مزمور 1:7-17

به اشتراک گذاشتن

مزمور 1:7-17 Persian Old Version (POV-FAS)

ای یهوه خدای من، در تو پناه میبرم. ازهمه تعاقب کنندگانم مرا نجات ده و برهان. مبادا او مثل شیر جان مرا بدرد، و خرد سازد ونجاتدهندهای نباشد. ای یهوه خدای من اگراین را کردم و اگر در دست من ظلمی پیدا شد، اگر به خیراندیش خود بدی کردم و بیسبب دشمن خود را تاراج نمودم، پس دشمن جانم راتعاقب کند، و آن را گرفتار سازد، و حیات مرا به زمین پایمال کند، و جلالم را در خاک ساکن سازد. سلاه. ای خداوند در غضب خود برخیز، بهسبب قهر دشمنانم بلند شو و برای من بیدار شو! ای که داوری را امر فرمودهای! و مجمع امت هاگرداگرد تو بیایند. و بر فوق ایشان به مقام اعلی رجوع فرما. خداوند امتها را داوری خواهد نمود. ای خداوند، موافق عدالتم و کمالی که در من است مرا داد بده! بدی شریران نابود شود و عادل راپایدار کن زیرا امتحان کننده دلها و قلوب، خدای عادل است. سپر من بر خدا میباشد که راست دلان را نجاتدهنده است. خدا داور عادل است و هر روزه خدا خشمناک میشود. اگربازگشت نکند شمشیر خود را تیز خواهد کرد؛ کمان خود را کشیده و آماده کرده است. وبرای او آلات موت را مهیا ساخته و تیرهای خویش را شعلهور گردانیده است. اینک به بطالت آبستن شده، و به ظلم حامله گردیده، دروغ را زاییده است. حفرهای کند و آن را گود نمود، و در چاهی که ساخت خود بیفتاد. ظلم اوبرسرش خواهد برگشت و ستم او بر فرقش فرودخواهد آمد. خداوند را برحسب عدالتش حمد خواهم گفت. و اسم خداوند تعالی راتسبیح خواهم خواند.

مزمور 1:7-17 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)

ای خداوند، خدای من، به تو پناه می‌آورم؛ مرا از دست تعقیب‌کنندگانم نجات ده، و گرنه آنها همچون شیر مرا می‌درند و تکه‌تکه می‌کنند بدون آنکه کسی بتواند به نجاتم بشتابد. ای خداوند، خدای من، اگر به کسی ظلم کرده‌ام، اگر خوبی را با بدی تلافی نموده‌ام و یا به ناحق دشمن خود را غارت کرده‌ام، آنگاه بگذار دشمن مرا تعقیب نموده، به دام اندازد و زندگی‌ام را تباه سازد. ای خداوند، برخیز و با غضبت در مقابل خشم دشمنانم بایست! ای خدای من، برخیز و عدالت را برقرار نما. همهٔ قومها را نزد خود جمع کن و از بالا بر ایشان داوری فرما. ای خداوند که داور همهٔ مردم هستی، پاکی و بی‌گناهی مرا ببین و حکم بده. ای خدای عادل که از افکار و دلهای ما باخبری، بدیها را از بین ببر و نیکان را استوار ساز. خدا سپر من است و از من محافظت می‌کند. او کسانی را که دلشان پاک و راست است، نجات می‌بخشد. خدا داور عادل است. او هر روز بر بدکاران خشمگین می‌شود. اگر آنها به سوی خدا بازگشت نکنند، او شمشیرش را تیز خواهد کرد. خدا کمان خود را کشیده و آماده کرده است. او سلاحهای مرگبار و تیرهای آتشین خود را به دست گرفته است. وجود اشخاص گناهکار پر از شرارت و ظلم است و اعمالشان نادرست. آنها برای دیگران چاه می‌کنند، اما خود در آن می‌افتند و در دام بداندیشی و ظلم خود گرفتار می‌شوند. خداوند را به خاطر عدالتش می‌ستایم و در وصف او که متعال است می‌سرایم.

