مزامیر 113:119-136

از مردمان دورو و متظاهر بیزارم، اما شریعت تو را دوست دارم. تو پناهگاه و سپر من هستی؛ امید من به وعدهٔ توست. ای بدکاران، از من دور شوید؛ زیرا من احکام خدای خود را بجا می‌آورم. خداوندا، طبق وعده‌ای که به من داده‌ای قدرت عطا فرما تا زنده بمانم. مگذار امیدم به یاس و نومیدی تبدیل شود. از من حمایت کن تا از دست دشمنانم ایمن باشم و به حفظ فرایض تو بپردازم. تو همهٔ کسانی را که فرایض تو را قبول نمی‌کنند از خود می‌رانی و تمام نقشه‌های اغفال کنندهٔ آنها را بی‌اثر می‌سازی. تمام بدکاران روی زمین را مانند تفاله دور خواهی انداخت، به همین دلیل است که من احکام تو را دوست دارم. ای خداوند، ترس تو در دل من است و از داوریهای تو هراسانم. خداوندا، مرا به دست دشمنانم تسلیم نکن، زیرا آنچه را که درست و عادلانه بوده است، انجام داده‌ام. به من اطمینان بده که مرا یاری خواهی کرد؛ مگذار متکبران بر من ظلم کنند. آنقدر چشم انتظار ماندم که بیایی و مرا نجات دهی که چشمانم تار شد. با من طبق محبت خود عمل نما و فرایض خود را به من بیاموز. من خدمتگزار تو هستم؛ به من دانایی عنایت فرما تا احکامت را درک نمایم. خداوندا، زمان آن رسیده که تو اقدام کنی، زیرا مردم از شریعت تو سرپیچی می‌کنند. من احکام تو را دوست دارم؛ آنها را بیش از طلا و زر خالص دوست دارم. همهٔ فرمانهای تو را، در هر موردی، صحیح می‌دانم؛ اما از هر نوع تعلیم دروغ متنفرم. ای خداوند، احکام تو بسیار عالی است؛ از صمیم قلب آنها را اطاعت می‌کنم. درک کلام تو به انسان نور می‌بخشد و ساده‌دلان را خردمند می‌سازد. دهان خود را باز می‌کنم و لَه‌لَه می‌زنم، زیرا مشتاق احکام تو هستم. همان‌گونه که بر دوستداران خود رحمت می‌فرمایی، بر من نیز نظر لطف بیفکن و مرا مورد رحمت خود قرار ده. با کلامت مرا راهنمایی کن تا مغلوب بدی نشوم. مرا از دست ظالمان نجات ده تا فرمانهای تو را انجام دهم. روی خود را بر خادم خود تابان ساز، و فرایض خود را به من بیاموز. اشک همچون سیل از چشمانم سرازیر می‌شود، زیرا مردم شریعت تو را بجا نمی‌آورند.