اِرمیا 22
22
پیام اِرمیا به خاندان سلطنتی یهودا
1-2خداوند به من گفت به کاخ پادشاه یهودا که از خاندان داوود است بروم و به پادشاه، درباریانش و به مردم اورشلیم که در آنجا هستند، بگویم که به آنچه خداوند می‌گوید گوش دهند. این است آنچه خداوند می‌گوید: 3«من، خداوند، به شما دستور می‌دهم از روی عدالت و راستی رفتار کنید. مظلومان را از دست ظالمان برهانید. با غریبان، یتیم‌ها و بیوه‌زنان بدرفتاری و ظلم نکنید و بی‌گناهان را در این مکان مقدّس نکُشید. 4اگر آنچه را که به شما دستور می‌دهم، واقعاً به‌جا آورید، در‌آن‌صورت خاندان داوود به سلطنت ادامه خواهند داد و آن‌ها به اتّفاق درباریان و مردم عادی به رفت‌وآمد با ارّابه‌ها و اسبان خود از دروازه‌های این کاخ ادامه خواهند داد. 5امّا اگر از دستورات من اطاعت نکنید، در برابر شما سوگند یاد می‌کنم که این کاخ به ویرانه‌ای تبدیل خواهد شد. من، خداوند، چنین گفته‌ام.
6«از نظر من، کاخ سلطنتی یهودا به زیبایی سرزمین جِلعاد و کوه‌های لبنان است، امّا من آن را به چنان ویرانه‌ای تبدیل خواهم کرد که هیچ‌کس نتواند در آن زندگی کند. 7من کسانی برای ویران کردن آن خواهم فرستاد. آن‌ها با تبرهای خود خواهند آمد و ستون‌های زیبای سدر اینجا را خرد خواهند کرد و در آتش خواهند سوزانید.
8«بعدها بسیاری از ملّت‌های دیگر که از اینجا عبور می‌کنند، از یکدیگر خواهند پرسید، چرا خداوند این شهر بزرگ را به این صورت درآورد. 9آنگاه آن‌ها در جواب خواهند گفت که به‌خاطر این است که شما پیمان خودتان را با خدای خودتان شکستید و سایر خدایان را پرستش و خدمت کردید.»
پیام اِرمیا دربارۀ یوآحاز
10ای مردم یهودا، به‌خاطر مرگ یوشیای پادشاه گریه نکنید
و ماتم نگیرید.
امّا برای پسرش یوآحاز زاری کنید؛
او را خواهند برد و هرگز برنخواهد گشت
و دیگر سرزمینی را که در آن به دنیا آمده است، نخواهد دید.
11خداوند دربارۀ یوآحاز، پسر یوشیا که بعد از پدرش پادشاه یهودا شد، چنین می‌گوید: «او از اینجا رفته دیگر برنخواهد گشت. 12او در کشوری که او را به اسارت برده‌اند، خواهد مرد و دیگر به این سرزمین برنخواهد گشت.»
پیام اِرمیا دربارۀ یِهویاقیم
13وای بر کسی که خانۀ خود را با بی‌انصافی می‌سازد
و با ناراستی آن را گسترش می‌دهد؛
از مردم خود بیگاری می‌کشد
و مزد آن‌ها را نمی‌پردازد.
14وای بر کسی که می‌گوید:
«برای خود کاخی با اتاق‌های بزرگ
در طبقۀ بالا خواهم ساخت.»
پس او پنجره‌هایی بر خانۀ خود نصب می‌کند،
دیوار‌هایی از چوب سدر آزاد برایش می‌سازد
و به آن رنگ قرمز می‌زند.
15آیا ساختن خانه‌هایی از چوب سدر آزاد
که از خانه‌های دیگران زیباتر باشد،
تو را پادشاهی بهتر خواهد کرد؟
پدر تو همیشه عادل و با‌انصاف بود؛
از‌این‌رو، عمری طولانی کرد
و در همۀ امور موفّق بود.
