مَرکاس 14
14
ایسّائے کُشگئے پندل
(مَتّا 26:1–5؛ لوکا 22:1–2؛ یوهَنّا 11:45–54)
1سَرگوَز#14:1 اِشیا سَرگوَزئے ائیید پمێشکا گوَشنت که، چه مِسریانی چێردستیا اسراییلیانی آزاتیئے وهدا، مَرکئے پرێشتگ چه اسراییلی چُکّانی کُشگا سر گوَست. و بێهُمیرێن نگنئے ائییدا#14:1 بێهُمیرێن نگنئے ائیید سَرگوَزئے ائییدا رَند هپت رۆچئے تها گِرگَ بیت. دو رۆچ پَشت کپتگ‌اَت. مزنێن دینی پێشوا و شَریَتئے زانۆگر راه و دَرے شۆهاز کنگا اَتنت که گۆن رِپک و هنر ایسّایا بگرنت و بکُشنت. 2بله گوَشتِش: ”ائییدئے رۆچان نه، چۆ مبیت که مردم آشۆپ بکننت.“
جنێنے ایسّایا اَترَ مُشیت
(مَتّا 26:6–13؛ یوهَنّا 12:1–8)
3ایسّا، بئیت‌اَنیایا شَمون گَرّیئے لۆگا مهمان اَت. همۆدا، یکّ جنێنے گۆن اَلباسترئے#14:3 اَلباستر نرمێن سنگے. اَتردانێا ایسّائے گوَرا آتک. اَتردانا هِندی سُمبلئے#14:3 سُمبل وشبۆێن گُل و پُلّے. زَگر#14:3 زَگر، بزان اَسیل، هالِس. و گران‌بهاێن اَتر مان اَت. آییا اَتردان پْرۆشت و اَتر ایسّائے سرا پِر رێتکنت. 4اۆدا نِشتگێن لهتێن مردم زَهرا پُرّ بوت و گوَشتِش: ”اے اَتری چێا زئوال کرت؟ 5اے اَتر سئے سَد دینارا#14:5 سئے سَد دینار کِساس یکّ سالێئے مُزّ اَت. گێش بها بوتگ‌اَت. بهااِش کرتێن و زرِّش گریب و نێزگارانا بداتێننت.“ پمێشکا آ نون جنێنا مئیاریگ کنگا اَتنت. 6بله ایسّایا گوَشت: ”بِلّێتی، کاری مدارێت. شما پرچا اِشیا پرێشان کنگا اێت؟ اے جنێنا گۆن من نێکیے کرتگ. 7گریب و نێزگار مُدام شمئے کِرّا اَنت و شما هروهد که بلۆٹێت، گۆن آیان نێکی کرتَ کنێت، بله من هروهد گۆن شما گۆن نه‌آن. 8هرچے که اے جنێنئے دستا بوتگ‌اَت، کرتی. منی سرا اَتری پِر رێتک که چه پێسرا منا په کبر کنگا تئیار بکنت. 9شمارا راستێنَ گوَشان، سجّهێن دنیایا، هر جاه که وشّێن مِستاگئے جار جنَگَ بیت، اے جنێن و اِشیئے کار هم یات کنگَ بنت.“
یهودا اِسکریوتیئے بدێن اراده
(مَتّا 26:14–16؛ لوکا 22:3–6)
10یَهودا اِسْکَریوتی که چه ایسّائے دوازدهێن کاسدان یکّے اَت، مزنێن دینی پێشوایانی کِرّا شت که ایسّایا آیانی دستا بدنت. 11پێشوا چه یَهودائے هبرئے اِشکنگا گَل بوتنت و لبزِش کرت که ترا زَرَّ دئیێن. نون یَهودا شرّێن مۆهێئے شۆهازا اَت که ایسّایا آیانی دستا بدنت.
سَرگوَزئے شامئے تئیاری
(مَتّا 26:17–30؛ لوکا 22:7–23)
12بێهُمیرێن نگنئے ائییدئے ائولی رۆچا که سرگوَزئے گوَرانڈئے کُربانیگ کنگئے رۆچ اَت، مُریدان چه ایسّایا جُست کرت: ”سَرگوَزئے ائییدئے شاما کجا کنئے؟ تئو چے گوَشئے، کجا شامئے تئیاریا بکنێن؟“ 13گڑا، ایسّایا چه مُریدان دو کَس دێم دات و گوَشتی: ”شهرا برئوێت. اۆدا مردے گندێت که آپی کونزگے گۆن اِنتی، آییئے پُشتا رئوان بێت. 14هما لۆگا که آ رئوت، شما هم برئوێت و لۆگئے واهندا بگوَشێت: ’استاد جُستا اِنت که مهمان‌هانه کجا اِنت که من گۆن وتی مُریدان سَرگوَزئے شاما همۆدا بکنان؟‘ 15آ مرد شمارا وتی لۆگئے بُرزی تَبَکّا پْراهێن بانے پێشَ داریت که اۆدا هر چیزّ هست و برابر اِنت، په ما شامئے تئیاریا همۆدا بکنێت.“ 16مُرید در آتک و شهرا شتنت. اۆدا آیان هر چیزّ هما پئیما دیست که ایسّایا گوَشتگ‌اَت و سَرگوَزئے شامِش تئیار کرت.
