آیات محبوب کتاب مقدس از اِشعیا 43

به اشتراک گذاشتن

به کارهای تازه‌ای که می‌کنم نگاه کنید. آن‌ها در حال وقوع هستند؛ شما می‌توانید آن‌ها را هم‌اکنون ببینید! من راهی در داخل بیابان خواهم ساخت و در آنجا نهرهای آب برایت جاری خواهم کرد.

وقتی تو از آب‌های عمیق می‌گذری، من با تو خواهم بود، و مشکلات بر تو چیره نخواهند شد. وقتی از میان آتش عبور نمایی، نخواهی سوخت، و سختی‌ها به تو صدمه‌ای نخواهند زد،

خداوند می‌گوید: «به آنچه در قدیم رُخ داد، متّکی نباشید و با خاطرات گذشته زندگی نکنید.

ای اسرائیل، خداوندی که تو را آفریده است، چنین می‌گوید: «نترس، من تو را نجات خواهم داد. من تو را به نام خوانده‌ام و تو به من تعلّق داری.

تمام ملّت‌ها را فدیهٔ تو خواهم ساخت، زیرا تو برایم عزیز هستی و من تو را دوست دارم و به تو افتخار می‌کنم.

چون من، یَهْوه، خدای تو، قدّوس اسرائیل هستم که تو را نجات می‌دهم. مصر را برای آزادی تو خواهم داد، و سِبا و حَبشه را برای نجات جان تو.

نترس، من با تو هستم! «از سرزمین‌های دوردست، هم از مشرق و هم از مغرب، قوم تو را باز خواهم گرداند.

باوجوداین، من خدایی هستم که گناهان تو را می‌بخشد، چون این ذات من است. من از گناهانت بر ضد تو استفاده نخواهم کرد.

«ای قوم اسرائیل، شما شاهدان من هستید. من شما را برگزیدم تا بندۀ من باشید تا این‌که مرا بشناسید و به من ایمان آورید و بدانید که من تنها خدا هستم. غیراز من خدایی نیست، نبوده و نخواهد بود.

«تنها من خداوند هستم و فقط من می‌توانم شما را نجات بخشم.

من خدا هستم و برای همیشه خواهم بود. هیچ‌کس نمی‌تواند از دست من بگریزد، و هیچ‌کس نمی‌تواند آنچه را من کرده‌ام، تغییر دهد.»

وقتی نهرهای آب را در بیابان جاری سازم و آب کافی به قوم برگزیدۀ خودم بدهم، آنگاه حتّی حیوانات وحشی نیز حرمت مرا نگاه خواهند داشت، و شغال‌ها و شترمرغ‌ها هم مرا ستایش خواهند کرد. آن‌ها قومی هستند که من برای خودم آفریدم، و آن‌ها با سراییدن سرودها مرا ستایش خواهند کرد!»

به شمال می‌گویم آن‌ها را آزاد کن و به جنوب دستور می‌دهم مانع رفتن آن‌ها نشود. بگذارید قوم من از سرزمین‌های دوردست واز تمام نقاط جهان بازگردند. آن‌ها قوم خود من هستند؛ من آن‌ها را آفریدم تا باعث جلال من باشند.»

در سالیان گذشته، خداوند راهی از درون دریا، و طریقی از میان رودهای پُرپیچ‌وخَم گشود. او ارتشی نیرومند، ارتشی مجهّز به ارّابه‌های جنگی و سواره‌نظام را به‌سوی نابودی سوق داد. آن‌ها سقوط کردند و هرگز برنخاستند، و مثل شعلۀ یک چراغ خاموش شدند.

من یَهْوه، خدای قدّوس تو هستم. ای اسرائیل، من تو را آفریدم و من پادشاه تو هستم.»