taniny Izy dia nampianatra ny olona tao amin’ny sinagogany, ary talanjona ny olona ka nilaza hoe: Avy taiza re no nahazoan’Ilehity izany fahendrena izany sy ireny fahagagana ireny? Tsy Ilehity va ilay zanaky ny mpandrafitra? Tsy Maria va no anaran’ny reniny? Ary tsy i Jakoba sy i Josefa ary i Simona sy i Jodasy va no rahalahiny? Ary ireo anabaviny, moa tsy etỳ amintsika avokoa va? Koa avy taiza no nahazoan’Ilehity izany zavatra rehetra izany? Ary tafintohina Taminy izy ireo. Fa hoy Jesosy taminy: Tsy misy mpaminany tsy homen-kaja, afa-tsy eo amin’ny taniny sy ny mpianakaviny ihany. Ary tsy nanao asa lehibe maro teo Izy noho ny tsy finoan’ireo.