آیات محبوب کتاب مقدس از مزمور 32

به اشتراک گذاشتن

خداوند می‌گوید: «به تو حکمت خواهم داد، و راهی را که باید بروی، به تو نشان خواهم داد؛ چشمانم بر تو است و تو را هدایت خواهم نمود.

تو پناهگاه من هستی و مرا از تنگی نجات می‌دهی. با آواز بلند نجات تو را خواهم سرایید زیرا تو از من محافظت کرده‌ای.

سپس گناهان خود را نزد تو اعتراف نمودم و خطاهای خود را پنهان نساختم؛ و گفتم: «من در حضور خداوند به گناهان خود اعتراف می‌کنم.» آنگاه تو گناهان مرا بخشیدی.

خوشا به حال کسانی‌ که گناهانشان آمرزیده و خطاهایشان بخشیده شده است.

خوشا به حال کسی‌ که خداوند او را مجرم نشمارد و کسی‌ که در او حیله‌ای نیست.

پس هر شخص خداترس باید در وقت نیازمندی و سختی به حضور خداوند دعا کند تا حتّی اگر سیلاب سختی‌ها طغیان کند، به او نرسد.