17شپ که بوت، ایسّا گۆن دوازدهێن کاسدان همۆدا آتک. 18وهدے پَرزۆنَگئے سرا نِشتگ و شام کنگا اتنت، ایسّایا گوَشت: ”شمارا راستێنَ گوَشان، چه شما یکّے که انّون گۆن من وراک ورَگا اِنت، منا دْرۆهیت و دژمنانی دستا دنت.“ 19آ پرێشان بوتنت و یکّ یکّا جُستِش کرت: ”من وه نه‌آن، نه؟“ 20ایسّایا پَسّئو دات: ”چه شما دوازدهێنان یکّے، هما که گۆن من یَکّێن کاسگا نگن پِر جنگا اِنت. 21چێا که هما ڈئولا که نبیسگ بوتگ، انسانئے چُکّ چه اے دنیایا رئوگی اِنت، بله بَژن و اَپسۆز په هماییا که انسانئے چُکّا دْرۆهیت. په آییا شرتر اَت که هچبر پێدا مبوتێن.“
گُڈّی شام
22وهدے شام کنگا اَتنت، ایسّایا نگنے زرت، هُدائے شُگری گپت، نگنی چُنڈ چُنڈ کرت و مُریدانا دات. گوَشتی: ”بزورێت! اے منی جسم و جان اِنت.“ 23پدا پیالهے زرتی، هُدائے شُگری گپت، مُریدانا داتی و سجّهێنان چه همے پیالها نۆشِت. 24نون گوَشتی: ”اے منی هۆن اِنت، اَهد و پئیمانئے هۆن که په بازێنێا رێچگَ بیت. 25شمارا راستێنَ گوَشان، نون دگه برے انگورئے آپا نئوران، هما رۆچا که هُدائے بادشاهیَ کئیت، ورانی.“
26گڑا هَمدئے#14:26 بزان زَبور 113–118. جنگا رَند دێم په زئیتونئے کۆها شتنت.
پِتْرُسئے اِنکارئے پێشگۆیی
(مَتّا 26:31–35؛ لوکا 22:31–34؛ یوهَنّا 13:36–38)
27ایسّایا گۆن مُریدان گوَشت: ”شما سجّهێن ٹَگلَ ورێت و منا یلهَ دئیێت. چێا که نبیسگ بوتگ: من شپانکا جنان و پس شِنگ و شانگَ بنت.#14:27 زَکَریا نبیئے کتاب 13:7. 28بله دوبَر زندگ بئیگا رَند، چه شما پێسر جَلیلا رئوان.“ 29پِتْرُسا درّاێنت: ”اگن سجّهێن ٹَگل بوَرنت و ترا یله بدئینت، من هچبر ٹَگلَ نئوَران.“ 30ایسّایا گوَشت: ”ترا راستێنَ گوَشان، همے مرۆچی، هئو اِنشپی، تئو چه کرۆسئے دومی بانگا پێسر، منی پَجّاه آرگا سئے رَندا اِنکارَ کنئے.“ 31پِتْرُسا په دلجمی گوَشت: ”تئیی پَجّاه آرگا هچبر اِنکارَ نکنان، بلّ تُرے تئیی همراهیا منی ساه هم برئوت.“ اے دگه سجّهێن مُریدان هم اَنچۆ گوَشت.
