ΟΙ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΔείγμα

Η ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ (Α)

Α' Ιωάνου 3:4-10

3. Η Αποχή από την αμαρτία (εδ. 6 και 9)

Η αντίθεση είναι ανάμεσα στους γνήσιους πιστούς και σ’ εκείνους που δεν είναι αυστηροί με την αμαρτία. Όποιος ζει εξακολουθητικά, συνειδητά, θεληματικά μέσα στην αμαρτία, δεν μπορεί να λέει πως είναι γεννημένος από τον Θεό, δηλ. αναγεννημένος, ότι ζει στον χώρο της ζωής που δίνει ο Θεός. Αν μπορούσαμε να είμαστε ενωμένοι διαρκώς με τον Χριστό, τότε δεν θα αμαρτάναμε ποτέ. Όσο αυξάνει ο χριστιανός στην πίστη, τόσο λιγότερο κοιτάζει προς την αμαρτία. «Μένω εν Χριστώ» σημαίνει ότι έχω αποφασίσει να μη διακόπτει τίποτα τη σχέση μου μ’ αυτόν. Η στενή, διαρκής επαφή μας με τον Κύριο ελαχιστοποιεί την πιθανότητα της αμαρτίας. Ο πιστός βέβαια, μπορεί κάποτε να αμαρτήσει, λόγω της σάρκας που εξακολουθεί να φέρει όσο ζει σ’ αυτό τον κόσμο (1:8-10). Ο Ιωάννης όμως λέει πως αυτά μας τα γράφει για να μην αμαρτήσουμε (2:1). Δεν είναι δυνατόν ως χριστιανοί να ζούμε συστηματικά την αμαρτωλή ζωή, και παράλληλα να περιμένουμε να απολαύσουμε τον πλούτο της εν Χριστώ ζωής. Οι ψευδοδιδάσκαλοι δίδασκαν ότι δεν έχει καμιά σημασία πώς ζούμε. Το ευαγγέλιο όμως λέει ότι έχει μεγάλη σημασία πώς ζούμε. Η διαγωγή μας πρέπει να δείχνει ότι έχουμε ζωή εν Χριστώ. Οι πιστοί που ζούμε αδιάπτωτα, αδιάκοπα ενωμένοι με τον Χριστό δεν μπορούμε να ζούμε αδιάκοπα παραδεδομένοι στην αμαρτία.

4. Η Δικαιοσύνη ενάντια στην Αμαρτία (εδ. 7 και 10)

Υπάρχουν πολλά κριτήρια γνησιότητας του χριστιανού στην Α΄ Ιωάννου. Ένα απ’ αυτά είναι στα εδ 7 και 10. Ο τρόπος που ζούμε και αγαπάμε δείχνει αν είμαστε παιδιά του Θεού ή όχι. Δεν μπορεί ο Χριστός να είναι μέρος της ζωής μας. Θέλει να είναι ο Κύριος της ζωής μας. Υπάρχουν μόνο δύο είδη ανθρώπου: τα παιδιά του Θεού και τα παιδιά του διαβόλου. Δεν μπορεί ένας χριστιανός να είναι την Κυριακή «παιδί του Θεού» και τις υπόλοιπες μέρες της εβδομάδας να είναι «παιδί του διαβόλου». Είναι ανάγκη να ξαναδούμε τους εαυτούς μας. Ο Ιωάννης λέει ότι «αυτός που δεν είναι δίκαιος» δεν προέρχεται από τον Θεό, γιατί; Ο Παύλος δίνει την απάντηση: Θεὸς ὁ δικαιῶν (Ρωμ 8:33). Κανένας δεν μπορεί να κατηγορήσει τους εκλεκτούς του Θεού επειδή καλύπτονται από τη δικαίωση του Θεού εν Χριστώ. Ο Θεός μάς βλέπει δικαίους (=μας δικαιώνει) αν έρθουμε και μπούμε κάτω από το αίμα του Αμνού. Καταπληκτική διαβεβαίωση! Επομένως, όποιος είναι κατά Θεόν δίκαιος, «προέρχεται από τον Θεό», είναι «εκ του Θεού» και αγαπάει τον αδελφό του, γιατί ο Θεός είναι αγάπη (Α΄ Ιω 4:8 και 16) –όλα αυτά συνδέονται μεταξύ τους.