16او از روی عدالت نسبت به فقیران قضاوت می‌کرد
و در همه‌‌چیز کامیاب بود.
این است مفهوم خداشناسی.
17امّا تو فقط در اندیشۀ منافع شخصی خودت می‌باشی؛
تو با خشونت، بی‌گناهان را می‌کُشی
و به مردم ظلم می‌کنی.
خداوند چنین گفته است.
18آنگاه خداوند دربارهٔ یِهویاقیم پادشاه یهودا، پسر یوشیا، می‌گوید،
«هیچ‌کس به‌خاطر مرگ او ماتم نخواهد گرفت و نخواهد گفت،
'چه ضایعۀ بزرگی! ای دوست چه وحشتناک است!'»
هیچ‌کس برای او گریه نخواهد کرد و نخواهد گفت،
وای سرورم! ای پادشاه من!
19مراسم تشییع جنازۀ او مثل مرگ الاغی خواهد بود
که لاشۀ آن را کشان‌کشان می‌برند
و در خارج از دروازه‌های شهر اورشلیم، دور می‌اندازند.
پیام اِرمیا دربارۀ سرنوشت اورشلیم
20ای مردم اورشلیم، به لبنان بروید و از آنجا فریاد برآورید؛
به سرزمین باشان رفته در آنجا شیون کنید؛
به کوه‌های عَباریم رفته از آنجا ندا در دهید،
چون همۀ حامیان شما شکست خورده‌اند.
21در زمانی‌‌که شما کامیاب بودید، خداوند با شما سخن گفت،
امّا شما از گوش دادن امتناع ورزیدید.
این است آنچه شما در تمام زندگیتان انجام داده‌اید؛
شما هیچ‌وقت از خداوند اطاعت نکرده‌اید.
22به‌خاطر شرارت‌هایی که مرتکب شده‌اید،
بادی شدید رهبران شما را به اطراف پراکنده خواهد کرد،
یاران شما به اسیری خواهند رفت،
و شهر شما رسوا و بی‌آبرو خواهد شد.
23ای کسانی که در کاخ‌های ساخته شده با چوب‌های سدر لبنان، در امنیّت زندگی می‌کنید،
چه رقّت‌آمیز خواهد بود، وقتی گرفتار درد شوید،
دردی مثل درد زنی در حال زایمان!
محکومیّت یِهویاکین به‌وسیلهٔ خداوند
24خداوند به یِهویاکین پادشاه، پسر یِهویاقیم پادشاه یهودا، گفت: «به حیات خودم سوگند، اگر تو حتّی نگین انگشتر دست راست من می‌بودی، تو را از انگشتم بیرون می‌آوردم 25و به مردمی می‌دادم که از آن‌ها می‌ترسی و درصدد قتل تو هستند. من تو را به نبوکدنصر پادشاه بابِل و به سربازان او خواهم داد. 26من تو و مادرت را به تبعید خواهم فرستاد. هردوی شما را به سرزمینی خواهم فرستاد که هیچ‌یک از شما در آنجا به دنیا نیامده بودید، هردوی شما در آنجا خواهید مرد. 27در آرزوی دیدن این سرزمین خواهید بود، ولی هرگز برنخواهید گشت.»
28من گفتم: «آیا یِهویاکین مثل کوزۀ شکسته‌ای است که به دور انداخته شده و کسی آن را نمی‌خواهد؟ آیا به همین دلیل است که او و فرزندانش به سرزمینی که چیزی درباره‌اش نمی‌دانند، تبعید شده‌اند؟
29ای سرزمین یهودا، ای سرزمین یهودا، ای سرزمین یهودا،
پیام خداوند را بشنو!
30«این مرد محکوم است که فرزندان خود را از دست بدهد،
و هیچ‌وقت موفّق نشود.
او فرزندانی نخواهد داشت
که مثل فرزندان داوود
در یهودا حکومت کنند.
من، خداوند، چنین گفته‌ام.»
انتخاب شده:
اِرمیا 22: مژده
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023