ایسّائے دْوا
(مَتّا 26:36–46؛ لوکا 22:39–46)
32ایسّا و آییئے مُرید، جِتْسیمانی نامێن جاگهێا شتنت. گۆن آیان گوَشتی: ”همِدا بنندێت، منَ رئوان و دْوا کنان.“ 33آییا پِتْرُس و آکوب و یوهَنّا همراه کرتنت. آ سکّ پرێشان و بێتاهیر#14:33 بێتاهیر، بزان بے‌آرام، بێکرار. اَت. 34گۆن آیان گوَشتی: ”منی دل سکّ پرێشان اِنت و اَندۆهان منا مَرکیگ کرتگ، شما همدا بدارێت، مئوپسێت و هُژّار بێت.“
35چه اۆدا کمّے دێمترا شت، دێم په چێر کپت و دْوا کنگا لَگّت که اگن بوتَ کنت، اے ساهت چه منی سرا بٹَگلیت. 36گوَشتی: ”ابّا، او منی پت! تئیی دستا هر چیزّ بوتَ کنت. سکّیانی اے پیالها چه من دور کن، بله منی واهگئے سرا نه، هما پئیما که تئیی رزا اِنت.“ 37ایسّا که پِر ترّت، دیستی که مُرید واب اَنت. گڑا گۆن شَمون‌پِتْرُسا گوَشتی: ”شَمون! واب ائے؟ په یکّ ساهتێا هم تئو آگه بوت نکرت؟ 38هُژّار بێت و دْوا کنێت که آزمائِش و چَکّاسا#14:38 چکّاس، بزان آزمائش، امتِهان. مکپێت. روه وَه تئیار اِنت، بله جسم نِزۆر اِنت.“ 39یکّ برے پدا شت و هما دْوایی کت. 40وهدے پِر ترّت، دیستی مُرید پدا واب اَنت و چمِّش پَچَ نبنت. آیان نزانت که آییا چے پَسّئو بدئینت. 41سئیمی رَندا که مُریدانی کِرّا آتک، گوَشتی: ”اَنگت وپتگ و واب اێت؟ بَسّ اِنت! آ وهد و ساهت رَستگ. بچارێت، نون انسانئے چُکّ درۆهگ و گُنهکارانی دستا دئیگَ بیت. 42پاد آێت که رئوێن! آ که منا درۆهیت، پێداک اِنت.“
ایسّائے دَزگیر بئیگ
(مَتّا 26:47–56؛ لوکا 22:47–53؛ یوهَنّا 18:3–12)
43ایسّا اَنگت هبرا اَت که چه دوازدهێن کاسدان یکّے، بزان یَهودا آتک و رَست. رُمبے مردمی همراه اَت. مردمان زَهم و لَٹّ گۆن اَت. اے مردم چه مزنێن دینی پێشوا و شَریَتئے زانۆگر و کئومئے کماشانی نێمگا راه دئیگ بوتگ‌اَتنت و 44ایسّائے درۆهۆک#14:44 درۆهۆک، بزان هما که وتی همراها رَدَ دنت و بها کنت. یَهودایا اے نشانی داتگ‌اَت: ”هماییا که منَ چُکّان، ایسّا هما اِنت. آییا دَزگیر کنێت و مُهر بدارێت و ببرێت.“
45گڑا، یَهودا تچکا تچک ایسّائے کِرّا آتک و گوَشتی: ”او استاد!“ نون ایسّایی چُکِّت. 46یَهودائے همراهان ایسّا گپت و دَزگیر کرت. 47چه ایسّائے همراهان یکّێا وتی زَهم کَشّت و مسترێن دینی پێشوائے نئوکرئے سرا همله کت و آییئے گۆشی سِست.
48ایسّایا گۆن رُمبئے مردمان گوَشت: ”زانا من دُزّ و ڈُنگے آن که شما زَهم و لَٹّ زرتگ و منی گِرگا آتکگێت؟ 49من هر رۆچ، شمئے دێما مزنێن پرستشگاها تالیم داتگ و شما منا نگپتگ. بله پاکێن کتابانی هبر باید اِنت راست و سَرجم ببنت.“
50سجّهێن مُریدان ایسّا یله دات و تَتکنت. 51وَرناے که بسّ لیلُمێن#14:51 لیلُم، گُدئے تَهرے که اَنگرێزیا ”linen“ گوَشگَ بیت. جامگے گوَرا اَتی، ایسّائے رَندا کپت. آاِش هم گپت. 52بله دَزگیر کنگئے وهدا جامگ دَر لَکُشت و ورنا جاندَرا تَتک.
ایسّا، سرۆکانی دیوانا
(مَتّا 26:57–68؛ لوکا 22:54–55، 63–71؛ یوهَنّا 18:13–14، 19–24)
53دَزگیر کنۆکان ایسّا مسترێن دینی پێشوائے کِرّا برت. اے دگه مزنێن دینی پێشوا، کئومئے کماش و شَریَتئے زانۆگر همۆدا مُچّ اَتنت. 54پِتْرُس هم دور دورا ایسّائے رَندا رئوان اَت، مسترێن دینی پێشوائے لۆگئے پێشگاها#14:54 پێشگاه، بزان پێشجاه، پێژگاه، لۆگئے چاردیوال، سَهن. پُترت و سپاهیگانی#14:54 سپاهیگ، بزان پئوجی، اَرتِشی، لشکری. کِرّا نِشت و آسا وتا تاپگا لگّت. 55مزنێن دینی پێشوا و سرۆکانی دیوانئے سجّهێن باسک#14:55 باسک، بزان اُزْو، مِمبر. ایسّائے هلاپا شاهدیئے شۆهازا اَتنت که ایسّایا مَرکئے سِزا بدئیَنت، بله هِچِّش دست نکپت. 56بازێنێا درۆگێن شاهدی دات، بله آیانی هبر گۆن یکدومیگا یکّ و همدَپ نه‌اتنت. 57دگه لهتێن په درۆگێن شاهدی دئیگا پاد آتک و گوَشتِش: 58”اے مردا مئے دێما گوَشت و ما اِشکُت: ’من انسانی دستئے اَڈّ کرتگێن اے مزنێن پرستشگاها کرۆجان و پدا سئے رۆچئے تها یکّے بندان که انسانی دستئے اَڈّ کرتگێنے نبیت.‘“ 59بله اے شاهدانی هبر هم یکّ ڈئولا نه‌اتنت.
