7خیمه‌های کوشان را در زحمت دیدم؛

چادرهای سرزمین مِدیان لرزان شدند.

8خداوندا، آیا غضب تو بر نهرها افروخته شد؟

و خشم تو بر رودخانه‌ها؟

آیا بر دریا غیظ داشتی،

آنگاه که بر اسبان خود پیش راندی،

بر ارابه‌های نجات خویش؟

9کمان خویش از غلاف بیرون کشیدی،

و تیرهای بسیار طلب کردی.#3‏:9یا:‏ «موافق قَسَمهایی که برای قبایل خوردی». سِلاه

زمین را به نهرها منشق ساختی.

10کوهها تو را دیدند و از درد به خود پیچیدند؛

سیلابها جاری شدند،

و ژرفا به غرش درآمده،

دستان خویش برافراشت.

11از تابش برق تیرهای تو و درخشندگی نیزۀ برّاقت،

خورشید و ماه در برجهای خود بی‌حرکت ایستادند.

12در خشم، زمین را درنَوَردیدی،

و در غضب، ملتها را پایمال کردی.

13برای نجات قوم خود بیرون آمدی،

برای نجات مسیح خویش.

سَرِ خاندان شریران را کوبیدی

و از شالوده تا به گردن را مکشوف ساختی. سِلاه

14سَرِ جنگاورانِ ایشان را به نیزۀ خودشان مجروح کردی،

آنگاه که چون گردباد آمدند تا مرا پراکنده سازند،

شادمان از اینکه گویی برای فرو بلعیدن فقیران در خفا می‌رفتند.

15با اسبان خود دریا را زیر پا نهادی؛

آبهای بسیار را به تلاطم درآوردی.

16این را شنیدم و احشایم بلرزید،

و از صدایش لبانم بجنبید.

پوسیدگی به استخوانهایم داخل شد،

و در جای خود لرزیدم.

اما به آرامی انتظار روزی را خواهم کشید

که تنگی بر قومی که بر ما حمله می‌آورند، عارض شود.

شادی حَبَقوق در خداوند

17اگرچه درخت انجیر شکوفه نیاورَد،

و میوه در موها یافت نشود،

محصول زیتون از میان برود،

و مزرعه‌ها آذوقه ندهد،

گله از آغل منقطع شود،

و رمه‌ای در طویله‌ها نباشد،

18لیکن من در خداوند شادمان خواهم بود

و در خدای نجات خویش وجد خواهم کرد.

19خداوندگارْ یهوه قوّت من است؛

او پاهایم را همچون پاهای آهو می‌گرداند،

و مرا بر مکانهای بلندم خرامان می‌سازد.

حبقوقنمونه

کلام

دربارۀ اين برنامۀ مطالعه

برنامه‌های مطالعۀ مربوطه

آیا او را میشناسی؟

سرود: فیض در داستان شما

از نگرانی رها شو

اراده او چیست؟

آدینه ی نیک

هویت تو