بذرهای بهار: سفر ۴۰ روزۀ یک زننمونه

«آماده کردن زمین»

لوقا ۸‌:‌‏۱۹‏-۲۱ را بخوانید.

 بار دیگر، به آنچه عیسی می‌فرماید، گوش دهید. او همان نکتۀ قبلی را تکرار می‌کند. وقتی چیزی تکرار می‌شود، یعنی مهم است.

امروز در سکوت، به‌نرمی و ملاطفت، اما بدون ترس از خود بپرسید: «من به کلام خدا چگونه پاسخ می‌دهم؟ آیا من با کلام خدا صرفاً موافقم یا حقیقتاً از آن اطاعت نیز می‌کنم؟»

اخیراً، شاهد دوستان قدیمی عزیزی بوده‌ام که فهمیده‌اند کلام خدا را شنیده و به آن ایمان داشته‌اند، اما حقیقتاً به آن عمل نکرده‌اند.

آنها فکر می‌کردند از عیسیٰ پیروی می‌کنند. همۀ اطرافیان‌شان نیز همین‌طور فکر می‌کردند، اما این دوستان با بررسی دقیقتر، دریافتند که در واقع چنین نبود. آنها با اندوهی عمیق، برای سالهای گذشته، فرصتهای از دست رفته، و تأثیری که نااطاعتی‌شان بر فرزندان و اعضای خانواده‌هایشان گذاشته بود، اشک می‌ریختند. آنها پی بردند که کوشیده بودند بدون انکار نَفْس/خود، از عیسی پیروی کنند. تا وقتی انسان با تسلیم کامل از عیسی پیروی نکند، نمی‌تواند پیرو او باشد.

«مادر و برادران من کسانی هستند که کلام خدا را می‌شنوند و به آن عمل می‌کنند.» بین محبت و اطاعت، پیوندی ناگسستنی وجود دارد. ممکن است شرایط چنان حواستان را پرت، و یا مسحورتان کند و به چالش‌ بکشد که نتوانید بر کلام خدا متمرکز شوید و آن را جدّی بگیرید. ممکن است برای خود عذر و بهانه بیاورید. اما سخنان عیسی واضح و مشخص‌اند:

لوقا ۱۴‌:‌‏۲۶
«هر که نزد من آید و از پدر و مادر، زن و فرزند، برادر و خواهر، و حتی از جان خود نفرت ندارد، شاگرد من نتواند بود.»

لوقا ۱۴‌:‏۳۳
«به همین‌سان، هیچ‌یک از شما نیز تا از تمام دارایی خود دست نشوید، شاگرد من نتواند بود.»

اگرچه ممکن است دردناک باشد، اما از خودتان این سؤال را بکنید: «آیا من با کلام خدا صرفاً موافقم یا از آن اطاعت نیز می‌کنم؟»

اگر حالا گریه کنید، بهتر است تا بعداً بگریید. از خدا کمک بخواهید و اینکه بر شما رحمت فرماید. به بی‌توجهی، ترس و بی‌ایمانی خود اعتراف کنید. از او بخواهید به شما فیض عطا کند تا همه چیز را تسلیمش کنید. این می‌تواند به چه معنا باشد؟ از دست دادن کنترل؟ شکست و ناکامی احتمالی؟ خودباختگی؟ اقرار به اینکه اوضاع آن‌گونه که به نظر می‌رسد، نیست؟

«خداوندا، کمکم کن تا ببینم تو نمی‌خواهی چیزی را از من بگیری، بلکه می‌خواهی حیات را به فراوانی به من ببخشی! تو می‌خواهی خودت را به من ببخشی!»