اِشعیا 14

14
برگشت از تبعید
1امّا خداوند یک ‌بار دیگر بر یعقوب ترحّم خواهد کرد و بار دیگر بنی‌اسرائیل را برگزیده در سرزمین خودشان ساکن خواهد گرداند، و بیگانگان آمده به خاندان یعقوب خواهند پیوست. 2ملّت‌های زیادی به قوم اسرائیل کمک خواهند کرد تا آن‌ها به سرزمینی که خدا به آن‌ها داده بود بازگردند. در آنجا ملل دیگر مثل برده در خدمت اسرائیل خواهند بود. آنانی‌ که اسرائیل را اسیر کرده بودند، اسیر اسرائیل خواهند شد، و مردم اسرائیل بر ستمگرانشان حکمرانی خواهند کرد.
سقوط پادشاه بابِل
3وقتی خداوند قوم خود را از درد و نابسامانی و از کار‌های سختی که آن‌ها مجبور به انجام دادنش بودند، رهایی بخشد، 4در آن‌وقت آن‌ها با تمسخر به پادشاه بابِل خواهند گفت:
«آن ستمگر سرنگون شد و ظلم‌وستم بی‌شرمانهٔ او پایان یافت. 5خداوند به قدرت حکمرانان شریر 6که با خشونت بر ملّت‌ها ظلم‌وستم می‌کردند و هیچ‌وقت از جور و جفای ملّت‌های مغلوب دست برنمی‌نداشتند، پایان داده است. 7اکنون، تمام دنیا از صلح‌وآرامش بهره‌مند است و همه با شادی می‌سرایند. 8درختان صنوبر و سِدر لبنان از سقوط پادشاه بابِل شادی می‌کنند، چون اکنون که او سقوط کرده است، دیگر کسی نیست که آن‌ها را قطع کند.
9دنیای مردگان خود را برای استقبال از پادشاه بابِل آماده می‌سازد. ارواح زورمندان پیشین در تب‌و‌تابند. ارواح شاهان از تخت‌هایشان برمی‌خیزند. 10همۀ آن‌ها به او خواهند گفت، 'اکنون تو مثل ما ضعیف شده‌ای! تو هم مثل یکی از ما هستی! 11جلال و شکوه تو به جهنّم آورده شده است و نوای چنگ تو دیگر به گوش نمی‌رسد. زیرانداز تو حشرات‌اند و روی‌اندازت کرم‌ها.'»
12ای ستارۀ نورانی صبح، تو از آسمان افتادی! در گذشته تو ملّت‌ها را شکست دادی، امّا الآن خودت به خاک افتاده‌ای. 13تو می‌خواستی به آسمان‌ها صعود کنی و تختت را بر فراز بلندترین ستاره‌ها بگذاری. تو فکر می‌کردی که مثل یک پادشاه بر فراز آن کوه در شمال، جایی که خدایان جمع می‌شوند، جلوس خواهی کرد. 14تو می‌گفتی که بر فراز ابرها صعود کرده مثل قادر مطلق خواهم شد. 15امّا درعوض، تو به قعر دنیای مردگان کشانده شده‌ای.
16مردگان با تعجّب به تو خواهند نگریست و به فکر فرو رفته خواهند پرسید: «آیا این همان کسی نیست که زمین را می‌لرزاند و ممالک از ترسش به خود می‌لرزیدند؟ 17آیا این همان کسی نیست که شهرها را ویران و دنیا را به بیابان تبدیل کرده بود؟ آیا این همان کسی نیست که هیچ‌وقت اسیران را آزاد نکرد و نگذاشت آن‌ها به وطن خود بازگردند؟»
18تمام پادشاهان زمین باعزّت در مقبره‌های خود خفته‌اند. 19امّا تو را دور از مقبره‌ات مانند لاشه‌ای گندیده، بیرون افکندند. تو با اجساد سربازانت که در جنگ کشته شده‌اند، پوشانده شده‌ای و همگی به یک دخمهٔ سنگی انداخته شده‌اید تا لگدمال شوید. 20تو مثل پادشاهان دفن نخواهی شد، چون تو سرزمین خود را به ویرانی کشاندی و مردم خود را کشتی. هیچ‌ نامی از خاندان شریر تو برجای نخواهند ماند. 21برای قتل‌عام پسران او به‌خاطر گناهان اجدادشان آماده شوید! مبادا آن‌ها برخاسته دنیا را بگیرند و زمین را با شهرهای خود پُر سازند.
خداوند بابِل را شکست خواهد داد
22خداوند متعال می‌گوید: «من به بابِل حمله خواهم کرد و آن‌ را ویران نموده هیچ‌چیز از آن باقی نخواهم گذاشت؛ نه کودکی به‌جای می‌گذارم و نه بازماندگانی. من، ‌خداوند، چنین گفته‌ام. 23من بابِل را به باتلاقی مبدّل خواهم کرد و جغدها در آن آشیانه خواهند گرفت. من بابِل را با جارویی پاک می‌کنم که همه‌‌چیز را می‌روبد و دور می‌ریزد. من، خداوند متعال این‌ را گفته‌ام.»
خدا آشور را شکست خواهد داد
24خداوند متعال قسم خورده می‌گوید: «آنچه ارادۀ من بود، همان واقع خواهد شد. آنچه خواسته بودم، به انجام خواهد رسید. 25من نیروهای آشور را در سرزمین خودم، ‌اسرائیل، درهم خواهم شکست و آن‌ها را در کوه‌های خودم پایمال خواهم کرد. من قوم خود را از زیر یوغ آشور و از سختی‌هایی که متحمّل می‌شوند، آزاد خواهم کرد. 26این است نقشهٔ من برای دنیا، و دست من برای مجازات ملّت‌ها بلند است.» 27خداوند متعال چنین خواسته است؛ دستش برای مجازات بلند است و کسی نمی‌تواند جلوی آن‌ را بگیرد.
خداوند فلسطین را شکست خواهد داد
28این وحی در سالی که آحاز پادشاه درگذشت، داده شد:
29ای مردم فلسطین، شادی نکنید از این‌که چوبی که شما را با‌ آن می‌زدند، شکسته شده است؛ وقتی یک مار بمیرد، مار سهمگین‌تری به‌جای آن می‌آید. تخم یک مار، افعی تولید می‌کند. 30مسکینان گلّه‌های خود را خواهند چرانید و محتاجان در امنیّت خواهند خوابید. امّا من ریشهٔ شما را با قحطی خشک خواهم کرد و بازماندگان شما هلاک خواهند شد.
31ای مردمان شهرهای فلسطین، برای کمک گریه و زاری کنید! همۀ شما بترسید! ابری از گردوخاک و ارتشی که در آن آدم ترسویی وجود ندارد از شمال می‌آید.
32جواب ما به قاصدانی که از فلسطین می‌آیند چیست؟ ما به آن‌ها خواهیم گفت که خداوند کوه صهیون را برای قوم ستمدیدۀ خود تعیین کرده است و آن‌ها در آنجا در امنیّت خواهند بود.

اکنون انتخاب شده:

اِشعیا 14: مژده

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید