1. Mose 4
4
Kain un Abel
1Un de Mensch erkjand Eva, siene Fru, un see wort schwanga un jebua Kain; un see säd: Ekj ha eenen Maun erwoawen met däm Harn. 2Un see jebua nodäm sienen Brooda, däm Abel. Un Abel wort een Schopshoad, un Kain wort een Akamaun.
3Un no eene Tiet passieed daut, doa brocht Kain däm Harn eene Opfagow vonne Ieedboddem Frucht; 4un Abel, uk hee brocht vonne Ieeschte ut siene Häad un von äarem Fat. Un Gott kjikjt opp Abel un opp siene Opfagow; 5oba opp Kain un opp siene Opfagow kjikjt hee nich. Un Kain wort sea oajalich, un sien Jesecht bekjt sikj. 6Un Gott säd to Kain: Wuarom best du oajalich, un wuarom haft sikj dien Jesecht jebekjt? 7Es daut nich soo, daut et sikj opphäft wan du goodet deist? Un wan du nich goodet deist, soo licht de Sind vere Däa. Un no die woat äa Velangen sennen, oba du harsch äwa ar.
8Un Kain räd too sienem Brooda Abel; un daut passieed, aus see oppem Flekj wieren, doa erhoow sikj Kain jäajen sienen Brooda Abel un schluach am doot. 9Un Gott säd to Kain: Wua es dien Brooda Abel? Un hee säd: Ekj weet nich; sie ekj mienem Brooda sien Hoad? 10Un hee säd: Waut hast du jedonen! Horch! Daut Bloot von dienem Brooda schricht no mie vom Ieedboddem häa. 11Un nu, veflucht best du vom Ieedboddem häa, dee sien Mul opjemoakt haft, dienem Brooda sien Bloot von diene Haunt opptonämen! 12Wan du däm Ieedboddem bebust, saul hee wiedahan siene Krauft nich jäwen; jejoach un een Flichtlinkj saust du oppe Ieed sennen. 13Un Kain säd toom Harn: Too groot es miene Stroof, ar too droagen. 14Kjikj, du hast mie vondoag vom Ieedboddem vejoacht, un ekj woa veborje sennen ver dienem Aunjesecht un woa jejoach un een Flichtlinkj oppe Ieed sennen; un daut woat passieren: Wäa mie finjt, woat mie ombrinjen. 15Un Gott säd to am: Doarom, jiedra, dee Kain ombrinjt, woat säwen Mol jratren Rach opp sikj holen. Un Gott muak aun Kain een Teakjen, daut am kjeena ombrinjt, wäa am finjt. 16Un Kain jinkj wajch vom Aunjesecht Gottes un wond em Launt Nod, oostlich von Eden.
Kain siene Nokomen – Sett siene Jeburt un Nokomen
17Un Kain erkjand siene Fru, un see wia schwanga un jebua Hanoch. Un hee bud eene Staut un nand de Staut no sienem Sän sienen Nomen Hanoch. 18Un däm Hanoch wort Irad jebuaren; un Irad wia de Voda von Mehujael, un Mehujael wia de Voda von Methusael, un Methusael wia de Voda von Lamech. 19Un Lamech neem sikj twee Frues; de Nomen de eene wia Ada, un de Nomen de aundre Zilla. 20Un Ada jebua Jabal; disa wia de Voda de enne Zelten wond un Vee Häaden haud. 21Un de Nomen von sienem Brooda wia Jubal; disa wia de Voda von aul dee, dee met Hoapen un Fleeten omgonen. 22Un Zilla, uk see jebua Tubalkain, eenen Hauntwoakja von aulahaunt schnied Jereetschoft ut Koppa un Iesa. Un de Sesta von Tubalkain wia Naama.
23Un Lamech säd to siene Frues: Ada un Zilla, hieet miene Stemm; Frues Lamech, hieet opp mien Räden! Eenen Maun brocht ekj fa miene Wunden om un eenen Jinjlinkj fa miene Strime! 24Wan fa Kain säwen Mol jratren Rach jeeeft woat, soo Lamech 7 un 70 Mol.
25Un Adam erkjand nochmol siene Fru, un see jebua eenen Sän un jeef am däm Nomen Sett; dan Gott haft mie eenen aundren Somen jesat aune Städ von Abel, wiels Kain am omjebrocht haud. 26Un däm Seth, uk am wort een Sän jebuaren, un hee jeef am däm Nomen Enos. Doa funk maun aun, däm Nomen Gottes auntoroopen.
હાલમાં પસંદ કરેલ:
1. Mose 4: PBJHF
Highlight
શેર કરો
નકલ કરો
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© SW-Radio e.V.