مزمور 1:7-17 مژده برای عصر جدید (TPV)

ای خداوند، خدای من! به تو پناه می‌آورم. مرا از دست تعقیب‌کنندگانم برهان. وگرنه آنها مانند شیری مرا خواهند درید و تکه‌تکه خواهند کرد، و کسی به داد من نخواهد رسید. ای خداوند، خدای من! اگر گناهی از من سر زده، یا به کسی ظلمی کرده باشم، یا به دوستان خیانت، و یا بدون سبب مال دشمنانم را غارت کرده باشم، آنگاه بگذار دشمنانم مرا دستگیر کنند و بر زمین پایمالم کرده و با خاک یکسانم نمایند. ای خداوند، برخیز و با غضب خود در مقابل خشم دشمنانم بایست. ای خدا، بیدار شو و عدالت را اجرا نما. همهٔ مردم را به پیشگاهت جمع کن و از بارگاه ملکوتی‌ات بر آنها داوری فرما. تو ای خداوند داور همهٔ مردم هستی، مرا نیز ای خداوند، مطابق عدالت و راستی‌ای که در من است داوری نما. ای خدای عادل که از افکار و نیّت دلهای همهٔ مردم آگاهی، شرارت و بدی را از بین ببر و عدالت و راستی را به جای آن برقرار ساز. خدا نگهبان من است و راست‌دلان را نجات می‌دهد. خداوند داور عادل است و همیشه شریران را محکوم می‌کند. اگر کسی از گناه خود توبه نکند، خداوند برای هلاکت او شمشیر خود را تیز و کمان خود را آماده می‌نماید. سلاح کشندهٔ او آماده و تیرهای آتشین او در کمان است. نگاه کنید که اشخاص بدکار چگونه به شرارت فکر می‌کنند، آنها نقشهٔ شریرانه می‌کشند و با نیرنگ عمل می‌کنند. برای دیگران چاه می‌کنند، امّا خودشان در آن می‌افتند. پس به‌خاطر شرارتشان مجازات می‌شوند و ظلم آنها دامنگیر خودشان می‌گردد. خداوند را به‌خاطر عدالتش شکر می‌کنم؛ و نام خداوند متعال را می‌سرایم.

مزمور 1:7-17 هزارۀ نو (NMV)

ای یهوه خدای من، به تو پناه می‌آورم؛ مرا از همۀ تعقیب‌کنندگانم نجات ده و برهان، مبادا همچون شیر جان مرا بدرند، و پاره پاره‌ام کنند و رهاننده‌ای نباشد. ای یهوه خدای من، اگر این را کرده باشم و دستانم به ظلم آلوده باشد؛ اگر دوست خود را به بدی عوض داده باشم، یا دشمنم را بی‌سبب تاراج کرده باشم، بگذار دشمنْ جانم را تعقیب کند و به من برسد؛ بگذار حیاتم را بر زمین پایمال کند و جانم را در خاک ساکن سازد. سِلاه خداوندا، در خشم خویش برخیز، و در برابر غضب دشمنانم قیام کن. برای من بیدار شو، ای که عدالت را حکم کرده‌ای. بگذار جماعت قومها بر تو گرد آیند، فوق ایشان به مقام اعلی بازگرد. خداوند بر مردمان داوری می‌کند. خداوندا، فراخور پارسایی‌ام مرا داد بده، فراخور صداقتی که در من است. ای خدای عادل، که دلها و ذهنها را می‌آزمایی، شرارت شریران را پایان بخش و پارسایان را استوار گردان. سپر من خداست، که راست‌دلان را نجات‌دهنده است. خدا داور عادل است، خدایی که هر روزه به خشم می‌آید. اگر انسان توبه نکند، شمشیر خود را تیز خواهد کرد، و کمان خود را کشیده، آماده خواهد فرمود. برای او سلاحهای مرگبار مهیا کرده، تیرهای خود را آتشین خواهد ساخت. بنگر آن کس را که به شرارت آبستن شده، و به فتنه حامله گشته، دروغ می‌زاید. حفره‌ای می‌کَنَد و آن را گود می‌کُند، و در چاهی که خود کنده است، فرو می‌افتد. فتنۀ او بر سرش خواهد برگشت، و خشونتش بر فرق سرش فرود خواهد آمد. خداوند را به شایستگیِ عدالتش سپاس خواهم گفت، نام خداوندِ متعال را خواهم سرایید.