Զատկի պատմությունըՕրինակ

ԿԻՐԱԿԻ

Այս հրաշալի օրը, մենք կխորհենք խաչի, դատարկ գերեզմանի և այն ամենի մասին, որ մեզ տրվեց դրանով։ Բայց նաև եկեք խորհենք այն հանձնարարության մասին, որ տրվեց մեզ. «Գնացեք և աշակերտեք...» Իրական ավետարանը, որ Հիսուսը տվեց Իր աշակերտներին ոչ միայն ստացվող, այլ նաև փոխանցվող օրհնության մասին բարի լուրն էր։ Հիսուսը լքեց Իր աշակերտներին պատրաստ այլ աշակերտներ ստեղծելու՝ պտուղ տալու։ Մենք կարող ենք ասել՝ դա աշխատեց, քանի որ այն մարդիկ, ովքեր դարձան նրանց աշակերտները, ևս աշակերտներ ունեցան։ Եվ այդպես, դա փոխանցվում է երկու հազար տարի։ Բայց հավանաբար, ամեն սերունդում, հատկապես մերում, երբ փոխանցում ենք ավետարանը, այն վերափոխվում է ինչ-որ ավելի թույլ բանի։ Իրապես պտուղ տալու փոխարեն, մենք առանց սերմ խաղող ենք տնկում։ Փառաբանելով Աստծուն և շնորհակալություն հայտնելով այն օրհնությունների համար, որ ստանում ենք, եկեք նաև աղոթենք առավել մեծ մարտահրավեր ստանալու համար, որպեսզի կարողանանք փոխանցել այդ օրհնությունները և ապրել ըստ Իրական Հանձնարարության։