مزامیر 1:7-17

ای یهوه خدای من، در تو پناه میبرم. ازهمه تعاقب کنندگانم مرا نجات ده و برهان. مبادا او مثل شیر جان مرا بدرد، و خرد سازد ونجاتدهندهای نباشد. ای یهوه خدای من اگراین را کردم و اگر در دست من ظلمی پیدا شد، اگر به خیراندیش خود بدی کردم و بیسبب دشمن خود را تاراج نمودم، پس دشمن جانم راتعاقب کند، و آن را گرفتار سازد، و حیات مرا به زمین پایمال کند، و جلالم را در خاک ساکن سازد. سلاه. ای خداوند در غضب خود برخیز، بهسبب قهر دشمنانم بلند شو و برای من بیدار شو! ای که داوری را امر فرمودهای! و مجمع امت هاگرداگرد تو بیایند. و بر فوق ایشان به مقام اعلی رجوع فرما. خداوند امتها را داوری خواهد نمود. ای خداوند، موافق عدالتم و کمالی که در من است مرا داد بده! بدی شریران نابود شود و عادل راپایدار کن زیرا امتحان کننده دلها و قلوب، خدای عادل است. سپر من بر خدا میباشد که راست دلان را نجاتدهنده است. خدا داور عادل است و هر روزه خدا خشمناک میشود. اگربازگشت نکند شمشیر خود را تیز خواهد کرد؛ کمان خود را کشیده و آماده کرده است. وبرای او آلات موت را مهیا ساخته و تیرهای خویش را شعلهور گردانیده است. اینک به بطالت آبستن شده، و به ظلم حامله گردیده، دروغ را زاییده است. حفرهای کند و آن را گود نمود، و در چاهی که ساخت خود بیفتاد. ظلم اوبرسرش خواهد برگشت و ستم او بر فرقش فرودخواهد آمد. خداوند را برحسب عدالتش حمد خواهم گفت. و اسم خداوند تعالی راتسبیح خواهم خواند.