Αγάπησε όπως ο ΧριστόςΔείγμα

Περιμένοντας στη σειρά στην τράπεζα

Πάντα μπερδευόμουν με το κοινωνικό κύρος. Γιατί εμείς οι άνθρωποι εξυψώνουμε κάποια άτομα και άλλα όχι; Πολλοί παράγοντες μπορεί να επηρεάζουν τη θέση κάποιου σε ένα κοινωνικό τοτέμ: φήμη, πλούτος, ικανότητες, ομορφιά, προσωπικότητα, τίτλος, κληρονομιά κτλ.

Πρώτη φορά παρατήρησα τους ποικίλους βαθμούς δημοφιλίας πιθανόν στο λύκειο, αλλά και στη διάρκεια της ενήλικης ζωής εξακολουθώ να παρατηρώ πως τα πλήθη ομόφωνα συντάσσονται με κάποιους και από κοινού αγνοούν άλλους. Κατατάσσουμε τους εαυτούς μας, βάζοντας κάποιους πρώτους και άλλους τελευταίους.

Την πρώτη χρονιά που μετακόμισα σε μια μεγάλη πόλη, έκανα από ανοησία το λάθος να επισκεφθώ ένα ATM το Σάββατο. Στο δρόμο για ένα ραντεβού, στο οποίο ήλπιζα να κάνω εντύπωση, πήρα θέση σε μια μεγάλη σειρά ανυπόμονων ανθρώπων που χρειάζονταν μετρητά για το σαββατοκύριακό τους. Χαμένη στις σκέψεις μου, δεν παρατήρησα αμέσως την όλο και αυξανόμενη αναστάτωση στην αρχή της σειράς, που αποτελούνταν τουλάχιστον από οκτώ άτομα. Ωστόσο ένα κλάμα και μια βρισιά μου τράβηξαν την προσοχή και αντιλήφθηκα πως μια γυναίκα με ίσια μαλλιά προσπαθούσε να συγκρατήσει τα συναισθήματά της και να ολοκληρώσει τη συναλλαγή της. Κοίταξα τη γυναίκα και μετά κοίταξα τους ανθρώπους που βρίσκονταν μπροστά μου και πίσω μου. Όλοι απέφευγαν την οπτική επαφή και ευγενικά (ή απλά ανυπόμονα) αγνοούσαν τη γυναίκα που βρισκόταν σε κρίση. Η κυρία ακύρωσε τη συναλλαγή της, έπειτα στράφηκε σε όλους εμάς και είπε: "Ο πατέρας μου μόλις πέθανε". Δεν ήταν τόσο απολογία, όσο εξήγηση. Όταν δεν έλαβε καμία απάντηση, στράφηκε εξακολουθώντας να κλαίει και κατευθύνθηκε προς το πάρκινγκ. Κοίταξα γύρω μου αναζητώντας κάποιον να βοηθήσει, πιστεύοντας πως κάποιος θα έπρεπε πραγματικά να κάνει κάτι. Ένιωσα αποστροφή όταν αντιλήφθηκα ότι ο λόγος που τα δικά μου πόδια δεν κουνιόντουσαν από τη θέση τους ήταν επειδή δεν ήθελα να χάσω τη θέση μου στην αυξανόμενη σειρά.

Πόσο συχνά δίνουμε προτεραιότητα στα δικά μας προγράμματα αντί να αγαπήσουμε τους ανθρώπους με τον τρόπο που ο Χριστός μας καλεί να το κάνουμε; Πόσο συχνά αγνοούμε αυτούς που είναι πολύτιμοι για τον Χριστό επειδή καθορίζουμε επιφανειακά την αξία τους; Εκείνη τη στιγμή στο ΑΤΜ έπρεπε να πάω κάπου και να εντυπωσιάσω κάποιον. Αυτή η γυναίκα δεν ήταν κάποια για μένα και εγωιστικά ένιωσα πως δεν είχα χρόνο να της αφιερώσω. Αλλά ο Χριστός δε μας καλεί να Τον υπηρετήσουμε μόνο όταν μας βολεύει. Δε μας ζητά να υπηρετήσουμε μόνο αυτούς που θεωρούμε άξιους της προσοχής μας. Εκείνος θα αναποδογυρίσει τις προτεραιότητές μας - από τη βασίλισσα του χορού στη σταρ των πορνοταινιών, ή από τον εξαρτημένο στον αθλητή - και θα διακηρύξει πως παρά τις ρηχές ταμπέλες μας, οι πρώτοι θα γίνουν τελευταίοι και οι τελευταίοι πρώτοι.

Η γυναίκα που πενθούσε προσπαθούσε τώρα να ξεκλειδώσει το αυτοκίνητό της και άρχισα να τρέχω προς εκείνη. Είχε γίνει η προτεραιότητά μου καθώς η καρδιά μου γέμιζε με συμπόνοια για εκείνη. Καθώς με κοίταξε έκπληκτη, ειλικρινά της είπα: "Λυπάμαι πολύ για την απώλειά σου". Το πρόσωπό της ρυτίδιασε και πάλι και πλάνταξε στο κλάμα καθώς την αγκάλιαζα. Ηρέμησε μετά από ένα λεπτό και με ευχαρίστησε ήσυχα προτού μπει στο αυτοκίνητό της και φύγει. Επέστρεψα στο ΑΤΜ όπου το πλήθος των ανθρώπων ήταν απασχολημένο με τα κινητά και με αγνοούσε τελείως.

Και πήρα τη θέση μου στο τέλος της σειράς.

Beth Castle
Ομάδα Creative Media της Εκκλησίας Life.Church (Σύζυγος)