60مسترێن دینی پێشوا پاد آتک و سجّهێنانی دێما چه ایسّایا جُستی کرت: ”گِندئے اے مردم تئیی هلاپا چۆنێن شاهدی دئیگا اَنت؟ اِشانی پَسّئوا هچَّ نگوَشئے؟“ 61بله ایسّا بێتئوار اَت و هچّ پَسّئوی ندات. مسترێن دینی پێشوایا پدا چه آییا جُست کرت: ”تئو هما مَسیه ائے، مَزَن‌شانێن هُدائے چُکّ ائے؟“ 62ایسّایا پَسّئو دات: ”من هما آن و شما یکّ رۆچے گندێت که انسانئے چُکّ، زۆرمندێن هُدائے راستێن کَشا نِشتگ و اے هم گندێت که گۆن آسمانئے جمبرانَ کئیت.“ 63نون مسترێن دینی پێشوایا وتی گوَرئے پُچّ دِرتنت و گوَشت: ”مارا اَنگت دگه شاهدے پکار اِنت؟ 64شما وت اِشیئے کُپر اِشکت. نون شمئے شئور و سَلاه چے اِنت؟“ سجّهێنان درّاێنت: ”اِشیئے سِزا مَرک اِنت.“ 65چه آیان لهتێنا ایسّائے دپ و دێما تُکّ جت،#14:65 تُکّ جنگ، بزان تُه جنگ. آییئے چمِّش بستنت، مُشت و شَهماتِش جت و گوَشتِش: ”وتی گئیبی زانتا کار بَند!“ پدا سپاهیگان آ گپت و جت.
پِتْرُسئے اِنکار
(مَتّا 26:69–75؛ لوکا 22:56–62؛ یوهَنّا 18:15–18، 25–27)
66پِتْرُس جَهلا پێشگاها اَت که مسترێن دینی پێشوائے مۆلدے آتک. 67وهدے پِتْرُسی دیست که آسئے دێما وتا تاپَگا اِنت، رۆک رۆکا چارت و گوَشتی: ”تئو همے ایسّا ناسِریئے همراه بوتگئے!“ 68بله پِتْرُسا اِنکار کرت، گوَشتی: ”منَ نزانان و هِچّ سرپدَ نبان تئو چے گوَشگا ائے.“ گۆن اے هبرا، دێم په دروازگا رهادگ بوت. همے دمانا کرۆسا بانگ دات.#14:68 لهتێن دَزنِبشتا ”همے دمانا کرۆسا بانگ دات“ نێست. 69آ مۆلدا یکّ برے پدا پِتْرُس دیست و اۆشتاتگێن مردمان گوَشتی: ”اے مرد هم چه همایان اِنت!“ 70بله پِتْرُسا پدا اِنکار کرت. کمّے رَندترا اۆدا اۆشتاتگێن مردمان پدا گۆن پِتْرُسا گوَشت: ”پَکّا تئو چه همایان ائے، چێا که تئو هم جَلیلیے ائے.“ 71بله پِتْرُسا سئوگند وارت و گوَشت: ”هُدا منا نالَت بکنات اگن درۆگ ببندان. اے مردئے بارئوا که شما هبرا اێت، منیَ نزانان.“ 72همے دمانا کرۆسا پدا#14:72 لهتێن دَزنِبشتا ”پدا“ نێست. بانگ دات. نون پِتْرُس ایسّائے هما هبرئے یاتا کپت که گوَشتگ‌اَتی: ”چه کرۆسئے دومی#14:72 لهتێن دَزنِبشتا ”دومی“ نێست. بانگا پێسر، تئو سئے رَندا منی پَجّاه آرگا اِنکارَ کنئے.“ نون دنیا آییئے چمّان تهار بوت و زار زارا گرێتی.
Actualmente seleccionado:
مَرکاس 14: HPKB
Destacar
Compartir
Copiar
¿Quieres tener guardados todos tus destacados en todos tus dispositivos? Regístrate o inicia sesión
© 2016-22 Wycliffe Bible Translators, Inc.