مزمور 32
32
سرود داوود
اعتراف و آمرزش
1خوشا به حال کسانی که گناهانشان آمرزیده
و خطاهایشان بخشیده#32:1 در زبان عبری پوشانیده شده شده است.
2خوشا به حال کسی که خداوند او را مجرم نشمارد
و کسی که در او حیله‌ای نیست.
3هنگامی‌که گناهان خود را اعتراف نمی‌کردم،
تمام روز از ناله و زاری فرسوده می‌شدم.
4خداوندا، تو روز و شب، مرا تنبیه می‌کردی.
نیروی من کاملاً به تحلیل می‌رفت،
همان‌گونه که رطوبت در گرمای تابستان، خشک می‌شود.
5سپس گناهان خود را نزد تو اعتراف نمودم
و خطاهای خود را پنهان نساختم؛
و گفتم: «من در حضور خداوند به گناهان خود اعتراف می‌کنم.»
آنگاه تو گناهان مرا بخشیدی.
6پس هر شخص خداترس باید در وقت نیازمندی و سختی به حضور خداوند دعا کند
تا حتّی اگر سیلاب سختی‌ها طغیان کند،
به او نرسد.
7تو پناهگاه من هستی
و مرا از تنگی نجات می‌دهی.
با آواز بلند نجات تو را خواهم سرایید
زیرا تو از من محافظت کرده‌ای.
8خداوند می‌گوید: «به تو حکمت خواهم داد، و راهی را که باید بروی، به تو نشان خواهم داد؛
چشمانم بر تو است و تو را هدایت خواهم نمود.
9مانند اسب و قاطر، نادان و بی‌فهم نباشید
که با افسار و لگام مهار می‌شوند
و رام می‌گردند.»
10مردمان شریر در رنج و عذاب می‌باشند،
امّا کسانی که بر خداوند توکّل دارند
از محبّت پایدار او برخوردار می‌شوند.
11ای نیکوکاران در خداوند،
شادی و وجد نمایید.
ای کسانی که مطیع او هستید، بانگ شادی برآورید.
اکنون انتخاب شده:
مزمور 32: مژده
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023