امثال 1:6-19

به اشتراک گذاشتن

امثال 1:6-19 Persian Old Version (POV-FAS)

ای پسرم، اگر برای همسایه خود ضامن شده، و به جهت شخص بیگانه دست داده باشی، و از سخنان دهان خود در دام افتاده، و ازسخنان دهانت گرفتار شده باشی، پسای پسرمن، این را بکن و خویشتن را رهایی ده چونکه بهدست همسایه ات افتادهای. برو و خویشتن رافروتن ساز و از همسایه خود التماس نما. خواب را به چشمان خود راه مده، و نه پینکی رابه مژگان خویش. مثل آهو خویشتن را از کمندو مانند گنجشک از دست صیاد خلاص کن. ای شخص کاهل نزد مورچه برو، و درراههای او تامل کن و حکمت را بیاموز، که وی را پیشوایی نیست و نه سرور و نه حاکمی. اماخوراک خود را تابستان مهیا میسازد و آذوقه خویش را در موسم حصاد جمع میکند. ای کاهل، تا به چند خواهی خوابید و از خواب خودکی خواهی برخاست؟ اندکی خفت و اندکی خواب، و اندکی بر هم نهادن دستها به جهت خواب. پس فقر مثل راهزن بر تو خواهد آمد، و نیازمندی بر تو مانند مرد مسلح. مرد لئیم و مرد زشت خوی، با اعوجاج دهان رفتار میکند. با چشمان خود غمزه میزند و با پایهای خویش حرف میزند. باانگشتهای خویش اشاره میکند. در دلش دروغها است و پیوسته شرارت را اختراع میکند. نزاعها را میپاشد. بنابراین مصیبت بر او ناگهان خواهد آمد. در لحظهای منکسر خواهد شد وشفا نخواهد یافت. شش چیز است که خداوند از آنها نفرت دارد، بلکه هفت چیز که نزد جان وی مکروه است. چشمان متکبر و زبان دروغگو، ودستهایی که خون بیگناه را میریزد. دلی که تدابیر فاسد را اختراع میکند. پایهایی که درزیان کاری تیزرو میباشند. شاهد دروغگو که به کذب متکلم شود. و کسیکه در میان برادران نزاعها بپاشد.

امثال 1:6-19 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)

ای پسرم، اگر ضامن کسی شده و تعهد کرده‌ای که او قرضش را پس بدهد، و اگر با این تعهد، خود را گرفتار ساخته‌ای، تو در واقع اسیر او هستی و باید هر چه زودتر خود را از این دام رها سازی. پس فروتن شو و نزد او برو و از او خواهش کن تا تو را از قید این تعهد آزاد سازد. خواب به چشمانت راه نده و آرام ننشین، بلکه مانند آهویی که از چنگ صیاد می‌گریزد یا پرنده‌ای که از دامی که برایش نهاده‌اند می‌رهد، خود را نجات بده. ای آدمهای تنبل، زندگی مورچه‌ها را مشاهده کنید و درس عبرت بگیرید. آنها ارباب و رهبر و رئیسی ندارند، ولی با این همه در طول تابستان زحمت می‌کشند و برای زمستان آذوقه جمع می‌کنند. اما ای آدم تنبل، کار تو فقط خوابیدن است. پس کی می‌خواهی بیدار شوی؟ کمی خواب بیشتر، کمی چُرت بیشتر، کمی دست رو دست گذاشتن و استراحت بیشتر، و فقر و تنگدستی همچون راهزنی مسلح به سراغ تو خواهد آمد. آدم رذل و خبیث کیست؟ آنکه دائم دروغ می‌گوید، و برای فریب دادن مردم با چشمش چشمک می‌زند، با پایش علامت می‌دهد، به انگشت اشاره می‌کند، و در فکر پلید خود پیوسته نقشه‌های شرورانه می‌کشد و نزاع بر پا می‌کند. بنابراین، ناگهان دچار بلای علاج‌ناپذیری خواهد شد و در دم از پای در خواهد آمد و علاجی نخواهد بود. هفت چیز است که خداوند از آنها نفرت دارد: نگاه متکبرانه، زبان دروغگو، دستهایی که خون بی‌گناه را می‌ریزند، فکری که نقشه‌های پلید می‌کشد، پاهایی که برای بدی کردن می‌شتابند، شاهدی که دروغ می‌گوید، شخصی که در میان دوستان تفرقه می‌اندازد.

