راز و نیاز با خدانمونه

کسانی که خواهان گفتگوهای عمیق‌تر و شیرین‌تر با خدای پدر هستند باید صبر کردن را یاد بگیرند – صبری توام با اعتماد به حکمت، حاکمیت، اراده و زمانبندی او. اما چرا خداوند گاهی اوقات به انتظار نیاز دارد؟ در ادامه، مسیرهایی مطمئن برای داشتن زندگی بالغ و پخته توام با دعاهای رابطه ساز با خداوند که همه ما میخواهیم اما گاهی اوقات خیلی برای آنها عجول هستیم، آورده شده.

اگر میتوانستم اولین قانون را با بوق و کرنا و فرش قرمز اعلام میکردم: بهتر است قبل ازدعا کردن، صبر کنیم و قبل از اینکه درخواستمان را پیش خداوند مطرح کنیم با او صحبت کنیم. در این گامِ تشخیص، ما درحضور خدا وقت میگذرانیم تا آنچه در قلب اوست را کشف کنیم. انتظار ما، نشانه تسلیم و احترام ما نسبت به خواست و اراده اوست. ما به حکمت او نیازمندیم تا درخواستمان را به درستی عنوان کنیم. 

وقتی شاگردان از عیسی خواستند چگونه دعا کردن را به آنها بیاموزد، او دعا کردن را اینطور به آنها آموخت: "اراده تو چنان که در آسمان انجام می‌شود بر زمین نیز به انجام رسد." (متی۶: ۱۰).ما هم میتوانیم درخواست‌های خود را به حضور عیسی برده از او بخواهیم به ما چگونه دعا کردن رابیاموزد همانطور که خداوند اراده خدا خود را آنطور که در آسمان است بر زمین نیز آشکار میکند، ما نیز در موقعیت درست برای درخواست آنچه موجب خشنودی اوست قرار میگیریم. درخواست کردن بدین طریق، همزمان موجب تحقق امیال و خواست های قلبی خودمان نیز می شود.این روش، زندگیِ دعایی مرا دگرگون کرده است. من قویا لذت‌های ناشی از دعا به درگاه خداوند در جهت تحقق اراده و خواست های خودش را توصیه میکنم. در این مقدمه ارتباطی، ما منتظر خداوند هستیم تا به عنوان مشاور شگفت انگیز حضور یابد.

در مواقع دیگر،نیاز به صبر کردن بعد از یک درخواست بوجود می‌آید. این نوع انتظار با فصل‌های زندگی ارتباط مستقیم دارد. همیشه زمان دریافت یک چیز نیست. برای همه چیز و هر کاری زیر سقف آسمان، زمان معینی وجود دارد. (جامعه ۳: ۱) زمان معین قطعا می‌رسد اما نه تازمانی که وقتش فرا نرسیده. زمان مقرر به واسطه برکتی که که از انتظار ما برای پاسخ میگیرد، دو چندان زیباست.

و کلام آخر، انتظار نیازمند پشتکار است و پشتکار بسیار قیمتی است. کسانی که در آرزوی کمال و پختگی هستند باید از پله‌های شیبدار و مارپیچی که بوجود آوردنده کمال است با قدم‌های آهسته و طمانینه عبور کنند. کتاب‌مقدس تا آنجا پیش رفته که می‌گوید مسیرهای پرتنش و سخت زندگی باید گرامی داشته شوند! شاید‌ما در لحظه، استرس ناشی از پشتکارمان را که موجب پاکسازی نفسمان می‌شود بی مقدار شمرده و از آن بیزار باشیم اما بعدا حاضر نخواهیم بود آنچه را که حاصل میشود را با هیچ دیگری عوض کنیم. خداوند با ممانعت از فرار ما از صبر کردن، ما را برکت می‌دهد.