مزامیر 1:119-48

خوشا به حال کسانی‌که زندگی پاک و بی‌عیبی دارند و پیرو تعالیم الهی هستند. خوشا به حال آنهایی که دستورات او را بجا می‌آورند و از صمیم دل مطیع او هستند. هرگز خطا نمی‌کنند، بلکه در راه خداوند، قدم برمی‌دارند. تو احکام خود را به ما دادی تا با دقّت کامل از آنها پیروی کنیم. می‌‌‌‌خواهم که از دل و جان اوامر تو را بجا آورم. اگر در انجام احکام تو، کوشش به خرج دهم شرمنده نخواهم شد. وقتی راه راست را در زندگی بیاموزم، با دل پاک، تو را ستایش خواهم نمود. من احکام تو را اطاعت خواهم کرد، هرگز مرا ترک مکن. مرد جوان چگونه می‌تواند پاک زندگی کند؟ با اطاعت از احکام تو. از دل و جان طالب تو هستم، نگذار که از احکام تو روی گردان شوم. کلام تو را در دل نگاه می‌دارم تا مرتکب گناه نشوم. خداوندا، تو متبارک هستی! احکام خود را به من بیاموز. تمام دستوراتی را که به ما داده‌ای به دیگران بیان می‌کنم. پیروی از احکام تو را بیشتر از کسب ثروت دوست می‌دارم. دربارهٔ احکام تو تفکّر می‌کنم و به تعالیم تو توجّه می‌نمایم. از احکام تو لذّت می‌برم و دستورات تو را فراموش نخواهم كرد. به این بنده‌ات احسان کن تا زنده بمانم و از کلام تو پیروی کنم. چشمانم را بازکن تا حقایق عالی احکام تو را ببینم. در این دنیا غریب هستم، پس احکامت را از من پنهان مکن. اشتیاق شدید برای دانستن احکام تو، پیوسته قلبم را به تپش در می‌آورد. تو افراد متکبّر ملعون را که از احکام تو اطاعت نمی‌کنند، مجازات می‌نمایی. چون من پیرو تعالیم تو هستم، مگذار که آنها مرا تحقیر و توهین کنند. هرچند حاکمان علیه من توطئه می‌کنند، من دربارهٔ تعالیم تو تفکّر می‌کنم. دستورات تو مایهٔ شادی من است، زیرا آنها راهنمای من می‌باشند. جان من به خاک چسبیده است، برحسب کلام خود مرا زنده بساز. کارهایی را که در زندگی کرده بودم، برای تو بیان کردم و تو به من جواب دادی. اکنون احکام خود را به من بیاموز. احکام خود را به من بفهمان و من دربارهٔ کارهای عالی تو تفکّر خواهم کرد. از شدّت غم و اندوه جانم به لبم رسیده است، مطابق وعدهٔ خود مرا تقویت نما. مرا از راه خطا باز‌دار و از روی رحمت خود احکامت را به من بیاموز. من راه راست را انتخاب کرده‌ام و اوامر تو را پیش روی خود گذاشته‌ام. خداوندا، من از احکام تو پیروی کرده‌ام، مگذار که شرمنده گردم. چون تو به من فهم و دانش بیشتری عطا می‌کنی، من با کمال اشتیاق از احکام تو پیروی خواهم نمود. خداوندا، راه انجام دستوراتت را به من بیاموز و من همیشه آنها را بجا خواهم آورد. به من حکمت و دانش عطا كن تا احکام تو را از صمیم قلب بجا آورم. مرا به راه احکامت هدایت فرما زیرا از آنها لذّت می‌برم. دلم را به اطاعت از اوامرت مایل گردان، نه به مال دنیا. چشمانم را از دیدن چیزهای باطل بازدار و مرا به راه خود هدایت کن. مرا از وعده‌های خود مطمئن ساز، وعده‏هایی که به ترسندگان خود داده‌ای. مرا از رسوایی كه از آن ترسانم برهان، زیرا داوری‌های تو نیكوست. اشتیاق دارم که احکام تو را بجا آورم، ای خدای عادل، زندگی تازه‌ای به من عطا کن. خداوندا، مرا از محبّت پایدار خود برخوردار کن و مطابق وعدهٔ خود مرا نجات بده. آنگاه می‌توانم به کسانی‌که مرا سرزنش می‌کنند، جواب بدهم، زیرا به کلام تو توکّل نموده‌ام. من را کمک کن تا همیشه حقایق احکام تو را بیان کنم، چون امید من به داوری‌های توست. من همیشه از شریعت تو اطاعت خواهم کرد. تا ابدالآباد با آزادی کامل زندگی خواهم نمود، زیرا مطیع تعالیم تو هستم. احکام تو را بدون خجالت برای پادشاهان بیان خواهم كرد. از انجام احکام تو شادمانم، زیرا آنها را دوست می‌دارم. اوامر تو را دوست دارم و به آنها احترام می‌گذارم.