امثال 1:6-19 مژده برای عصر جدید (TPV)

ای فرزندم، آیا ضامن همسایه‌ات شده‌ای و به‌خاطر شخص غریبه‌ای قول داد‌ه‌ای؟ آیا با دست خود، خودت را به دام انداخته‌ای و به‌خاطر قولی که داد‌ه‌ای گرفتار شده‌ای؟ ای فرزندم، در این صورت اسیر شده‌ای. پس هرچه می‌گویم انجام بده تا خود را آزاد کنی. فوراً نزد او برو خواهش کن و ضمانت خود را پس بگیر. تا این کار را نکرده‌ای نخواب و حتّی لحظه‌ای آرام ننشین. خودت را مثل آهو از کمند و مثل گنجشک از دام صیاد آزاد کن. مردم تنبل باید از زندگی مورچه‌ها عبرت بگیرند. آنها نه رهبر دارند و نه فرمانده، امّا آذوقهٔ زمستان خود را هنگام تابستان ذخیره می‌کنند. شخص تنبل تا چه هنگام می‌خوابد و چه وقت بیدار خواهد شد؟ او می‌گوید: «اندکی بیشتر می‌خوابم و کمی استراحت می‌کنم!» امّا وقتی‌که خواب است، فقر و هلاکت مانند راهزن بر او حمله می‌کنند. مردمان پست و بی‌ارزش همیشه و همه‌جا دروغ می‌گویند. چشمک می‌زنند و حرکاتی می‌کنند که تو را فریب بدهند. همیشه فکرشان پر از نقشه‌های پلید و زشت است تا دردسر ایجاد کنند. به همین دلیل، بلا و مصیبت ناگهانی بر آنها حمله می‌کند و آنها را طوری شکست می‌دهد که دیگر چاره‌ای نداشته باشند. شش، بلکه هفت چیز است که خداوند از آنها نفرت دارد و نمی‌تواند تحمّل کند: نگاه متکبّرانه، زبان دروغگو، دستی که خون بی‌گناهی را بریزد، فکری که نقشه‌های پلید بکشد، پایی که برای انجام کارهای زشت عجله کند، شاهدی که شهادت دروغ بدهد و کسی‌که رابطهٔ دوستان و خویشاوندان را به هم بزند.

امثال 1:6-19 هزارۀ نو (NMV)

پسرم، اگر برای دیگری ضامن شده‌ای و برای بیگانه تعهد سپرده‌ای؛ اگر از سخنان زبانت به دام افتاده‌ای و از کلام دهانت گرفتار آمده‌ای؛ پس، پسرم، چنین کن تا رهایی یابی، زیرا به دست دیگری افتاده‌ای: برو و خویشتن را فروتن ساز و به او التماس کن! خواب به چشمانت راه مده، و نه سنگینی به پِلکهایت. خود را همچون غزالی از کمند شکارچی برهان، و همچون پرنده‌ای از دام صیاد. کاهِلاٰ! نزد مورچه برو، و به راههایش بیَندیش و حکمت بیاموز! که او را نه فرمانده‌ای است و نه صاحبمنصب و حاکمی؛ با این همه، توشۀ خود در تابستان فراهم می‌کند و آذوقۀ خویش در موسم حصاد گرد می‌آورد. کاهِلاٰ! تا به کی خواهی خُفت؟ و از خوابِ خود کی بر خواهی خاست؟ اندکی خفتن و اندکی چُرت زدن، و اندکی دست بر دست گذاشتن برای استراحت، و فقر همچون راهزن بر تو خواهد تاخت و ناداری، به‌سان مردی مسلح. شخص رذل و خبیث با زبانی کج می‌گردد، با چشم چشمک می‌زند، با پا علامت می‌دهد، به انگشت اشاره می‌کند، با دلی منحرف شرارتها ابداع می‌کند و هر دَم تخم نفاق می‌پاشد. از این رو، ناگهان بلا بر او نازل خواهد شد، و در دَمی، از پا در خواهد آمد و علاجی نخواهد بود. شش چیز است که خداوند از آنها بیزار است، بلکه هفت چیز، که از آنها کراهت دارد: چشمان متکبر، زبان دروغگو، دستانی که خون بی‌گناه را می‌ریزد، دلی که نقشه‌های شریرانه می‌کشد، پاهایی که برای بدی تیزرو است، شاهد دروغینی که دروغها می‌بافد و آن که تخم نفاق میان برادران می‌پاشد.