ថ្លែងពីអ្វីដែលឱ្យជីវិតគំរូ

អំណាចនៃអណ្ដាត 

បាននូវជីវិត និងធ្លាក់ទៅក្នុងក្ដីស្លាប់ នោះគឺសុទ្ធតែស្ថិតនៅក្នុងអំណាចរបស់អណ្ដាត! តើអ្នកជឿថាដូច្នេះ ដែរឬទេ? ទោះបីអណ្ដាតជាអវយវៈតូចក្ដី ប៉ុន្តែវាអាចថ្លែងចេញមកនូវសន្ទរកថាយ៉ាងវិសេសវិសាល។ រងើកភ្លើង ក៏ជាអង្គដ៏តូចមួយ តែអាចបង្កឱ្យព្រៃដ៏ធំមួយអាចឆេះបាន។ ចង្កូតសំពៅ នោះក៏ជាអ្វីដែលតូចដែរ ដែលវាអាចបង្វែរគោលដៅរបស់សំពៅដ៏សែនធំមួយ។ ក្នុងកណ្ដាលចំណោមនៃផ្នែករូបរាងកាយទាំងប៉ុន្មានរបស់យើង អណ្ដាតមានអំណាចខ្លាំងក្លាជាងគេ ហើយវាអាចឱ្យពិភពលោករបស់អ្នកឆេះ ឬនាំមកនូវជីវិត ទៅដល់ព្រលឹងដែលខ្សោយល្វើយរបស់អ្នក បានដូចគ្នា។ អ្នកជាអ្នកជ្រើសរើស។

ព្រះបន្ទូលប្រាប់យើងថា ពាក្យសម្ដីរបស់យើងអាចដូចជាភ្លើងឆាបឆេះ ដែលបំបែកមិត្តភក្តិស្និទ្ធស្នាល បង្កឱ្យមានកំហឹង ឬបង្កើតជាកំហុស ដោយភាពល្ងីល្ងើ។ ផ្ទុយគ្នាដែរ ព្រះបន្ទូលក៏ប្រាប់ដែរថា អណ្ដាតអាចថ្លែងចេញនូវពាក្យពេចន៍ដែលនាំឱ្យមានជីវិត … ជាពាក្យ ដូចផ្កាថ្កុលមាស ដូចជាទឹកដែលផ្ដល់ជីវិត ឬទឹកឃ្មុំដល់ដួងព្រលឹង។ ពាក្យសម្ដីរបស់យើង អាចផ្ដល់ជាផលសម្រាប់ ការល្អ ឬការអាក្រក់។

អណ្ដាតរបស់យើង ហើយនិងអំណាចរបស់វា ក្នុងការប្រើប្រាស់ពាក្យ ជាអំណោយទានមកពីព្រះ ដែលប្លែកហើយមានឥទ្ធិពល។ នៅពេលយើងអានពី សុភាសិត នោះយើងត្រូវតែកត់សម្គាល់ថាពីមួយ ខ ទៅមួយ ខ អំណាចនៃពាក្យរបស់យើង វាហាក់បង្ហាញឫទ្ធិចេញពីទំព័រនីមួយៗ។ សុភាសិត ១២៖៦ បង្រៀនយើងថា ពាក្យរបស់យើង មានអំណាចក្នុងការបំផ្លាញ និងមានអំណាចនឹងកសាង។ តើយើងប្រើប្រាស់ពាក្យដែលថ្លែងចេញពីអណ្ដាតរបស់យើង ដើម្បីកសាងមនុស្ស ឬបំផ្លាញអ្នកដទៃ? តើនរណាគឺជាអ្នកគ្រប់គ្រងទៅលើអណ្ដាតរបស់អ្នក? តើយើងអាចទម្លាក់កំហុសទៅលើនរណាបាន នៅពេលដែលពាក្យប្រមែប្រមូល និយាយចេញមកពីមាត់របស់យើង? វាជាហេតុបង្គាប់ចាំបាច់ ដែលយើងត្រូវសម្រេចចិត្ត ដោយដឹងខ្លួន ដើម្បីគ្រប់គ្រងទៅលើអ្វីដែលថ្លែងចេញមកពីអណ្ដាតផ្ទាល់របស់យើង។

ដោយហេតុថា ពាក្យពេចន៍ដ៏វិជ្ជមាន ស្រស់សោភា និងមានអំណាចរបស់យើង ទាំងអាចព្យាបាលនិងលើកទឹកចិត្តផង នោះយើងមិនចាំបាច់ត្រូវសន្សំសំចៃពាក្យពេចន៍ទាំងនោះឡើយ។ នៅពេលពាក្យយើងថ្លែងចេញមកនូវសេចក្ដីពិត ពាក្យទាំងនោះ មានសមត្ថភាពក្នុងការផ្លាស់ប្រែជីវិត។ ចូរឈប់បង្អង់ ហើយគិតពិចារណាអំពីរបៀបដែលអ្នកប្រាស្រ័យទាក់ទង។ តើពាក្យរបស់អ្នកលើកទឹកចិត្តមនុស្ស ដើម្បីឱ្យគេទទួលបាននូវភាពដ៏អស្ចារ្យសម្រាប់ជីវិត? តើពាក្យរបស់អ្នកគាំទ្រ និងជួយទៅដល់អស់អ្នកដែលកំពុងរងទុក្ខ? តើពាក្យរបស់អ្នកថែទាំ បំប៉ន និងជំរុញ ហើយលើកទឹកចិត្តដល់កូនៗរបស់អ្នក?

