آیات محبوب کتاب مقدس از اِشعیا 14

به اشتراک گذاشتن

ای ستارۀ نورانی صبح، تو از آسمان افتادی! در گذشته تو ملّت‌ها را شکست دادی، امّا الآن خودت به خاک افتاده‌ای.

تو می‌خواستی به آسمان‌ها صعود کنی و تختت را بر فراز بلندترین ستاره‌ها بگذاری. تو فکر می‌کردی که مثل یک پادشاه بر فراز آن کوه در شمال، جایی که خدایان جمع می‌شوند، جلوس خواهی کرد.

تو می‌گفتی که بر فراز ابرها صعود کرده مثل قادر مطلق خواهم شد.

امّا درعوض، تو به قعر دنیای مردگان کشانده شده‌ای.