ΟΙ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΔείγμα

Η ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ΟΤΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΚΑΙ ΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ (Α)

Α' Ιωάννου 3:19-24

Είδαμε ως τώρα τον καθοριστικό ρόλο που παίζει μια ζωή γεμάτη από την αγάπη του Θεού προς τους αδελφούς: αγάπη πλατιά και έμπρακτη. Είμαστε βέβαιοι ότι έχουμε αιώνια ζωή μέσα μας. Στο εδ. 19 διαβάζουμε ότι «Απ’ αυτό θα καταλάβουμε ότι είμαστε παιδιά της αλήθειας». Αυτό σημαίνει ότι χρειαζόμαστε μια διαβεβαίωση που θα μας ηρεμήσει, ότι είμαστε παιδιά της αλήθειας. Ο σατανάς όμως αποτρέπει τον πιστό: «Πώς θα πας μπροστά στον Θεό;» «Δεν υπάρχει πια καμιά κατάκριση» για όσους είναι του Χριστού (Ρωμ 8:1). Μπορούμε να πλησιάζουμε με παρρησία τον θρόνο του Θεού όταν έχουμε κάποια ανάγκη (Εβραίους 4:16). Τι γίνεται όμως όταν έχει φωλιάσει μέσα μας η αμφιβολία και οι τύψεις για κάποια/ες αμαρτίες; Α. Επικεντρώνουμε στον χαρακτήρα του Θεού

• 1. Ο Θεός είναι μεγάλος (εδ. 20β). Ο Θεός είναι παντοδύναμος (Ψλ 89:9). Έχει την απόλυτη δύναμη. Σημασία έχει πόσο δυνατός είναι Εκείνος. Ακόμη και σαν τον σιναπόσπορο να είναι η πίστη μας, αρκεί να ακουμπήσει στον παντοδύναμο Θεό.
• 2. Ο Θεός είναι παντογνώστης (εδ. 20γ). Ο Θεός γνωρίζει τα πάντα: παρελθόν παρόν και μέλλον, τα πραγματικά και τα δυνητικά, και τα ξέρει όλα την ίδια στιγμή (βλ. Ψλ 147:5· Εβρ 4:13). Ξέρει και τα βάθη της καρδιάς μας. Και παρ’ όλα αυτά, μας αγαπάει! Αυτό είναι το μεγαλείο της αγάπης του Θεού.
• 3. Ο Θεός είναι χορηγός (εδ. 24β). Είναι, βέβαια, πολύ δύσκολο να σκεφτούμε πως ο Θεός είναι χορηγός, όταν μας παίρνει π.χ. κάποιον που αγαπάμε. Ο πιστός όμως μπορεί και ευχαριστεί τον Θεό ακόμα και μέσα στη συμφορά του (βλ. Ιώβ 1:21). Εκείνο που μετράει πάνω απ’ όλα είναι ότι ο Θεός μάς δίνει το Πνεύμα του. Όσο θέλουμε να μένουμε εν Χριστώ εκείνος μας κρατάει και ποτέ δεν θα πάρει το Πνεύμα του από μας.

Στο εδ. 21 βλέπουμε το αποτέλεσμα που προκύπτει όταν εστιάζουμε στον χαρακτήρα του Θεού. Μπορούμε να μιλάμε ελεύθερα στον Θεό, με τόλμη και βεβαιότητα. Όταν έχουμε τα σφυροκοπήματα του διαβόλου στη συνείδησή μας που σκοπό έχουν να μας απογοητεύσουν, στρεφόμαστε στον χαρακτήρα του Θεού, και σκεφτόμαστε με πίστη πως αυτός είναι παντοδύναμος, ξέρει τα πάντα και δίνει απλόχερα «κάθε καλή προσφορά και κάθε τέλειο δώρο» (Ιακ 1:17). Δεν μπορούμε πια να μένουμε στο σκοτάδι της αμφιβολίας για κάτι που έχει φέρει στο φως ο Θεός. Πρέπει ωστόσο να επικεντρώνουμε όχι μόνο στον χαρακτήρα του Θεού αλλά και στο τι πρέπει να κάνουμε εμείς.