ជាអកុសល អារម្មណ៍ដូចជារឿងស្អប់ ភាពភ័យខ្លាច កំហឹង ចិត្តសង្ស័យ ទង្វើទាស់ចិត្ត និងរឿងគុំកួន តែងបញ្ឆេះចិត្ត និងដឺកនាំពាក្យទាំងឡាយរបស់យើងដែរ។ ទោះបើពាក្យទាំងនោះបានសរសេរ ឬថ្លែងចេញមក វាអាចមានអំណាចនឹងបំបែក និងបំផ្លាញបរិស្ថានជុំវិញដែលល្អ ទាំងប៉ះពាល់ដល់ទំនាក់ទំនងទាំងឡាយរបស់យើងដូចគ្នា។

ច្រើនឆ្នាំមុន ខ្ញុំទទួលបានការប្រឡងប្រជែងមួយ ឱ្យធ្វើបទបង្ហាញពី អេភេសូរ ៤៖២៩ ដែលមានចែងថា៖ «មិន​ត្រូវ​ឲ្យ​មាន​ពាក្យ​អាក្រក់​ណា​មួយ​ចេញ​ពី​មាត់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ឡើយ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ ត្រូវ​និយាយ​តែ​ពាក្យ​ល្អៗ សម្រាប់​ស្អាង​ចិត្ត​តាម​ត្រូវ​ការ ដើម្បី​ឲ្យ​បាន​ផ្តល់​ព្រះ‌គុណ​ដល់​អស់​អ្នក​ដែល​ស្តាប់»។ នេះគឺជាព្រះបន្ទូលបង្គាប់បញ្ជាដ៏មុតមាំ។ នេះឯងជាគម្រោងកម្មវិធី សម្រាប់ឱ្យរូបខ្ញុំត្រូវលត់ដំនិងសាំងអណ្ដាតរបស់ខ្ញុំ។ ដោយធ្លាប់ឆ្លងកាត់និងឃើញពីសមុទ្រខ្សាច់នៃពាក្យសម្ដីនាំឱ្យឈឺចាប់យ៉ាងច្រើន នោះខ្ញុំពិតជារំភើបនៅក្នុងការធ្វើដំណើរផ្សងព្រេង ដែលនាំមកនូវជីវិតតាមរបៀបដែលខ្ញុំនិយាយខ្លាំងណាស់។ ខ្ញុំចង់ថ្លែងពីពាក្យដែលនាំឱ្យមានជីវិតទៅកាន់ពិភពលោករបស់ខ្ញុំ ដោយខ្ញុំត្រូវចាប់ផ្ដើមពីអណ្ដាតផ្ទាល់របស់ខ្ញុំ។

ដោយសារតែអណ្ដាតរបស់យើងកាន់នូវអំណាចដ៏ខ្លាំងក្លា ទាំងនាំឱ្យមានជីវិត ឬក្ដីស្លាប់ នោះយើងត្រូវតែយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះរាល់អ្វីៗដែលយើងនិយាយ និងពីរបៀបដែលយើងនិយាយពីវា។ ចូរពិចារណាអំពីពាក្យសម្ដីរបស់អ្នក។ ពាក្យសម្ដីរបស់អ្នកអាចផ្លាស់ប្រែអ្វីៗទាំងអស់! 

សូមសញ្ជឹងគិតពិចារណា៖

បន្តិចក្ដី។ លឿនក្ដី។ ស្រួលក្ដី។ ចូរពិចារណាអំពីឥទ្ធិពលនៃពាក្យសម្ដីរបស់អ្នក។ តើអ្នកអាចថ្លែងពីពាក្យដែលនាំមកនូវជីវិត សេចក្ដីពិត និងពាក្យដែលមិនបំផ្លាញ ឱ្យបានច្រើនជាងមុន ដោយរបៀបណា?

សេចក្ដីអធិស្ឋាន៖

ឱ ព្រះអម្ចាស់អើយ សូមជួយទូលបង្គំ ឱ្យកាន់តែដឹងខ្លួនអំពីអំណាចនៃអណ្ដាត និងពាក្យសម្ដីដែលទូលបង្គំជ្រើសយកមកនិយាយ។ សូមជួយឱ្យទូលបង្គំថ្លែងពីពាក្យដែលនាំមកនូវជីវិត និងមិនមែននាំមកនូវក្ដីស្លាប់នោះឡើយ។