با هم بهتر باشیمنمونه

در مسیر زندگی، ما به یکدیگر نیاز داریم!

کتاب مقدس در کولسیان ۲: ۶-۷ می فرماید: پس چنانکه عیسی مسیح خداوند راپذیرفتید، در وی رفتار نمایید، که در او ریشه کرده و بنا شده و در ایمان راسخ گشته اید، بطوری که تعلیم یافته اید و در آن شکرگزاری بسیارمی نمایید. کتاب مقدس بارها زندگی را با راه رفتن مقایسه کرده است چراکه شما در مسیر زندگی تنها به صورت ساکن در یکجا ننشسته اید! ما هر روزه در حال سفر کردن هستیم. سراسر عهد جدید به ما می آموزد که با حکمت، محبت، نور، اطاعت و در روح قدم بر داریم. ولی یکی از راه های کلیدی که خداوند به ما می آموزد این است که: شما هرگز برای تنها ماندم در زندگی آفریده نشده ای! البته این موضوع هیچ ارتباطی با اینکه آیا شما مجرد هستید یا ازدواج کرده اید ندارد. ازدواج مسئله را حل نمی کند؛ بلکه جامعه و شما جامعه را در خانواده روحانی خود یافت می کنید.

بدن عیسی مسیح

برخی از شما می پرسید: مشکل تنها بودن تنها راه رفتن در زندگی جیست؟ می کویید: من تنها بودن را دوست دارم و در واقع تنهایی را ترجیح می دهم. می توانم به شیوه خود راه بروم و احتیاجی به این ندارم که برای کسی صبر کنم. شما ممکن است برای راه رفتن احتیاجی به کسی نداشته باشید اما برای راه رفتن در طول مسیر زندگی به دیگران نیاز دارید که با شما راه بروند. اجازه دهید که سه دلیل بدهم:

۱. بی خطر تر خواهد بود. آیا تا به حال مجبور بوده اید که در یک کوچه تاریک در شب ‌و یا در یک راه طولانی در حومه شهر به تنهایی راه بروید؟ این می تواند کمی ترسناک باشد. پس راه رفتن با دیگران در مسیر زندگی امن تر خواهد بود! ۲. یک ضرب المثل قدیمی زامبیا وجود دارد که می گوید: وقتی شما به تنهایی می دوید، سریعتر می دوید. اما اگر با یکدیگر بدوید مسیر طولانی تری را طی خواهید کرد. زندگی یک خط تیره ممتد ۵۰ یاردی نیست بلکه مانند یک مسابقه ماراتن است. تنها راه به اتمام رساندن مسابقه به خوبی و فرسوده نشدن این است که به همراه افراد دیگر در مسیر زندگی به روابط تان معنیای حقیقی دهید. بلکه این نشانه باهوش بودن شما نیز خواهد بود. چرا که شما با راه رفتن و وقت گذراندن با دیگران بیشتر مسا ئل تازه یاد خواهید گرفت تا وقتی که تنها هستید! در کتاب امثال باب ۲۸ آیه ۲۶ می فرماید: آنکه بر دل خود توکل نماید احمق میباشد، اما کسیکه به حکمت سلوک نمایدنجات خواهد یافت. به عبارت دیگر، شما ممکن است به تنهایی به موضوعی فکر می کنید و بر این باور هستید که افکارتان صحت دارد و هیچ کس را ندارید که با افکارتان موافق باشد، پس ممکن است در جهت اشتباه حرکت کنید.

هنگامی که شما به تنهایی در مسیر زندگی خود راه می روید، هیچ کس را نخواهید داشت، "ما از مسیر زندگی خارج خواهیم شد اما ما باید بر روی مسیر حرکت کنیم و برگردیم در مسیر درست گام برداریم.”

‮افسسیان ۴:۶۱ می گوید: “‬که از او تمام بدن مرکب و مرتب گشته، به مدد هر مفصلی و برحسب عمل به اندازه هرعضوی بدن را نمو میدهد برای بنای خویشتن در محبت.” شما باید دیگران را در زندگی خود داشته باشید تا به شما در رشد شخصیتان کمک کنند. زندگی درباره روابط است. خداوند محبت است و می خواهد شما یاد بگیرد که او را دوست داشته باشید و همچین دیگران را نیز دوست داشته باشید. این دو درس بزرگ در زندگی است.